Wat hebben wij heerlijk geslapen. Rustig wakker worden. De bouwvakkers gingen ook al aan het werk. Wauw, wat wordt er veel bijgebouwd in Reykjavik. De stad wordt steeds groter en groter.
Het ontbijt was heerlijk. Vers brood. Yoghurt. En een overheerlijk gekookt ei. Voor we naar het ontbijt gingen. Zagen we allerlei leuke quotes in de hal.
Met de lift naar het restaurant. Welke etage is dat. We proberen deze. Aaah, hier konden we lekker koffie nemen en geen ontbijt. We moesten er nog 1 naar beneden. Dan nemen we de trap.
Na het ontbijt weer naar boven met de lift. Verder alles in orde gemaakt.
Toen uitgecheckt. Wat een fijn hotel is dit.
De ontvangst gisteren was zo leuk. De quotes op de muren zijn overal geweldig.
Buiten gekomen. Gaan we de step, deze stond er nog of gaan we hem pakken of lopen.
We gingen lopen. Hotel uit naar links. Dan naar rechts. Waar wij gingen oversteken, omdat we dan bij de haven tussendoor konden lopen. Het is daar ook een stuk rustiger. Maar wat is er veel gebouwd in een jaar. De walvis Safari Katla is ook verhuisd . Zij hebben nu een eigen kantoor op een nieuwe “ boulevaard”. Waar vorig jaar niks stond, staan nu huizen, hotels of bedrijven. Na de haven overgestoken naar de straatkant. Hier zagen we een bakker, waar we lekker brood hebben gehaald. Voor de lunch. Zo gingen we richting het oude centrum. Wat zo gezellig is. Hier leuke handwerk winkels bekeken o.a. Keramiek. En later een winkel met muziekdozen. Met IJslandse muziek. Niet de ouderwetse met een touw waar je aan trekt. Dit waren creative bollentjes. Die je moest draaien. Ik mocht ze aanraken. En aandraaien. De vrouw en ik moesten lachen. Dit kon een stuk makkelijker. Ze deed het voor. Ook waren er tassen gemaakt van vis leer. Je mocht het Vis leer ook voelen. Er hingen speciale lapjes. Eigenlijk gingen we naar binnen, omdat we een leren boekje zagen met een drukker. Het boekje had geen inhoud maar een leren kaft met een drukker. Het is natuurlijk geen boekje, maar dan heb je een soort idee van wat zagen. Het was niet groter dan 3 bij 2 cm.
Ben je al nieuwsgierig waarvoor je dat kunt gebruiken. Nou ik zal het schrijven. Om bijvoorbeeld je telefoonsnoer in op te rollen. Altijd een rommeltje als het in je tas belandt of geen etuitje hebt. Oké, snoer opgerold. Drukker open. Kaft open. Snoer ertussen. Drukker dicht. Fantastisch opberg systeem. Of wist je dat al terwijl je las.
Maar toch hebben wij dit niet gekocht.
Verder het gezellige oude centrum ingelopen. Alle winkeltjes bekeken en lekker rond gesnuffeld. Toen waren we in de icewear winkel. Dit is een winkel met prachtige kleding voor in de winter.
Weet je welke regenjacks in zijn in Nederland? Nou die hingen hier ook. Misschien wel een trend in de wereld? Haha Zal ik een nieuwe kopen? Toch nog even nagedacht. Om de zoveel meter staat toch dezelfde winkel. Dus kan makkelijk.
Hi, het restaurant de apotheker. Ja, hier kun je eten. Ipv medicijnen te halen. De buitenkant is echt zoals een apotheek eruit ziet. Met het beeld van een gaper er boven. De inhoud is alleen anders. Je kunt er chic lunchen, dineren of een gebakje nemen met koffie. Deze hadden wij vorig jaar ook gezien. Maar toen Phillip erover had, wisten wij niet meer waar hij zat.
Langs de marktkraampjes. Allemaal IJslandse sieraden. 4 op een rij. Maar het derde stallletje was allemaal andere spulletjes. Bijvoorbeeld houten flamingo’s. Die overgang was super grappig.
Maar hier hebben we een leuk sieraad gekocht, geen flamenco, een mythologisch teken wat de Vikingen vroegen droegen. En IJslanders nog steeds dragen, als tatoe.
Daarna een koffie genomen. Twee flath whites. Een dubbel een single.
Welke is voor wie?
Welke naam kan ik opschrijven. Jolanda. We gingen naar buiten. Mariek ging nog even plassen. Mariek hoorde op het toilet mijn naam roepen. Eerst rustig, maar steeds harder en steeds niet begrijpend waarom degene hem niet komt halen. Flath white voor Jolanda.
Jolanda er is koffie. Waar is Jolanda. Mariek deed zich voor als ik. Hier ben ik! En zo hebben we genoten van ons bakje koffie.
Gezellig weer verder gestruind en gekeken. Naar het parkje, hiervoor moesten we oversteken, heuvel op. De bank was rondom een beeld. Er zijn natuurlijk meerder beelden.
Aan welke kant is de minste wind. Voor en achterkant uitgeprobeerd. Achterkant de beste kant. Dat beeld stond toch op internet toen we busstop 6 zochten. Ik kijk naar rechts. Verrek er stopt hier een bus. Zal ik voor de gein eens naar de busstop lopen. Welk nummer zal erop staan. Ik gok 6. Ik loop dichterbij. En maak een dansje. Busstop 6 gevonden. Vanaf ons hotel alleen maar met de koffer naar beneden lopen. Hier worden wij opgepikt om naar het vliegveld te reizen.
Na het eten verder gaan struinen en winkelen. Toch de regenjas gekocht. Je kent ze wel die helemaal in zijn van gerecycled plastic. Deze was ook mooi groen. En deze had binnenin nog een mooi extra filter. Altijd handig. Ook nog een warm vest gekocht. Je weet het niet met de gas prijzen. Ook nog in een wol winkel geweest. Hier werd je heerlijk ouderwets geholpen. En kon je allerlei vragen stellen over bijvoorbeeeld patronen. Wij waren hier wel eens eerder geweest. Maar nooit naar achter gelopen. Wist gewoon dood weg dat het er niet zat.
Daarachter waren allemaal gebreide truien. Mappen vol met patronen en wol. Ik vind het heerlijk om in dit soort winkels te kijken en te observeren.
Kees had ons nog een berichtje gestuurd over de vulkaan die vanochtend uitgebarsten was. Misschien konden we hem wel bezoeken.
Toen veel later zagen we dat er al helikoptervluchten gingen naar de vulkaan. Wij toch maar even binnen informeren. De vlucht duurde 50 minuten. Kosten 48.650 IJslandse kronen. Hoeveel is dat in euro? Dat ging hij voor ons omrekenen. Heb jij het al omgerekend. 1 kroon is 0,0072.
Ja, nou daar komt ie 350 euro.
Dat is het nadenken waard.
Eerst maar een cocktail.
Deze was redelijk. Hij was niet geweldig. Later nog een keer terug om te vragen of er plek was. In de avond waren de plekken bezet. In de ochtend om 6:00 kon er nog 1 iemand mee. Nee, dan zouden wij zo en zo al op de AirPort zijn.
Dan was het niet voor ons.
Daarna naar een eettentje gegaan die in een zijstraat richting de kerk zat. Deze zagen wij van de week, toen we met de meiden een kroeg zochten. En we besloten hier in dit tentje IJsland af te sluiten.
Hier namen we een lekker wijntje en een rosé. We namen een vers bereidde pizza. We gingen buiten wel even van tafel verplaatsen, omdat ze net om de hoek wiet rookte. Dit kon gelukkig, omdat er tafels vrij kwamen.
Wat zaten we hier gezellig en heerlijk.
Daarna naar ons hotel. Onze tas ingepakt. Alles klaar gelegd voor morgen. En ons bedje in. Zonder aardbevingen in de nacht deze keer. Wel last van deuren die harder dicht slaan. Van de buren die luidruchtiger praten. En van alle gezelligheid van de straat. Ik dacht wel toen ik in bed stapte. Zijn deze lakens schoon? Het gevoel had ik namelijk niet. Maar toch nog kunnen slapen. Je slaapt wat dat betreft toch op de klok. 02:45 uur ging de wekker.
Even douchen. En ons verder klaar maken voor de terug reis. Mariek sloeg het laken terug. En daar was een bloedvlek. Gatver!
Beneden bij de receptie er melding van gemaakt. Het was dezelfde bewaker als bij de aardbeving. Ik zeg toen we weg liepen naar de uitgang. We leven nog hoor. Hahaha. Ik dacht die avond nog aan u. U moest er vriendelijk om lachen. En ik dacht toen de bewaker moest lachen. Dus het komt allemaal wel goed.
Daarna de deur uit. En naar beneden gelopen. Heerlijk om zo in de nacht en de stilte van de stad naar je plaats van bestemming te gaan. Een paar gasten zeiden nog iets. Wat zei zelf grappig vonden. Maar wij niet.
Bij de bushalte staan wachten op de pick up dat was best koud. Ja, hè hè het is IJsland toch. Daar kwamen twee mensen met koffers. Zij kwamen vast hier heen.
Jahoor. Nou ze babbelden al lekker tegen ons. Het waren Amerikanen. Zij gingen naar Finland. Daar ging iemand van de scouting trouwen. En op deze reis hebben ze daarom 2 dagen IJsland bezocht. Ze vonden het te gek. Toen vertelden ze ook waar je in America mooi kon wandelen. In de bus, liet hij nog foto’s zien.
Even terug naar de bushalte. Een paar minuten later kwam er nog iemand. Dit was een Ier. Hij wilde altijd al naar IJsland. Maar het was zo duur. En nu met alle prijzen die omhoog schieten, dacht hij ik pak mijn kans. Ik verblijf hier 2 dagen. Ook hij vind het fantastisch. Vooral de IJslander. Die kon zo diep gaan. Die bekijkt de wereld gewoon geheel anders. En hij leerde van de IJslanders niet zo boos te worden. Dat heeft toch geen zin. Zo gingen we gezellig samen wachten. De bus kwam. We haalden ook nog andere mensen op. Bij het BSI station gingen we naar binnen. Waarom staat iedereen binnen te wachten? Hebben ze het koud. Nou, wij weten wel de weg. Wij lopen door naar de andere kant. Daar komen namelijk ook de bussen naar de AirPort. Jullie kennen vast wel het spreekwoord als 1 schaap over de Dam is, volgt de rest.
Nou dat is precies wat er gebeurde. Iedereen letterlijk iedereen liep achter ons aan. En voor ik het wist stonden wij niet meer vooraan maar achteraan op het perron. De bus kwam vrij snel. Je weet ook hoe dat gaat. Mensen zullen de eerste zijn. Het leek wel uitverkoop. Ik wil het eerste in de bus zijn. Puntje bij paaltje stonden wij nog op de stoep bij de bus. En de bus de bus was vol! Hahaha, zo gaat dat.
Dat gaat ons niet gebeuren bij de volgende bus. Terug naar het andere perron. En daar was de volgende. Dit keer lukte het wel. Er waren namelijk een stuk minder mensen. Of leek het maar zo. En in de bus hadden we een mooi plekje vooraan.
De Amerikaanse vrouw moest nog even naar het toilet. De Amerikaanse man vroeg dit eventueel te melden bij de chauffeur. Geen probleem. Dit kwam allemaal goed, want daar kwam ze al weer aan. De Ier wilde nog even sigaretten kopen. Ook dit kon makkelijk. Hij mocht dit nog even doen.
Waarna we op weg gingen.
Op de AirPort. Was de rij niet zo lang. Ik denk 1 uur wachten. Toch maar even vragen of we in deze rij moesten gaan staan. Ja, maar we konden ook zelf inchecken. Ja, maar we hebben geen boarding pas. Dat was geen probleem. De paspoorten zouden de rest doen.
Oké, wij naar zo een zelfstandig apparaat. Paspoort erin.
Persoon wordt niet herkend! Er is geen vlucht geboekt voor uw! ???? Snap jij het nog. Nou, wij ook niet. Gelukkig stond er een stewardes vlak bij ons. Die ons verder hielp. We moesten het boekingsformulier geven. Ze typten toen nummer in. En zo werd het eerst stukje geregeld. Bent uw deze personen. Jazeker.
Daarna werden de boarding passen geprint. Nu alleen de labels voor de koffers nog. We moesten even meelopen naar de andere kant. Hier moesten we wachten. Enkele ogenblikken kwam ze met labels. Om de koffers. Nu konden we in deze rij, vlak voor ons aansluiten. Ik/ we stonden er net. En een stewardes zegt, wijzend naar mijn grote koffer. Hello Love, je mag daar bij de oranje borden je tas afgeven. Oh, maar die mevrouw zei dat ik hier heen moest. Goed, op naar de oranje borden. Dat scheelt. Hier stonden maar 5 mensen voor ons. Onze paspoort en boarding pas werden even gecheckt. Zal onze koffer vol stenen er door gaan. Jawel hoor gelukt. Op naar de security. Ook dat was gelukt. De gate was nog niet bekend. We waren ruim op tijd.
Even in de winkels gekeken. En op 1 van de vele banken gezeten.
Om 6:50 uur werd het bekend. Ons gate nummer.
Toen rustig die kant op gelopen. Het instappen ging heel rommelig. Normaal ga je rijen na rijen naar binnen. Waarschijnlijk ging het nu anders, omdat we eerst met de bus naar ons vliegtuig werden gebracht. Toen we naar de bus liepen wisten we meteen welke plekje we wilden staan. Vooraan in de bus, vlakbij de deur. Wist je nog dat de IJslanders, de 2 brandweermannen, hier toen ook stonden.
In het vliegtuig zaten we achter de stoelen voor mensen met lange benen.
We konden gezellig films kijken. Mariek keek een fantasie film over Thorn en zeemonsters met Nicole Kidman. En ik keek een IJslandse film. Hier werd een aanslag gepleegd op een school. Gezellige film zou je zeggen.
Maar er werd goed in gespeeld. En het verwerkingsproces bij het meisje werd mooi verfilmd.
Naast ons zat een vrouw die heeft de heie vliegreis geslapen. Van het liggen met haar hoofd op het tafeltje tot zittend rechtop met open mond. Ik tikte Mariek even aan. Dat was zo komisch om te zien.
Het vliegtuig was geland. Door naar de bagageband. Vanaf het moment dat je binnen komt tot de bagageband staat er op Schiphol alleen maar koffers.
Alsof je in kofferland beland bent, letterlijk gezegd. Bij de bagageband stonden zelfs nog koffers op een rij. Er stond er zelfs nog 1 tussen van 31 juli.
Gelukkig onze koffers liggen na kange tijd op de bagageband. Kees is er ook al. Hij wacht op een plek. Waarna hij door rijd en ons zo op pikt.
Naar mijn huis gereden. 1e was er meteen al in. Spulletjes en stenen een plek gegeven. Koffie gedronken met een heerlijke koek en bij gekletst. En later naar mijn vader en moeder gegaan. Waar het ook weer gezellig was.
Heerlijk wijntje en wat snabbels genomen. Heerlijk gekletst. En heerlijk Chili com carde gegeten met sla. Zo lekker.
Wat is het toch heerlijk om ook weer thuis te zijn.

Geschreven door Starreizen