De kamers in een hotel zijn altijd warm. En de kussens zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Maar we gaan niet klagen deze eerste nacht in onze luxe hotelkamer. Waar ik later nog vroeg wakker werd op de Nederlandse tijd.
Wat wel opvalt is het verkeer. Het verkeer hoor je hier s’nachts niet. Hahaha, of komt dat omdat ik dan slaap. Tegen 6en gaat het gestaag wat rijden. Zag ook al een hardloper naar de boulevard lopen. Goed bezig……ik draai mij nog even om. Later dacht ik, ik ga even het uitzicht over de zee bewonderen.
Voor mijn werk heb ik de opdracht een leuke vakantie foto te schieten met een badeendje erop. Ik maak er mijn eigen project van. Dan snappen jullie ook waarom deze mascotte vaak in beeld is.
Slapen lukt niet meer.
Ik ga maar opstaan, vroeg ontbijten. En het snorkelen voorbereiden.
Thermokleding mee. Voor onder het pak. Het water zal koud zijn. Het koudste zullen mijn handen en gezicht zijn. Dat zal verdovend aanvoelen. Dus dat zal wennen zijn. Zeker omdat ik niet van koude handen houd. Vooral die van mijzelf. Handen zo weinig mogelijk bewegen. Dan worden ze geleidelijk warm. Je krijgt een muts. Er zit neoprene in. Dit zorgt dat je pak droogt blijft en je lichaamstemperatuur weer naar normaal gaat, als je in het water ligt. We kunnen niet verdrinken, want de droogpakken zijn speciaal gemaakt om te drijven. Je komt niet onder water, omdat er lucht inzit. Jullie zijn dus nog niet van ons ;-) af. Foto’s worden gemaakt. Verder verslag straks. Dit was tot zover de lees voorbereiding. Tingeling geling. Oh Jeeh, water glas stuk. Stoffer en blik. Ah, nee thuis gelaten. Dan maar even met een washand bij elkaar vegen in de hoek. Eraan denken dat ik nu steeds iets aan mijn voeten doe. Straks maar even melden. Kamer wordt vandaag mee genomen in de schoonmaak. Ontbijt was simpel, maar druk.
Wat kunnen mensen veel eten. Ook wel logisch als het er voor je staat.
Even de stad in om onze Reykjavik city card te halen. We nemen de hoppe.
Oké, op Go drukken en gaan. Even oefenen op de parkeerplaats. Kom Mariek achterop. Jaja, mijn borsten houden jou wel. Nee, niet het stuur. Zo leuk, zo handig, zo snel. Met zijn tweeën op de elektrische step naar de stad. Bij de informatie onze ticket gehaald. Ze moest hem even uit de e-mail halen, nadat wij hem hadden doorgestuurd. Wordt het vertaald naar het IJslands? Nee, zegt ze ik zie wat ik aan moest tikken. Meteen even wat eettentjes gevraagd. De tent van gisteren, liet de foto zien. Deze was saai. En als er een IJslander binnen komt,gaat de bel. Old Iceland is een heel lekker restaurant. En een ander, maar die kenden we al van vorig jaar. Nog heerlijk een bakje koffie genomen. En toen terug op de step. Het voordeel is je kunt de step overal achter laten. Je pikt ze zo dus op.
Zo leuk!
Terug in het hotel nog even omgekleed. En wachten op de bus. De mensen buiten gingen of naar huis of een andere activiteit doen.
We werden op tijd opgehaald. Eerst haalden we andere mensen op, voor we naar de bestemming reden. De IJslandse paarden. Wat een prachtige beesten. Noem ze geen pony’s. Dat is beledigend. Dit soort paarden zijn de enige die hier overleven. Zij kunnen tegen de kou. En zijn het soort wat hier als enige in het ruige landschap kan galopperen. Andere paardsoorten redden het hier niet! Zij worden ziek of gaan dood. Paardenvlees is heel lekker hier. Schapenvlees is hier ook heel lekker. . Omdat de schapen gelukkig zijn hier. Ze kunnen overal grazen. Je moet ze niet aanrijden, want dan mag je ze betalen.
Aangekomen bij ons avontuur. Moesten we eerst plassen. Want in een droog pak mag niet worden geplast. Doe je dit wel, mag je dit dure pak betalen.
Daarna liepen we naar de plek van de bestemming. Vrachtwagens waren de kleedhokjes of gewoon buiten. Onze telefoon. hadden we tot onze spijt in de bus gelaten. Stom, zo mistte ik het schieten van foto’s van de omgeving. Dit stukje IJsland is zo mooi. Haast niet te beschrijven. Ook hier is het historische grond. De Vikingen hebben hier gestreden en het parlement geplaatst. Als je je ogen dicht doet kun je de strijd van de Vikingen in dit gebied zo goed voorstellen. Er mag hier niks meer worden gebouwd. Rechts de waterval. Links de breuklijn op de berg. Een zwarte lijn doorlopend over de bergen. 5 km lang. Wij zagen natuurlijk maar een klein stukje hiervan. En dan achter ons de rook van de warmtebronnen.
Het water waar wij straks in liggen is zo zuiver. En goed drinkbaar. Dit komt omdat het van de gletcher komt. Dit is zo goed gezuiverd. Al 100derden jaren. Je kunt het gewoon drinken. Nou, dat heb ik ook flink gedaan. En niet, omdat ik dorst had. Maar doordat het mijn snorkel inliep. Maar dat voor straks. Eerst de instructie voor het pak. Thermokleding en wollen sokken van ons zelf aan. Een warm pak aan met mensen geur. :-(
Toen het waterdichte pak. Eerst de benen. He, Mariek. Doe je 3e en 4e been eens aan. Je voeten zitten in de laarzen. Deze zitten aan het pak. Oké, babypoeder in de mouwen. Ruikt het wat lekkerder en glijden je armen beter door de opening van de pols. Je moest je armen door de armsgaten doen en als een bodybuilder je armen omhoog gooien. Dat lukte mij niet meteen. Toen mocht je hoofd door het gat. Als een vacuümpomp ging je er door. Hals omvouwen. En dan een bandje erom heen. Sommige mensen vinden dit op ander gebied een leuke bezigheid. Rits van het pak dicht, ook dat werd gedaan. Je moest hiervoor je armen spreiden. Toen de muts op. Al onze mooie krullen eronder. Handschoenen aan. Ook weer rits dicht. Om je handen warm te houden, moest je ze in het water op je rug houden. Dan liep het water eruit. En kon de handschoen de warmte weer reguleren.
Oké, we liepen naar de Silfa. Hier nog wat instructie en Flippers aan. En de snorkel werd opgezet.
Grote stappen via de trap naar beneden. Als Pipo de clown lopen. Anders struikel je. Oké, hoofd in het water om aan het ijswater te wennen. Dat viel mee. Een ijskoude douche of bad zoals in de sauna is erger. In het water voelde je de werking van het pak. Je dreef. Zo een leuke ervaring. Wilde je rusten. Moest je je op je rug draaien. Je dobberde dan rustig verder. Mijn pak was te groot. Mijn voeten slipten uit de laars. Dit gebeurde halverwege de tocht. Maar de flipper ging er net niet af. Wel zorgde het voor weerstand in het water. Ik gleed niet makkelijk door het water. Ook was er een vrouw die voor het eerst ging snorkelen. Er kwam water in haar snorkel. Ze raakte in paniek. En besloot te stoppen. Dit was aan het begin.
Hoe was de ervaring?
Door de lichtvalling waren de kleuren van de stenen blauw, groen, okergeel of oranje. Als de zon schijnt is de lagoon nog mooier. Nu genoot ik al! Niet te beschrijven. Groene planten. Net als Neonverlichting. Nog helder dan groen. Bacteriën dwarrelde op de steen of zaten vast. Denk maar aan een lege foetus. Dan weer een kloof. En dan weer de vorm van een badkuip. Op een gegeven zien we een visje niet groter dan 3 cm. Met de kleuren van een parel, zwom die draaiend als een helikopter naar boven. Dat je denkt is dit echt. Wauw, wat mooi!
Halverwege werd ik wel misselijk van de kou in mijn gezicht. Maar doordat het zo mooi is, laat je dat dan ook weer snel los. Vaak moest ik mijn snorkelbuis rechtzetten. Anders slokte ik alleen maar water op. Ik hield de groep niet bij. Ik moest bij de groep blijven, dit lukte niet. Ik kwam als laatste uit het water. Doordat de flippers veel weerstand gaven.
Dit alles kon de pret en de ervaring echt niet drukken. Er is ook een foto genomen, waar je de continenten kon vasthouden. Noord Amerika en links IJsland. Marieke snorkelde hier heel mooi in juiste positie. Dan zie je goed hoe ze het ervaarde.
Duck het badeendje ook nog even vast gelegd. Na het omkleden. Heb ik alles? Ahh, nee Duck! Zit nog in het pak. Wat al weer opgeruimd was.
Mijn Duck is in one of de pockets. Can you take it out for me. ????? Hij vond hem gauw. En zag hem. “Is this him” zei hij lachend.
Eenmaal omgekleed. Moest het lichaam reguleren. Ik was misselijk. Maar dat kwam goed. Mijn handen hebben het langst geduurd. De tinteling trok langzaam weg richting de pols. Na een uur was de tinteling nog aanwezig. Niet dat het irritant was hoor.
Nog even een IJslandse jeep op de foto gezet. Zo gaaf. En terug naar het hotel.
Met de hop later naar de stad. Mariek mocht voorop. Toch nog even omgewisseld. Ik had moeite met het achterop staan. Morgen weer proberen. Gegeten bij old Iceland.
Ontzettend lekker. Het smolt op de tong. Kabeljauw en Mariek had zalm. En als toetje brownie met ijs. Gedeeld. Die was ook zo lekker. De caramel die er tussen zat. Mmmm. De nootjes.
Maar goed dat we de koers van het geld niet goed weten. Het was de prijs wel waard. Op stand gegeten. Ook nog eens leuk. Nu maar dromen over ….

Geschreven door Starreizen