Hoe laat is het 6:58 uur. Oh, alle tijd. Ga ik nog even hardlopen? Nee, toch maar niet. Al 4 dagen achtereen actief geweest. Laten we de energie voor de boulevard in Spanje bewaren.
In huis de laatste restjes opgeruimd. En een serie van Videoland gedownload volgens Marieke erg leuk. Iets met heksen vampiers en demons. Brood gemaakt.
Rond 12 uur koffers gepakt alles afgerond, alles gecheckt alles dicht, laatste deur achter me dicht, vuilnis gedumpt in de ondergrondse bak en wasrek in mijn handen, deze had ik geleend. Die geef ik terug aan mijn moeder. Waarom heb ik dat wasrek geleend? Nou, zondag weet je nog was het een beetje stormachtig en toen dacht ik als ik nu mijn was buiten hang is het in een poep en een scheet droog. Was stevig met knijpers bevestigd. Toch nog mijn wiite broek ontsnapt. Lag op straat. Maar weer veilig gesteld. En nog wit ook.
Maar ik wijk af. Bij mijn vader en moeder mijn brood opgegeten.
Zullen we de taxi bellen. Door Koningsdag konden we deze 10 min. van te voren bellen.
Hup koffer op de rolator nee niet alle. Mijn vader heeft power hoor. De lift in.
Oh Jeeh mijn vader moest er ook nog uit, maar de lift ging alweer naar beneden.
Even wachten.
De taxi chauffeur. Hij zag ons wel al, door het raam. Maar wij hem niet. We stonden op de hoek te wachten. Even wachten… taxi komt zo.
Meisjes meisjes. Ik sta hier hoor. Ik rijd de taxi wel voor.
Alles erin. En op naar Schiphol. De taxichauffeur en mijn moeder praatten prettig.
Hij was blij dat hij vanavond niet werkte. Dronken mensen kun je nog wel inschatten. Maar tegenwoordig wordt er van alles bijgeslikt. Jong, oud. Het maakt niet uit. Ze zijn dan in ieder geval niet te handhaven.
Bij Schiphol bij vertrekhal 1 afgezet.
Daar begon ons avontuur. Wat een rij! Wat druk! Uw mag naar vertrekhal 3 lopen. Toen was de weg nog vrij buiten! Oké. In vertrekhal 3 aangekomen. Nu weer binnen terug naar vertrekhal 1. De Koninklijk Marechaussee stond vol beladen met geladen geweren op wacht.
Daar waren Marieke en Kees al. Zij hebben de Koningsdagdrukte in trein ook overleefd. Koffers in de bagagecabine.
Heeft u gevraagd om assistentie? Nee hoor. Hadden we dat nou maar aangenomen. Dan waren we een stuk sneller bij de gate geweest.
De rolator kreeg een sticker. Zodat hij als bagage mee het vliegtuig in kan. En nu?
Mevrouw kunt u ons vertellen waar we heen mogen? U mag in de rij gaan aansluiten. Oh, zal wel onder de poort starten. Nou eerst maar even plassen.
Ja, we waren er alle weer. Maar waar is Kees? Die ging even vragen of het echt zo is dat we daar moeten gaan staan. Gate C wordt namelijk de andere kant op gewezen.
Nog geen Kees. Die komt wel. Is dit al het einde van de rij? Nee, nog niet? Is dit het einde van de rij? …..
Pa, maar even voor het lint geparkeerd. Wij komen je straks inhalen hoor.
Ik weet niet hoe lang deze rij voor boarden is. Maar hij is lang. Kilometers lang . Zo lang heb ik het in mijn hele vliegreiscarrière nog niet meegemaakt. Dit is een record.
En daar is Kees. Ik moest even naar het toilet. Moet ook gebeuren. Kom maar pa. Onder het lint door. Dat is mijn vader. Wij hebben in de rij gestaan. Dat was prima.
Van binnen naar buiten? Gaan we nu naar buiten? Hier hebben we net gelopen. Toen hadden wij nog vrij baan.! Maar we houden de lol erin.
En door.. Hee, daar gaat een rolstoel voorbij met persoon erin. Even vragen waar ze die vandaan heeft. Oh, wacht er staat er een aan de straat kant. Mooi. Pa kan zitten. Ineens : Mevrouw als u niet niet achteraan sluit, dan bel ik de politie. Geeft geen indruk, want een Paar tellen later loopt ze de rij in. Ze wordt niet gezien.
Het lijkt de Efteling wel. Ik had toch wel oranje konings tompoezen verwacht voor het ongemak. Wel krijgen we een flesje water. Deze is gecheckt en mag de gate door. Door alle bochten en padden aangepast net lint komen we bij ons doel. Met de lift naar boven. Daarnet voor we naar boven gingen, komt iemand gewoon de rij in. Brutale mensen heb je altijd.
Boven gekomen. Wij volgen de rolstoel voor ons. Meneer waar gaat uw heen de rij is daar, ooh? Ik dacht dat we hier heen moesten. Aan die kant was namelijk ook een rij. Toch mochten wij eerder afslaan. Doordat mijn vader in de rolstoel zat. Hoort uw bij deze meneer? Jazeker.
Scheelde een halfuur. Zo eindelijk bij de gate. Maar eerst nog even controle. Sieraden jas tas riem af. Mevrouw wat heeft u daar zitten? Op de buik van mijn moeder heeft ze een zakje met spullen. En ook haar creditcard . Dat mag niet mevrouw. De volgende keer moet dat op de bank! Dat wisten ik niet?
We hebben het gered! Het eerste deel. Even een bakje koffie. Met een caramel pecan brownie. Daar wil vast iemand zo wel een stukje van.
Even gezeten. En toen naar de Gate C13, op naar Malaga.
Wij zitten. Maar nog geen vliegtuig.
Het is zeker file vliegen in de lucht.
Vertraging. Een half uur.
Het vliegtuig stond bij onderhoud en kon niet naar de vleugel worden gebracht, omdat er file was op de landingsbaan.
Moest ik op een tas letten? Paniek waar was/ is de tas van mijn moeder? Gelukkig hij lag er nog.
Ik ben zenuwachtig. Want als we mogen17:00 uur) boarden, zie ik een vrouw langs lopen met een rollator. Ik denk en vraag; Waar is jde rollator? Hahahaha, daar sta je voor. Die was goed verstopt achter de rug van mijn vader en zijn rolstoel.
Er gaat een alarm af. 6 mensen moeten komen om het uit te schakelen.de Koninklijke Marechaussee lukt het niet.
Zo mijn oren hebben ook weer rust. We mogen boorden. Wij mogen in de speciale rij. Dan moeten we wel de goede nemen. De rolstoel en de rollator mogen tot de vleugel mee. We zitten op rij 23 stoel b, c, d, e en f
We zitten bij de vleugel. We worden eerst achteruit getrokken. Dan rijden we nog even over de baan. Om vervolgens in s6 uit te gaan vliegen. Hahaha, als een grote vogel vol inhoud. (17:30 uur)
Achter ons zit een jongen die bang is. Hij roept de hele tijd we gaan neerstorten. Terwijl zijn zus zegt ik ga parachute springen. Ik voel de wolken. Wees maar niet bang we vliegen in de wolken. Je ziet niks.
Bevordelijk als je zelf het fijn vindt aarde onder je voeten te voelen.
Wie wil er een patatje met 4,50. Begin toch wel honger te krijgen.
Broodje pindakaas dan maar. Ook lekker. Voor mij zitten twee meiden. De jongste wilde bij ik het raam. De oudste zat daar. Boos zegt ze ik heb daar nog nooit gezeten. Zij mag er gaan zitten. De oudste mag op de terug weg. Later kijken ze geboeid Uit het raam en weer later de kleine zeemeermin samen op de middelste stoel. Zo schattig.
Waar ik en/ of mijn vader gezellig met ze meekijken naar de tekenfilm.
Batterij is bijna leeg, gedownloade serie kijken gaat niet. Er is namelijk ook geen usb stick aanwezig.
De veiligheidsmaatregelen kregen we ook weer ouderwets live.
Hup daar spoot een waterfles. Extra douche is ook niet erg. Nog geprobeerd te patience, maar de kaarten zijn wat glad. Door de trilling glijden ze van mijn tafel.
Dan maar dromen.
Ik en mijn vader zitten in de rij van de bibliotheek. De anderen zitten namelijk heerlijk te lezen.
20:40 uur Ouderwets met de bus naar Malaga Schiphol gebracht. Mijn vader kon samen met Mariek apart worden gehaald.het lukt hem gelukkig om de hoge instap in de bus te maken. Zij waren er eerder dan ik. Binnen de terminaal kreeg ik meteen een thermometer op mijn voorhoofd. Ik mocht doorlopen. Daar zat mijn vader en Marieke al.
Zij konden ook wachten op een rolstoel. Wij gingen de bagage ophalen. Die er al lag.
En liepen naar de uitgang. Daar zagen we hostels van tui. Marieke belde mij of we de rollator konden brengen. Deze hebben ons verder geholpen. De man van tui, ik ben zijn naam kwijt, liep met mij mee. Hij nam een rolstoel mee. En daar gingen we op weg naar de bus. De man begeleidde ons.
Wat een drukke dag!
De bus bracht ons naar het hotel. De eerste was meteen voor ons. 21:45 uur Ingecheckt. Mijn moeder vader en ik zaten aan de andere kant, omdat we een suite hebben. De koffers konden in bagage ruimte. Zo konden we nog even eten. We kregen een kaartje nee en ieder heeft een bandje om.
Heerlijk gegeten. Mariek en ik gingen nog even vragen voor een rolstoel. Nee ze hadden geen rolstoelen. Alleen voor nood. Morgen konden we er 1 huren. Nu wilde hij mijn vader wel in de rolstoel brengen.
Dan kon hij hem daarna weer mee nemen. Voor als er een noodgeval is en de rolstoel nodig is.
De trolleys voor de koffers ging ook mee. Deze duwde hij voort en ik de rolstoel met mijn vader erin. Met de lift naar de tweede verdieping. We hebben een klein balkon.
Alles even zoeken. Kasten licht. Ons geïnstalleerd. Wat leuk een olifant gemaakt van handdoeken op bed. Prachtig. Mooi gemaakt. Gereed gemaakt voor de nacht. Wat een trip! Wat een belevenis. En dat omdat Schiphol kampt met personeels tekort! Op naar nachtrust. En morgen gezond weer op.

Geschreven door Starreizen