Vandaag kregen we onze eerste kado. Een prachtige zonsopgang, terwijl we lopend naar de verzamelplek liepen. Het was al druk met wandelaars, fietsers en hardlopers. Rustig gelopen. We hadden alle tijd. Genieten van het schouwspel. Het was druk bij de verzamelplek. Er stopten hier natuurlijk meerdere bussen om mensen naar hun bestemming te brengen. Wat zal ik schrijven over de rit. Niet hetzelfde natuurlijk. Ik ga de verschillen benoemen.

• We gingen de berg niet op. We gaan het water op.
• We zien geen apen, maar dolfijnen.
• We hebben Ales als reisleider en niet Carlos.
• Er werd vandaag naast engels ook spaans gesproken. Heel veel spaans.
• Wij zijn nu niet de laatste die opgepikt worden. Na ons worden er nog meer mensen op plekken opgepikt.
• De buschauffeur rijdt daardoor een andere

route.

• We hoefden niet te verzamelen bij de rode telefooncel. Wel moesten we wachten.

Onderweg reden we langs Fuengirola. De kermis stond er nog steeds. Nog steeds feestweek dus. Aah, tot 5 mei zag ik staan. Zullen we eens kijken waar ons volgende verzamelpunt is.
Dit gaat zaterdag lukken.
Ales met een s ipv x vertelde dat er twee jaar geleden een pool was. Hij wilde de aap een koek geven. Hij plaagde de aap. Drie, vier keer. Toen was de aap het zat. Hij viel aan. Shirt in stukken gescheurd. Een kras van 5 vingernagels in zijn rug. En een ziekenhuisbezoek. Waarom hij dat deed? Het was maar een aap. Nooit verwacht dat het zo sterk was. Mou, ik zou het niet eens proberen. Het zijn net katten. Hou ik ook niet van.
Vergeet je paspoort niet,, zei MJ nog. Ik heb vanochtend nog gecheckt. Ik had hem mee. Ja, jullie dachten zeker dst het verhaal een andere wending zou krijgen. Vandaag niet.
Staan we te wachten na de grens heeft Ales met een s iemand aan de lijn. “Renee “, hoorde ik hem zeggen. Renee dacht dat ze haar paspoort bij zich had. Niet dus, deze lag in haar hotel. Dus liet ze een foto van haar paspoort zien.
Wat denk jij, mocht ze door?
Deze gasten houden niet van dit soort geintjes. Ze mocht in Spanje blijven. Ga maar terug naar de lijn.
Bye, bye, zwaai, zwaai.
Zou iemand haar paspoort brengen? Ze zeggen van wel.
Dat was het verhaal. Ik weet niet of dat gebeurt is. We hebben haar later namelijk toen we weer in Spanje waren opgepikt. Ze mocht gelukkig weer mee naar huis.
Het was een stuk drukker met de bussen. En met de scooters! Wat wij in Amsterdam hebben met fietsen, dat is hier met scooters. Het verschil is wel deze staan netjes in een rij geparkeerd.
Om 11:15 waren we gereed om de stad in te gaan. Wandelend de parkeerplaats uit naar rechts, trap op, rechtdoor naar links. Winkels. Doorlopen, veel te duur.
Ja, echt. We liepen er gewoon langs. Het kriebelde wel een beetje,
Maar we hielden ons sterk. Geloof je vast niet. Snap ik.
Om 12:10 uur verzamelen bij de 4 poorten schijn in de hoek op het plein. Tijd voor de Burgerking. Tuurlijk, een burger kan altijd! Was weer lekker. En ook nog een dubbel zonder kaas.
Ales bracht ons naar de haven. Hier zochten wij later een plek om te zitten. We zitten net wel. Ineens horen we een vliegtuig opstijgen. Ja, hoor. Ja, echt. Vlak voor onze neus. Machtig man. Je ziet op Instagram weleens filmpjes voorbij komen. Dit is er net zo 1! Alleen stond ik niet startklaar met de camera on. Wij hebben dit vliegveld vanuit de lucht zien liggen. Nee, echt.
Ik herinner het mij weer.
Dit was een klein vliegtuig. Het is een prachtige baan. En lang, lang genoeg om te kunnen stijgen., zagen wij later toen we er weer langs vaarden. Voor je het weet verdwijnt het mirakel de lucht weer in. Leuk om mee gemaakt te hebben.
Het was al heel leuk, om door de haven de zee op te varen tussen Marokko, Afrika en Spanje. Best bijzonder. Op de foto zie je dat wij een klein rondje hebben gevaren. Tussen de vrachtschepen door.
Oke, mensen houdt u ogen open en telefoons gereed. En spot de dolfijnen.
We zagen heel veel scholen dolfijnen vlakbij de boot. Kijk Jo op tien uur. Op 12 uur, op 3 uur. Ja, we raken inmiddels ervaren. Sommige dolfijnen waren nieuwsgierig en kwamen onder water dichterbij. Maar waren ook weer snel weg. Te weinig entertainment.
Maar zo mooi om te zien hoe soepel ze door het water glijden. Voor de boot kon je dan hun profiel, hun kleuren goed zien. Machtig mooi! En weg was hij of zij weer. De andere dolfijnen deinden rustig in de zee. Meegaand op de golf. Ik heb gehoord dat die dan slapen. Je hoort ze dan ook ademhalen. Dat klinkt net als een scheet. Een nette scheet dan. Bestaan die wel? Hahaha.
Op het water zijn is al heerlijk. Zeker als de boot rustig de dieren benaderd en dan dobbert. En ik of wij ze kunnen bekijken. Zo zen! Wat zijn het toch een prachtige beesten. De tijd ging veel te snel. We gingen al weer terug de haven in.
Daar ik zag dat er ook heel veel yet ski’s waren. Op het plein even gezeten. Later naar het terras verplaatst en genoten van een Rose. Heerlijk vakantie.!
Waarna we alweer de bus op gingen zoeken. 16:30 uur waren we nog niet weg. Iemand moest na de grens toch nog plassen. Waardoor het nog langer duurde. Ik ga zo even een dutje in de bus doen. MJ doet het al. Niet gelukt.
Heel laat in Torremolinos. Bij pasta en pizza wat gegeten. Het zag er van buiten beter uit dan de inhoud. Het was best wel lekker . Last ik jou niet zeuren. Alleen de bediening was niet zo aardig. Was ze nou jaloers, dat ze zo stom deed?
Maakt niet uit.
In ons hotel wilde we de deur van onze kamer openen. De deur ging niet open. Wat heb je nu weer stuk gemaakt, Jo.
Ikke. Nu was ik het niet, hoor.
Naar beneden en weer naar boven. Vingers gekruist. Nieuwe kaart. Nope.
En weer naar beneden. Technicus komt. Wat bleek de batterij was leeg. Ken je die reclame. Of je stopt de stekker erin. In dit geval een batterij. Wij konden wel weer naar binnen.
Probleem opgelost. Nee, nog niet. De meneer van de technicus is nog bezig.
Wat blijkt wij kunnen Spaans met handen en voeten. Hij vertelde in het Spaans dat de scanner stuk is, doordat de batterij is gaan leeglopen. Hierdoor is het contact verdwenen.
Dus nieuw systeem erin.
Probleem opgelost.
Nee, nu moest hij aan de binnenkant zijn.
Do you want light? Hij begreep het niet. Toen wist hij dat het licht was. Wij gaven hem licht. Nee, niet van ons zelf. Maar door het lichtknopje in te drukken. Nee, spaans woord voor licht.zei hij. Dat hoefde niet. Hij heeft het in de elektrische schroevendraaier.
Zo nu hebben we een nieuwe deurknop en een systeem voor de kaart in de deur.
We moesten de kaart erin doen. Ping pong. Ping pong. Kaart erin en eruit. Geen rare dingen denken, he.
Dit zeggen ze vaak. Heb ik gisteren ook voorbij horen komen.
En hij doet het! Wij kunnen er weer veilig in en uit.

Geschreven door Starreizen