Gisteren was echt schitterend weer. Niet te warm. Maar rond de 20 graden. De dag begon grijs, maar het brak later helemaal open. Staan in het de zon, de stralen voelen, een wijntje drinken op een terras in de zon. Genieten.
Bij ons is het waarschijnlijk niet zo warm, omdat wij te maken hebben met koudere luchtstromen die van de Atlantische oceaan komen.
Dat klinkt interessant. Maar ik kan hier verder niet over uitbreiden, hahaha. Ik heb het even opgezocht.
Vanochtend ander weer, bewolkt, maar een lekkere temperatuur. Lang gekeken wat we gingen doen. Besloten om naar de hoofdstad Portree te gaan.
Auto is geen optie. Je mag er niet langer dan twee uur parkeren. De auto bij Coop zetten en dan wandelen langs de weg vind ik niet fijn en voor de automobilist ook niet. Dat heb ik van de week al meerdere keren ondervonden. We gingen met de bus. Ook een avontuur.
Dank jullie wel voor al jullie leuke reacties.
Eerst naar de bakker. Verse bollen, scones en een stukje worteltaart gekocht. Ze zag ons, wat ze leuk vond, en vroeg hoe we het hier hadden. We vertelden dat we zaterdag naar Fort William rijden. Ze zegt oh nee. Daar is altijd regen zegt ze lachend.
De worteltaart in drieën gesneden. Het was een lekkere taart. De smaak was goed. De cake was smeuïg en heerlijk vers.
Toen nog even gezeten en op zoek gegaan naar een iets wat open was voor een koffie. Was er iets open? Ja, de bakker en de kleine supermarkt. Ondertussen liepen wij langs het Museum Giant Mac Askill. Verscheidene Amerikaanse jonge mannen heb ik al foto’s van dit huis/museum zien maken. Heel enthousiast!
Ik werd toch wel nieuwsgierig. Het dak is gemaakt van haar. Maar volgens mij is het riet. Er hangen stenen onder, om het bij elkaar te houden Ik keek naar binnen. De ramen zaten onder de spinnenwebben. Er lag stof op de planken. Het had meer weg van een spookhuis.Er stond een pop in de vorm van een dwerg en een reus. Dit kan een slimste mens vraag zijn. Wie is Mac Askill? Kun jij deze vraag beantwoorden. Ik wel…… hahaha, via Wikipedia. Komt ie. Mac Askill is langste man die ooit bestaan heeft. Een reus zou je kunnen zeggen. Hij was 2 meter en 36 cm lang. Hij woog 230 kilo. Zijn schouderbreedte was 1 meter 12. Zijn voeten waren 40,4 cm. Zijn borstomvang was 203 cm. Hij kon makkelijk een anker van 1270 kg naar zich toe tillen. Met drie vingers tilde hij gemakkelijker 113 kg op. Hij reisde rond en werkte in een circus. Ook een leuk weetje. Koningin Victoria was onder de indruk van deze man. Ze nodigde hem uit om zijn mankracht. Ze gaf hem 2 gouden ringen.
Wil jij door deze reus in de rondte geslingerd worden in die tijd. Ik denk dat het dan lijkt alsof je in een draaimolen zit. Wat denk jij? Hij was overigens aardig en geen bruut. Hij is wel in Schotland geboren in 1825, maar niet in Dunvegan. Waarom staat het museum dan hier? Zijn nazaten hebben hier in Dunvegan het museum opgericht. Zij wonen er namelijk naast. Een vraag voor jullie? Wanneer is hij in het Guinness World Book of Records als sterkste man opgenomen?
Bij de supermarkt een koude koffie gehaald en op een bankje aan het water bij een parkeerplaats het gedronken. Daar stonden Nederlanders. Zij waren op dit eiland ook in dit plaatsje en ze hebben gezeten op de tenten camping. Er is dan een tent voor jou ipv een huisje. Ik wist niet dat dat bestond? Zij waren gisteren ook naar de Fairy Pools. Maar stonden een half uur in de rij voor de parkeerplaats en zijn omgekeerd. Zij zijn ook in Fort William geweest. Ze hebben de Ben Nevis beklommen. Het viel hun tegen. Het was er heel druk. We zien het wel. Sinds Covid is het nergens meer rustig. Ook zijn zij naar Neist Point geweest. Waar het ook heel druk was op de 1 baansweg.
Wij gingen alvast naar de bushalte. De bus kwam al snel. Het leuke tijdens deze rit was dat de chauffeuse heel veel mensen kenden of ze gaf de service mensen uit te laten stappen waar ze woonden of even extra te stoppen bij een camping. Zodat ze niet vanaf de bushalte hoefde te lopen.
Zowel bij het in en bij het uitstappen. In Portree eerst geluncht. En daarna de stad verkent. Even naar de haven gelopen. Je kon hier ook met de speedboot dolfijnen spotten. Helaas vol geboekt. Morgen is het slecht weer en veel wind. Dan gaan ze niet (Dat wisten wij eigenlijk al) Het was een leuke haven. De haven staat bekend om zijn gekleurde huizen. Daarna naar het punt gelopen waar we een paar dagen geleden de vrouw met haar rugzak aantikte in het spitsuur. Toeristen letten hier echt niet op. Gelukkig, zijn er een paar toeristen die dat wel deden. Zij bleven netjes op de stoep. En staken over bij het juiste uitkijkpunt of oversteekplaats. Je weet vast wel wie dat waren?
En natuurlijk gewinkeld. Zoveel leuke handwerk winkels. Truien, vesten, mutsen, handschoenen, tassen, beeldjes, schilderijen, van alles wat. Van alles gepast, daarvan niets gekocht. Maar
wij konden onze hand niet op de knip houden. We hebben Portree een klein beetje economische geholpen. Het was een leuke stad met in het midden een centraal plein. In een zijstraat waren mooie muurschilderingen van Neist Point, Quiraing en The Storr. Voor de schildering van The Storr stonden containers. Ik was al twee keer in deze straat gelopen. En had hulp gevraagd. Mariek wilde de containers opzij schuiven. Toch durfde ze het niet. Durfde ik het wel? Er kwam een man uit het café lopen. Hij zei willen jullie een foto maken. Ja, heel graag. Hij hielp Mariek met de containers. Je kon ze zo wegrollen. Je kent ze wel die blauwe vierkante hoge rolbakken. Hij maakte ook een foto. En samen zetten we ze weer terug. Twee kunnen er zo verkocht worden als ansichtkaarten.
Op de terug weg, kwam Tom naar de chauffeuse. Er lag een portemonnee in de bus. Iemand was die verloren of vergeten. Tom kwam steeds hetzelfde vertellen. De portemonnee moest terug naar de eigenaar. Of ze dat ook werkelijk wilden doen.
De chauffeuse legde elke keer uit dat ze dat deed. Ze vertelde dat ze belde met de busmaatschappij. Zij zouden het verder afhandelen. Tijdens het rijden, kwam hij weer naar voren. Tom moest gaan zitten tijdens het rijden. Ze kon nu niet hem praten. De portemonnee werd afgegeven. Tom zei ze. Kijk, ik geef de portemonnee aan deze meneer. Hij zoekt het verder uit. Tom nam pas genoegen, toen hij degene had ondervraagd. De ondervraagde keek verbaasd. Maar bevestigde dat het goed kwam
De verdere busrit verliep rustig. De chauffeuse zetten mensen weer af bij plekken waar het makkelijker was of bij de bushalte. Bij Misty Fish en chips gegeten. Wat lekker was. Het begon al te regenen. Het was goed druk bij Misty. Wij waren de eerste, maar al snel kwamen er dus meer.

Geschreven door Starreizen