Zo, even bijkomen. Wekker gezet. Maar niet bewaar, hierdoor ging hij niet af. Mariek wekte mij het is half negen. We wilden de bus van 9:05 uur pakken naar Akaslompolo. Staan we buiten. Hebben we ons in de tijd vergist.
9:50 uur ging hij pas. Nou, dan konden we toch nog even eten.
Even gepraat met de mevrouw die in Limmen woont. Even verteld over vannacht. In Akaslompolo gewinkeld. Er waren iets van 6 winkeltjes. En een hele leuke souvenirs winkel. Nee, we waren heel sterk. We hebben niks gekocht.
Even naar de supermarkt voor wat te eten onderweg. Daar bij de kassa stonden lekkere lollies. Deze even meegenomen. En meteen geproefd. Zo lekker. Maar eerst even bij de info. gevraagd of ze ons kon informeren hoe terug te lopen naar Yllasjarvi. Dat was ongeveer 15 km. Ze keek verbaasd. Ze moest even nadenken. Maar gaf ons aan dat we naar de rivier moesten lopen. Hier de eerste afslag nemen. En dan noemde ze dorpen op. En de blauwe route volgen was het belangrijkste. Aan de achterkant bij de shoppinghal eruit. Over de parkeerplaats. En daar stond al aangegeven dit pad volgen richting de rivier. Wat een mooi aanzicht. Het deed mij denken aan Zel am See in Oostenrijk. Toen konden wij ook over de plas lopen.
Wat wij zagen was de rivier. Zeer breed. Bergen met bomen er om heen. Vandaag was qua zon de beste dag. Hij was zo mooi krachtig! Oh, wat leuk. Een schommel. Dat wordt een mooi plaatje. Even schieten.
Toen de route opgepakt. Eerst liepen wij naar Kesankijarvi. Het pad liep langs de rivier. En overal uit de op de bergen. Daar aangekomen namen we een lekker bak koffie. Dit stuk was leuk om te zitten. Aan beide kanten bomen en witte bergen. In het midden de rivier. Je kon ook goed zien welk pad wij volgden. Het restaurant stond in het midden. En rechts van de rivier liepen wij langs de berg met bos. Wat een prachtige dag. Ook hier even een video gemaakt. Die zij je vast al gezien hebben. Kunnen jullie ook genieten van wat wij zien. Zo leuk. Toen wij verder liepen op ons pad zagen we ook een picknick plek. Met een vuurtje. Dat zag er heel gezellig uit.
Op naar het plaatsje Kahvikeidas. Kijkend op de kaart en de richtings pijl. Vroeg een langlaufer of we hulp nodig hadden.
Nee, alles ging goed. Dit stuk was heel weids. En aan de andere kant waar wij iepen bossen. Het pad zigzagde door de natuur. En het leuke was. Dit pad was alleen door fietsers gebruikt. Niemand liep hier. Dat is geweldig. Zo intens om dan alleen te zijn met de natuur, de vogels te horen fluiten. De stilte van de natuur. Ik wil wel een banaan en jij. Ook wel. Normaal wordt je banaan beurs in je tas. Maar nu bevriest hij in de zak. Ik neem een hap. Oh, dat is banaan ijs. Wie, wat koud. Wel eens een koude tong gevoeld? Koude tanden en kiezen wel. Nu allebei tegelijk. Maar het smaakt best. Hoor je de vogels. Kijk, het zijn er wel drie. Nog proberen te fotograferen. Maar onmogelijk. Het zou toch fijn om even te kunnen plassen. Ga ik het wagen en experimenteren hoe koud mijn bibs wordt. En dan in de middel of no where staat een gebouw met 4 deuren. Dat moet een toilet zijn. Zo uit de hemel gevallen. Ik loop er heen. Zullen ze op slot zijn. Ik haal de haak eraf. Open de deur. Te gek het is echt een toilet. Net nieuw gebouwd. Top.
Van hieruit gekeken hoe te gaan. Gaan we naar het sport paleis of lopen we door naar yllasjarvi. Laten we door gaan naar Yllasjsrvi. Dan kunnen we bij Otso eten. Ik denk dat we bij de supermarkt uitkomen.
Top doen we. Dit stuk was ook heel mooi. Zig zeggend door de bossen met hier en daar blokhutten. De skipiste kwam in zicht. En weer verder. We kunnen dit pad af. Dan komen we bij een weg. Nee, we besloten toch door te gaan met de blauwe paaltjes. Wat is het een lange weg nog. Waar zullen we nu eigenlijk zijn. Geen bordje meer te zien. Maar we volgen de blauwe route. En de skipiste ligt achter ons. Hadden we nou toch richting de ski resort moeten gaan. Dan hadden we daarna de weg langs de weg kunnen nemen. Kom op we komen er wel. We volgen gewoon de blauwe route. Deze komt in Yllasjarvi uit. Water is bijna op. Het onderste deel bevriest nu snel. Ook de dop. Maar gelukkig nog wat vocht.
Wat duurt het lang. Even kijken op de kaart app waar we zitten. We zitten goed. We blijven wel in het bos. We gaan niet richting de weg.
Aah, kijk huizen. Er staan voor zover ik kan zien geen bomen meer achter. We moeten nu dichtbij zijn. We kwamen op een weg uit. We waren er bijna. We vervolgden onze weg langs de blauwe palen. Weer op een weg. En toen hielden de blauwe palen op. Door de vele sneeuwval niet meer zichtbaar. App aangezet. U moet over 600 meter naar rechts. Leuk en aardig. Maar dan lopen we op de snelweg dat is niet de bedoeling. Maar voor deze weg is een langlauf pad en een wandelpad. Ga terug naar juiste pad. Nee Google het komt goed. Weg vervolgt. Brug over. Op de brug gekeken. En daar was de supermarkt en het tankstation. Nu waren we op bekend terrein.
Weg oversteken. Wat gaan we doen. Gaan we eten bij Otso. Of doorlopen naar het hotel. Zullen we doorlopen naar het hotel. Als we daar zitten. Komen we niet meer overeind. En dan nog lopen. Oké, dus door naar het hotel. Onderweg de verschillende opties nog besproken hoe we gelopen hadden, om minder km te maken.
In hotel lekker gegeten. Als beloning een bier genomen. Proosten op een geweldige tocht en wat een prachtige dag.
Met de Amsterdammers die in Limmen wonen even bijgekletst. Zij gingen niet meer kijken naar het Noorderlicht. . Het is bewolkt vanavond.
Ook nog even gesproken met het leuke verliefde stel.
Heerlijk nagetafeld. Tas ingepakt.
Steeds even kijken of het al helder is.
Voor morgen besloten langer te blijven liggen. We hebben nog een yoghurt. Dus dat komt goed. Zodat we om 7:45 uur kunnen worden opgepikt naar het hotel.
Maar voor vanavond nog geen ster te zien. Dan gaan we het Noorderlicht hopelijk ooit op een ander deel van de wereld zien.

Geschreven door Starreizen