In de ochtend voor het ontbijt en na het ontbijt onze tas in gepakt.
Vandaag een geroosterd broodje met jam en onze lunch weer gemaakt. Even met Phillip gepraat over voetbal. Hij heeft zelf ook gevoetbald. Hij wilde graag in het nationale team. Dit is hem niet gelukt. Maar hij heeft daarna nog vrij hoog gespeeld. Maar hij is nu gestopt. Daarna onze schoenen gehaald en handschoenen. De schoenen waren nog niet droog. Gelukkig had ik de zolen eruit gehaald. Die waren wel droog. Handschoenen ook niet vergeten.
Toen we onze koffers van de kamer wilde afhalen. Mochten de koffers toch op de kamer blijven staan.
Toen het busje in. En naar de Urdarholar gereden. Art was weer onze gids.
Op naar de gekleurde bergen.
We liepen eerste langs de groene bergen. Waar boven op de mannelijke en vrouwelijke trol lagen. Deze zagen we nog beter op de terug weg. Ze lagen nek aan nek. De trollen zullen wel teveel gefeest hebben. Vooral als de nachten te kort zijn. Dan kan het snel met een trol gaan.
Al gauw zagen we een mooi klein poeltje. Daar stonden ook katoenplanten bij die weerspiegelden in het water. Dat was een mooie plek voor een Groepsfoto. En nu waren er nog maar 7.
We liepen langs de berg. Rechts van ons waren verschillende meren. En daar achter bergen met verschillende kleuren.
Zo kwamen we ook bij een meer met aan de rand vanaf de waterkant allemaal verschillende stenen. Vanaf de verte leek het net een strandje. Toen we beneden waren. En we bij elkaar waren. Vroeg ik zullen we gaan zwemmen. Er waren niet veel gegadigde.
Hij had wel een ander spel. De groep werd in tweeën gedeeld. Wie werd het winnende team. We mochten eerst oefenen. Je kent het spel. Stenen gooien over het water.
En dan zo gooien, dat hij over het water springt. Vroeger kon ik dat wel. Nu gooide ik er 1. En plons Hahaha. Zo moet het dus niet.
Nog even oefenen. Oh Jeeh we gingen al beginnen. Gelukkig, hebben wij Phillip.
Nog een poging. Dat was 1. Nog een poging dat was 2. En de laatste poging dat was 3. Phillip had wel 5 tot 8 keer dat de steen sprong.
Dus welk team had gewonnen. Wij, dank je Phillip. Dit spel was zo leuk. Gewoon lol.
Je wilt toch steeds beter de draaiing maken.
We liepen verder. We kwamen bij een waterval. Kom zeemeerminnen, zo noemt hij ons, we maken weer een mooie foto.
Kom Mariek we gaan op ons buik. Arme art moest nu ook op zijn buik.
Maar het is goed gelukt. Gelukkig kwam hij ook weer overeind. Ik vroeg nog of ik even moest helpen.
Verder had hij een mooie steen in zijn handen. Dit te de dag dat je de mooiste stenen kunt vinden. Nou, dat klopte. Hoe verder we gingen. Des te meer we vonden. Dat moet allemaal nog mee terug.
Maar goed het mag, het is legaal. Art legde hem weer op de grond. Ansje wilde hem wel. Maar had geen ruimte in haar koffer. Dan wilde ik hem wel. Mariek stopte hem in mijn voorvak.
Zo liepen we verder. De bergen aan de linkerkant werden prachtig okergeel. Met heel veel verschillende stenen. De bergen aan de andere kant waren groen of gekleurd. Bij de groene bergen waren vele watervallen. Die weer uitmonden in een grotere rivier. Ook stonden we later bij een ravijn van allemaal stenen in okergeel. Zo zie je maar wat het water doet. En wat er voor moois in de natuur gemaakt wordt.
Op de berg lagen ook prachtige steentje. Ronde steende die door de helft gebroken waren. In de steen zat weer iets mooi van binnen. Wij zeiden dat zijn de tanden van de trollen. Om maar in de sfeer te blijven.
Zo liepen we naar beneden. Op weg naar de favoriete waterval van Art. Van bovenaf was hij al mooi. Naar beneden zagen we weer water stromen op prachtige gekleurde okerstenen. Nu gingen we de bocht om door rots achtig gebied en mos of struiken.
Weer om de hoek was de waterval nog mooier dan boven. Prachtig. Hier hadden wij onze lunch. En maakte Art weer een prachtige foto van ons.
Het leuke vind ik in elk gebied is weer een ander geluid. In dit gebied was de stilte, de rust zo fijn. En zo aanwezig.
Vanaf dit punt liepen we weer terug. Niet dezelfde weg. Maar door het mos en het gras en langs de struiken. Dus opletten. Anders krijg je natte voeten. Als je nu achter je keek. Zag je de bergen met verschillende kleuren groen gekleurde bergen Rood, bruin, groen, oker, blauw. En daar achter weer de gletsjers.
Zo liepen we terug.
Boven ons vloog de hele tijd een vogel. Deze heb ik de hele week al gehoord. Het heeft een hele lange dunne snavel. Nog even 5 minuten voor een drinkpauze. Hier de stilte en de rust waar genomen. Ondanks het gezellige geklets van de dames.
Toen weer over het mos en het gras. En stromend water en struiken terug naar de auto. De deur van de auto stond nog open. Dat kan in IJsland. Zo mooi is dat.
In het hotel konden we in onze kamer douchen. Die gelegenheid pakte wij.
Daarna samen in het restaurant gezeten. Art bracht ons om 16:00 naar de AirPort. Daar zouden we inchecken. En dan samen nog wat eten en drinken.
Ik kon voorin zitten. Fantastisch.
We reden weer langs de mooie weg terug. Opeens schoot er een vos uit de het land. Deze was nu bruin. In de winter was is hij wit. Deze eet jonge vogels. De nerts in IJsland dood dieren om te doden. Deze woont oorspronkelijk in IJsland.
De vos is geïmporteerd.
Nu moesten we alleen nog een rendier zien.
Hahaha, die zagen boven op de berg van ijzer. Boven het café.
Maar Art zorgde ervoor dat we onze koffers konden inchecken. 21/2 uur van te voren. Normaal gesproken lukt dat niet.
In het cafe echt heerlijk gegeten. Samen met Mariek gedeeld. Nog even met Phillip gepraat. Hij heeft nog 1 zus. Hij gaat overmorgen naar huis en vliegt morgen naar huis. Hij is 29. Naar wij denken dat hij zichzelf ontdekt. Ben ik homo of hou ik van vrouwen. Mag allebei. Het is zo een lieve jongeman, heel zorgzaam en rustig.
Verder over mijn huis gehad. En mijn omgeving. Was een leuk gesprek. Daarna gingen we uit elkaar. We namen afscheid van Phillip. We zetten hem af bij het hotel. En Art reed ons naar de AirPort.
Hier namen we afscheid van Art. We gaven hem een dikke knuffel. Hij is echt zo een grote beer. Hij heeft 4 kinderen. Zijn eerste vrouw woont in Reykjavik. Zijn oudste dochter woont daar ook, maar werkt in de zomer hier. Zijn oudste zoon neemt waarschijnlijk de zaak over. En rangeert hij nog een dochter van 8 en een zoon van 14.
Hij is hertrouwd met een vrouw vanuit het dorp. Zij is een dochter van een goede vriendin van zijn vader.
Zo wachten we op het vliegtuig. Die 30 van minuten vertraging had. En daar zagen wij een dier gewoon in de AirPort. Hij stond daar gewoon in de sneeuw ;-). Hij bekken alles rustig en hoorde alles.
Om 20:05 vertrokken we. In de lucht zakte het vliegtuig een paar keer. Brrrr.
Je stapt het vliegtuig. De koffers zijn er zo uit. We zagen onze koffers liggen. Je loopt naar binnen. De koffers rijden als het ware met je mee. Hebber binnen je koffers liggen al op de bagageband.
Ooit zo snel je bagage gehad. :-).
Het oosten van IJsland ligt 600 km van Reykjavik wij hebben het vliegtuig gepakt. Sabine en Ansje gingen heen met een gehuurde auto in 3 dagen. Ook leuk.
In Reykjavik namen we afscheid van Jolien en Marie. Met Sabine en Antje namen we een taxi. Zo konden we de taxi delen.
Bij het hotel van Sabine en Ansje stond hij op1650 krone. We twijfelden. Zullen we hier ook uitgaan.
Toch blijven zitten. We hadden een auto voor ons die langzaam reed. De meter ging voor dat korte stukje snel omhoog.
Onze koffers in het hotel geplaatst. We moesten even zoeken naar onze kamer. Derde verdieping. Links een trap. Nee, niet onze kamer. Allemaal even nummers.
Is het dan de 4e verdieping. Nee ook niet. Logisch. Terug naar de derde. Aah, er was nog een trap naar beneden. En achterin was onze kamer. Er stond een step voor ons hotel. We reden naar het busstation in 1 keer. We hadden goed onthouden hoe de taxi ons langs de kerk, langs het BSI station reed. De step was een beetje oud. Ik ben thuis gewend aan 1 rem. Deze had er twee. Maar de rem was heel soepel. Goed knijpen. Dus het was een weg vol lachen en rijden. Bij het busstation spraken we af met Sabine en Ansje. Dan konden ze ons betalen. Via een tikki was te modern.
Daarna zijn we een café gaan zoeken. Hier hebben we samen nog wat gedronken. Zij wandelen bij de dav. Een wandelvereniging in de Alpen. We konden we een keer mee.
Het was een gezellige avond waar we elkaar weer wat beter leerde kennen.
Zoveel gelachen ook. Ansje wil misschien wel in IJsland in het dorpje waar we waren gidsen in de bergen. Sabine gaat dan mee, om bijv. Sneeuw wandelingen te organiseren. En warme kleding daar te maken. Art zocht namelijk Duitse wandelaars die willen gidsen. Dit omdat Duitsland binnenkort ook gaat vliegen naar IJsland. Ze denken er serieus over na.
Ansje heeft 2 kinderen. En is 7 jaar gescheiden. Ze is 57 jaar. En accountant. Ze houdt van IJsland. Ze is er gek op. En vindt auto rijden leuk. Maar houdt van adreline en wil graag nieuwe dingen ontdekken en doen. Sabine is 64. Had een man. Gaat met pensioen in september, omdat erg ziek geweest is. Beide gek op reizen en wandelen.
Het was ontzettend gezellig. Snel laat. Daarna tassen klaar gemaakt voor morgen.
Morgen 7:00 de bus op het BSI station om naar Porksmork Husadalur te gaan.

Geschreven door Starreizen