Arequipa
Gisteren stapte ik de bus uit. En ik sta in het hotel. En ik stond stil. Maar alles draaide. Wow!
Na 14 uur reizen. Van 500 meter naar 2300 is groot in 1 dag. De reis is zeer intensief.
De groep ging hierna meteen weer de stad in. Mariek en ik hadden besloten rust te pakken.
Dat was zo fijn. Heerlijk rustig gegeten in het hotel. Het lekkerste tot nu van deze vakantie.
En daarna rustig gerommeld op onze hotelkamer. Nog gekeken of ik mijn verhaal naar Ica kon vinden. Helaas niet in de iCloud opgeslagen, omdat ik hem daar niet mee verbonden heb. Ik ga kijken of ik hem opnieuw kan schrijven.
Toen ik bed lag, werd het gevoel erger. Net alsof ik dronken was, maar dan toch anders.
Wel goed in slaap gevallen.
Mariek heeft last van haar benen. Zoveel pijn dat ze slecht slaapt. Waarschijnlijk van de spanning in de buggy. Maar alles komt goed. Vandaag wat later op. Hé, mijn telefoon is niet helemaal opgeladen. Hé, het licht doet het niet. Oh, dan hebben we vast ook geen warm water. De elektriciteit was in dit deel van de stad uitgevallen. De douche wilde ook niet werken. Nou, dan naar later haren wassen. Wat ben ik blij dat we al eerder onze telefoons al iets hadden opgeladen. Heerlijk ontbeten. Gewoon simpel twee warme broodjes met jam. En toen naar de stad gewandeld.
Waar we als eerste een klooster gingen bezoeken. Santa Catalina heeft allemaal gangen, straten, pleinen en kamers. Het werd in 1579 in gebruik genomen. Het bouwwerk bestaat voornamelijk uit vulkanisch steen. Het is 20000 vierkante meters groot. De kleuren zijn wit oker en rood bruin geverfde muren. Je mocht hier niet tegen leunen. Dat is ons niet gelukt. Mariek heeft bewijs op haar mouw dat we er geweest zijn. We moesten de gids goed blijven volgen. Anders verdwaalde we en werd ikzelf ook een non.
Een soort labyrint.
Maar prachtig! Ik ga het verhaal vertellen wat hier bij hoort.
We moesten eerst voor het klooster op de hoek wachten. Martina ging regelen dat we als eerste groep naar binnen konden. Er stond namelijk een lange rij. We gingen naar binnen. We gingen op de rijen banken zitten. Voor ons waren houten ruiten. Denk maar aan als je zit bij de priester in zijn hokje en gaat biechten. Maar dan is het ruit een stuk groter hier. 4 ruiten 4 banken . Daar zaten wij dus voor. Je moet je dan voorstellen dat jij de rijke familie bent aan deze kant. En aan de andere kant zit je tweede dochter waar je mee kunt praten, maar niet kon zien. De tweede foto. Daar werden de baby van 6 maanden oud opgezet. Dan draaide ze de schijf en zo werd de baby afgegeven. Vaak was dit een wees. Jongens werden monniken. Meisjes nonnen Rijke ouders brachten hun tweede dochter van 12 jaar daar heen. Dit was verplicht! Dit was niet gratis. Hier moesten ze veel geld voor neerleggen.
Als 12 jarige kregen ze een kamer. Daar borduurde ze. En ze studeerde voor non. Ze droegen witte gewassen en een witte hoofddoek. Ze kwamen nooit meer van hun leven buiten het klooster. Ja, 3 x naar buiten op het balkon. Met een prachtig uitzicht op de vulkaan de Misty. Hun bed lag onder een koepel. Dit ivm Aardbevingen. De kamer werd op slot gedaan altijd. Ook tijdens uitbarstingen van de vulkaan. Was je dood, jammer. Ze konden er niet uit.
Waswater, poep, plas, Alle voorzieningen., alle ontlasting werden door een Luik in de kamer doorgeven of afgegeven.
Ook werden door dit Luik presenten gegeven van de familie. Bijvoorbeeld bestek of bijvoorbeeld borden van Delft blauw., of een weefmachine.
Als ze 14 waren kwamen ze met zijn tweeën op een kamer. Waren ze ouder konden ze naar buiten binnen het klooster. Zij konden dan in hun vrije tijd naar pleinen straten en een cafetaria. Karaoke was toen nog net niet. ( grapje)
Ze kochten een eigen huis. Dat werd betaald door de familie. Ze kregen 4
slavinnen en 4 dienstmeiden onder zich. Dit gelde alleen voor de rijke families. Je mocht verder geen zede gedachten hebben over Jan en zijn goddelijke lichaam. Die af en toe langs kwam in zijn blote bast. Pff pittig.
Was je nou een tweeling. Dan werd je als tweeling naar het klooster gestuurd.
Nou gelukkig zijn wij 3e en 4e dochter. Als je single was werd je ook gestuurd naar het klooster. In die tijd mocht je geen single zijn. Uh, dat is toch wel een probleem. Wie helpt mij het oplossen. Hahaha.
Was je niet mooi werd je afgemaakt. Mooie vrouwen mochten blijven.
Was je dood werd je drie dagen in een kamer gelegd. En daarna werd je in het klooster begraven.
Vrouwen van 13 of 14 jaar werden opgeleid tot een mooie vrouw. Ter voorbereiding op het huwelijk met een rijke oude man. Ging hij dood dat waren ze een rijke weduwnaar.
Paus Pius de negende , die verhalen over luxe en liederlijkheid in het klooster ter orde kwam, stuurde in 1871 de Dominicaanse non Josefa Cadena naar Arequipa om orde op zaken te stellen. Vele rijke nonnen werden uit het klooster gestuurd. De bedienden en de slaven kregen de keus om non te worden of te vertrekken. Het leven werd sober en ze moesten kamers samen delen. Er was geen elektriciteit.
Het klooster heeft tot 1970 op deze wijze zo gefunctioneerd. Daarna werd het complex opengesteld voor publiek.
Nog steeds wonen er nonnen boven het klooster.
Zij mogen wel contact hebben met de buitenwereld in de vorm van tv. Maar dan allen politiek gericht. Ze komen alleen buiten om te stemmen. De rest van hun leven wijden ze zich als non binnen het klooster.
Dit was een indrukwekkende rondleiding. En een prachtig klooster.
Daarna zijn we verder gelopen. En hebben we koffie gedronken met de groep. Wij bestelden thee te nemen. Hierin deden we Coco’s bladeren in. Het zal wel psychische zijn. Maar mijn hoofdpijn zakte.
Nee, ik was niet high.
Het advies is om paracetamol te slikken. Dit hebben wij extra ingekocht. En slikken dit nu om de 4 uur a 6 uur. En dit werkt.
Toen gingen we de markt zoeken. Laura en Joshephine sloten aan wat heel gezellig was. Eerst gingen we een supermarkt in om water te kopen. Mariek pakte de kar voor 4 flesjes. Samen lagen we dubbel.
Daarna hebben we gepind en naar een drogisterij om paracetamol te kopen. Dit kregen we in strippen.
De markt was moeilijk te vinden. Daar kwamen wij Carla en Henk tegen. Zij hadden het gevraagd aan de politie en wisten de weg. De markt was vol fruit, vis, hoeden en kip. Net zoals als je vaker ziet in het buitenland in markthallen. Zoals bijvoorbeeld in Spanje in Barcelona.
Bijna had ik een rode hoed gekocht. Maar even nagedacht. Goed hè. Ga ik dit ook dragen? Hé empanada’s. Mm, het ziet er hier niet fris uit. We lopen door. Ik keek naar links. Wat een mooi plein. Laten we hier eens gaan kijken. Wat een rust kwam er over ons heen. Dit plein was oorspronkelijk een school. Het is gemaakt van vulkaanas. De stoep is gemaakt van het lava van de misty vulkaan. Hier konden sandwiches eten en een local salade met varkenskop, varkenspoot of zijn snuit. Dat sloegen wij over.
Ook kon je goulash eten. Dat sloegen we ook over. Teveel ui lijkt mij op dit moment niet handig.
De wind komt bij mij al teveel van achteren op de deze hoogte eruit.
Wel hebben we een heerlijke gewone saaie salade gegeten en een kip sandwich.
Later hebben we nog een heerlijke koffie met verse gemalen bonen gedronken. Het rook heerlijk.
Sander en Dinna kwamen ons vergezellen. Wij gingen later weg. Laura ging nog een museum bezoeken. Van het ijsmeisje.
Wij hebben rustig naar een parkje gewandeld. En daarna rustig naar het hotel gelopen. En onze rust gepakt.
Weer heerlijk gegeten in het hotel. Spullen klaar gelegd voor morgen. Een heerlijke douche. En lekker gelezen in bed.
Tot morgen.

Geschreven door Starreizen