Marieke die door de wekker heen slaapt. Zij is er meestal als eerste uit. Ik laat haar even liggen. Geen gestoei met de deuren of spiegels dit keer. Het zit al in mijn nog niet wakker systeem. Toen werden we opgehaald. We werden vrolijk begroet. Door onze gids en chauffeur. Ja, M.J. van der Star. In de bus oefent hij de namen. Zo grappig hoe hij de Nederlandse namen uitspreekt. Leuk we hebben weer een gids. We kunnen weer informatie opslokken. Geweldig, ik kan mijn telefoon opladen. Dus ik kan de terug weg al fijn gaan schrijven. Voorgaande dagen was de usb aansluiting stuk of hij stond uit. Hopelijk staat hij op de terug weg aan. Ik kan het ook makkelijkere doen. Inspreken en dan schrijft het berichtsysyeem de gezegde woorden op. Versturen, kopiëren, plakken. Maar houd mij even aan het ouderwetse vast. Komt wel.
Onze chauffeur heet Roland en onze gids heet Brandon.
Ik vertel wat korte stukjes wat Brandon zo onderweg vertelde.
Door de hete bronnen waterstoom en gelijke temperatuur centrales hebben ze hier mango’s. IJsland staat als tweede in de wereld, voor zijn mango, Naast Spanje die 1 is.
Nu weet ik waarom de mango in mijn salade zo lekker was.
Paarden zijn voor de fun. Fijn rijden, maar ook voor het werk op het land. Nederland en Duitsland zijn grote investeerders in IJslandse paarden. Er zijn 8500 paarden en 8000 koeien. En in de winter 1 miljoen schapen. In de zomer worden de meeste lammeren ingezet voor de producie van het eten. Ze hebben een
Bibliotheek vol geschiedenis en documentatie over IJsland. Hoe IJsland is ontstaan. Hoe IJsland zich qua natuur heeft ontwikkeld. De geschiedenis van het land. Wie er gewoond heeft. Etc.
Ieder heeft zijn verhalen opgeschrijven, zo ook bijvoorbeeld de God Thor
Verhalen van de eerste bewoners.
Enzovoort. IJslanders gebruiken dit volop, om de leefregels naar elkaar en onder elkaar goed te houden. Zo hebben de “criminelen” ook hun verhalen opgeschreven. Die naast hun onlegale activiteiten ook goede dingen voor IJsland hebben gedaan.
Er is geen wind vandaag. Wat goed is voor onze omstandigheden. Geen gevaar. Er zijn 5 provincies in IJsland waar Duitsers zich hebben gesetteld. Zij hebben de taal geleerd en hebben zich aangepast. Ze houden zich vooral bezig met vegetarische producten. De eerste waterval die wij bezochten, heb ik vorig jaar al gezien. We hebben op het bankje gezeten. En gekeken naar de drukte bij de waterval. Bij deze waterval kun je achter het watergordijn lopen. Wat heel leuk is. De tweede waterval heet De bossen waterval. De eerste bewoners ontdekten dit stukje gebied en settelden zich. Er stonden toen bomen ervoor en er omheen. De bewoners hebben de bomen gebruikt voor huizen. Voor stallen en voor leerbehoeftes. Het bos is weg, maar de mooie waterval is er nog. Ook hier was het druk!
We reden door het gebied waar de Eyjafjallajökull uitgebarsten was.
De uitbarsting van de vulkaan was verschrikkelijk. Ik heb daar vorig jaar foto’s van gezien. Er was zoveel as. Je kon geen hand voor de ogen zien. Deze zin heb ik van de week ook gebruikt. De boeren dachten dat ze hier nooit meer konden wonen.
Maar toen begon het te regenen. Dit is een regenachtige gebied. Nou, dat hebben we vorig jaar gemerkt. Regen, bliksem, onweer en wind. Maar ook de zon. Ik ga verder. Hierdoor verdween het as in de grond.
Na 3 weken begon het gras weer te groeien. De dieren konden weer eten. De grond was vruchtbare dan ooit. Bij het plaatsje Vik aangekomen.
Vik betekent de mensen van de baai. Ook afgeleid van Vikingen. De Vikingen hadden een langschip. Deze was sterk en snel. Zeer zeker als er wind was. Ze voeren op rivieren en meren. Je hoorde de boot niet. Ze vielen niet op. Rond 783 gingen de Vikingen van het noorden van IJsland naar de rest van Europa. In IJsland mochten de Vikingen settelen, als ze de IJslanders met rust lieten
Zo konden ze aan de zuid kant hun eigen communitie beginnen. De Vikingen reageerden Schotland.
Ze wilden nieuw land en kozen IJsland, omdat het goede grond heeft om van te leven. Al hun spullen, dieren en persoonlijk bezittingen voerden ze mee in de knarr. 6 weken later waren ze in IJsland. Ze vestigden zich hier. De Vikingen vaarden met het langschip in de nacht langs de steden. Ze vermoorden de mannen. Verbranden de huizen. Ze steelden alle het waardevolle dingen. En de meiden/ de vrouwen werden meegenomen
Dit waren ook Ierse vrouwen. Groene ogen, rood haar. Je ziet deze vrouwen met groene ogen en rood haar in deze tijd nog steeds. Er wonen in IJsland verschillende nationaliteiten IJsland staat hiervoor open.
54 jaar settelden de Britten, Spanjaarden en Fransen zich. Ieder probeerde geluk te vinden in een nieuw land. Ze kwamen uit alle hoeken van de wereld. Zij werden vissers.
De Polen zijn nu ook gekomen. Zij hebben geholpen met de constructie van huizen. Taiwan, Japans hebben zich succesvol gevestigd. Zij hebben kwaliteit en variaties in het leven meegenomen. Zij starten restaurants.
Voorheen aten de IJslanders je alleen maar lam of vis. Door de verschillende nationsliteiten is er nu variatie aan eten. De winters in IJsland zijn lang niet meer zo koud. In de laaglanden valt geen sneeuw of het blijft niet liggen door klimaatverandering. Ik denk dat IJsland op een gegeven moment geen ijs meer heeft.
In Vik waar wij in de middag en de avond eten. Zijn 4000 vissers overleden. Er is een vissers momument voor hun geplaatst. Dit komt omdat de Noord Atlantische oceaan de gevaarlijkste zee is op dit stuk. De golven zijn gevaarlijk. Ze komen uit het niets en nemen je mee. Dat wist ik ook al van vorig jaar. Er wordt hier volop voor gewaarschuwd als je foto’s
neemt. Er zijn al verscheidene toeristen door overleden. Het maakt niet uit wat het weerbeeld is. In Vik zijn ook de trollen. Zij zijn versteend door het zonlicht. Je ziet hun vorm terug in de berg. Zij zullen later verreizen in het water.
De trol leefde in deze bergen. In 1919 ze hoorde een mensen een stem vanaf de kliffen. Die riepen hun naam. Zij zijn opgegeten door de trollen. We reden langs de vulkaan Katla. 1 van de grootste vulkanen van de wereld, die kan elk moment uitbarsten. De vraag is wanneer. Dan zal er een grote hoeveelheid water vrijkomen van de gletsjer. Er zijn series van Katla op Netflix. Ook deze heb ik nog niet gezien. In 1703 scheurde de grond open bij de platen. Bij de vulkaan Laki. De lava stroomde 2 jaar lang. 14 vulkanen tegelijk barsten uit. Nu is het grootste lavaveld van Europa 20 km breed en 40 meter diep. De lava stroomde langzaam. De buschauffeur wil dit ooit nog eens bezoeken met een goede auto. Maar die heeft hij niet. Zo tegen de herfst. Want in de zomer is het te heet. Het was de verschrikkelijkste uitbarsting in tijden. Het as verspreidde zich over Nederland, Frankrijk, Engeland. De wind dreef het mee. Het as gaf problemen en doden. Er kon bijvoorbeeld in Frankrijk geen stokbrood worden gegeten. De as viel ook in Japan op de rijst velden ook hier gingen mensen dood.
We rijden nu langs deze lavavelden. Het lavaveld is met mos bedekt. Er zijn wel 300 verschillende soorten mos. Mos is sterk en overleefd veel al op natuurlijke dingen. Het duurt wel 100 jaar voordat het goed is aangegroeid. Het is overweldigend om te zien hoe groot dat lavaveld is. Ik begrijp wel waarom Roland de buschauffeur hier wil rijden. De tweede uitbarsting gebeurde bij de meren en de natte velden. Het lava verspreidde zich snel en was dun. Het water kreeg bubbels. Door de uitbarsting veranderd hier het landschap. Er ontstonden bobbels. Zo lijken het nu glooiende heuvels in groen.
In deze bergen zijn balsalten. Dit zijn langwerpige balken op de rotsen. IJsland heeft de breedste balsalten van Europa.
We rijden nu langs een Morena. Dat ontstaat door de schurende werking van een gletsjer. Het is gepulverd gesteente wat door de ijsmassa meegevoerd wordt. 80 jaar geleden was het een vulkaan van 200 meter hoog. We rijden nu over de grootste baai van de wereld. Dit komt omdat gletsjers smelten. En het water in de baaien naar beneden stroomt naar de zee.
Inmiddels 400 km verder en bij onze bestemming gekomen. Namelijk de Jökulsárlón gletsjer lagune.
Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik waarnam wat ik zag. Dit had ik nog nooit eerder gezien. Avontuurlijke Mariek natuurlijk wel. Die praatte mij bij.
Ook hier een kort bezoek. In de boot met wielen. Reddingsvest aan. Bij Mariek ging de rits niet dicht. Ze moest de banden straks inklikken. Nou, dat geeft een veilig gevoel. Niet dus. Oke, we gaan er vanuit dat er alleen telefoons over boord vallen. Maar dan heb ik niet over die van mij. Die houd ik stevig vast. Met de boot langs deze imposante ijsschotsen, die van de gletsjer afvallen in het water. Vallen ze in het water zijn ze wit. Zitten er strepen op is het as van de vulkaan. Een dag later zijn ze blauw. Dit komt door het water en de lichtvalling. Zijn ze zwart. Dan zijn ze vuil. Kleine blokken smelten in 2 of 3 dagen. Grote blokken, hele grote blokken in 2 maanden. De gletsjer was 19 jaar geleden zo groot en ver als de brug. Nou de brug lag ver achter ons. In 19 jaar tijd is er al veel sneeuw weg. Doordat het water vermengd is met zout. Door het zeewater versneld het proces. Ijsblokken die we zien, liggen nog 20 meter diep in het water. Het water heeft een diepte van meer dan 100 meter. Er leven heel veel vissen en zeehonden. Zij leven goed hier omdat de walvissen niet door de vernauwing kunnen. Ik heb geen zeehond gezien. Ze worden wel gespot.
Nog even wat plaatjes en weer gaan. Snel naar het toilet. Voor we 2,5 uur terug rijden naar Vik, om te eten.
Maar eerst nog naar het Diamanten strand. Het heet zo omdat ijsblokken van de gletsjer hier op het strand liggen. En door de zon glinsteren als een diamant.
Maar helaas het was vloed, we zagen ze niet. Ze zijn al opgeslorpt door de zee.
Er was een Amerikaanse die het zwarte zand apart vond, is het ook. Marieke legde uit dat dit lava was. De lava is terecht in de zee gekomen en zijn vermalen door de wind, de zee en het zand. Hierdoor is het verfijnd. Ik liet haar zien dat lava door je handen sijpelt, en naloop je handen schoon zijn. Dat is bij zand niet het geval. Even leuk om lava weer even te voelen. Zo 1uur geïnspireerd geweest en nu weer 400 km terug. Maar een geweldige dag. En een indrukwekkend uitstapje. Het was de moeite waard. Ook wist Marieke dit al lang. Zij heeft in Argentinië en Chili haar eerste ervaring met ijsbrokken gehad, ik snap nu wel waarom ze dit als nog wilde zien. Vorig jaar misten we dit door de COVID. Op de terug weg hield de Brandon zich stil, hij gaf de passagiers hun rust, voor als ze na deze inspannende dag een dutje willen doen.

Geschreven door Starreizen