Vandaag geen wekker, wakker worden door het licht. Even blijven liggen. Lekker hoor.
Brood gehaald bij de bakker. Voor het eerst mijn groene regenjas aan. Mariek natuurlijk ook. Ze zag dubbel. Wie? Ik? De verkoopster. Dat was leuk en vreemd tegelijk zei ze. De verkoopster wist niet waar ze kijken moest. Zo grappig, dat deze reactie nog steeds gebeurt. Maar goed dat ik er niet bij stil sta.
Het brood was smaakvol. En goed gevuld. Buiten was het miezerig. Toch een wandeltocht gekozen in de buurt. Eerst naar het kasteel gelopen. 2 km verderop. Koffie in het dorp was op dit tijdstip moeilijk te verkrijgen. Of het was voor mensen in de buurt, een besloten communie, of het was dicht.
De winkeltjes van gister waren wel open. Leuke spulletjes, maar niet om mee te nemen. Ja, goed gedaan he. Op naar het Kasteel. Nog iets meer dan een km verder. Het kasteel is omringd door een grote tuin of een bos zou je kunnen zeggen en vele privileges erom heen. Het land liep nog ver door, ook waar we onze wandeling voortzetten.
Bij de parkeerplaats van het kasteel konden we wel koffie krijgen. Dus op zoek naar een plaatsje binnen waar het warm was.
Hier was natuurlijk ook een souvenierswinkel. Tuurlijk even binnen geweest. Maar niks mee genomen. Echt niet? Nee, niks. We liepen hierna het pad langs de autoweg af. Niet echt gezellig, maar de natuur gaf veel bekijks.
Richting de kustlijn en kleine baaien. Zoals ik het maar noem. Prachtig groen met in de rotsen volop heide die in bloei stond. Na 2 km vanaf het kasteel de weg of ingang van onze route gevonden. Het regende steeds harder en de wind waaide hard aan de kust. Gingen we door of gaan we terug. De route voor de wandeling was niet goed aangegeven. We volgden het pad van de schapen. Het pad was doir het hoge gras niet goed zichtbaar. Dus dat was opletten geblazen. Zowel voor de poep als we het pad. Het was bedt wel glad. Logisch! We letten ook goed op de omgeving. De weg kwijt raken in dit weer is niet echt handig. Internet liet ons in de steek. Een aantal keren gestaan en gekeken waar we heen moesten. Zo hebben we de route ingekort tot een kleine ronde. Je zou kunnen zeggen dat we een ronde om de grote heuvel hebben gemaakt. Met wel steeds een ander regenachtig uitzicht.
We kwamen op hetzelfde punt uit. Beter, want inmiddels was het water dmv mijn sokken al in mijn schoenen gelopen. Ik kon dus lekker soppen.
Op de terug weg naar huis. Waren mijn broekspijpen ook goed nat. Het duurde vrij lang totdat ik het koud had. Maar in de bebouwde wereld, was het fijn dat we er bijna waren.
Je zou kunnen zeggen dat we er als verzopen katten uitzagen. Maar dat vermoeden jullie waarschijnlijk al. De auto’s die voorbij reden dachten vast. Dat zijn zeker toeristen. Alleen werklui werken hier buiten in de regen. Een schot gaat waarschijnlijk niet wandelen in dit weer langs de kust. Waar de regenval en de wind sterker was dan in het land. Goed uitgewaaid zou je kunnen zeggen met een waterdoop toe. Mijn bovenlijf tot knie was niet nat. De rest was drijfnat. Hopelijk zijn mijn schoenen droog morgen. Het zijn waterdichte schoenen, maar als het water via je pijpen naar binnenloopt, heeft dat dus ook geen zin.
Het was een leuke wandeling Straks maar mijn handdoek in mijn schoenen proppen ipv van kranten. Ik ben benieuwd of dat ook gaat werken. Ik denk dat de werking een stuk minder is.
Morgen is het weer weer beter. Jullie willen vast wel een beetje water van ons hebben.
Thuis een warme douche en warme kleren aan. Chips, nootjes, en een rose cider hebben we wel verdiend. Dus op de bank ons wel vermaakt.

Geschreven door Starreizen