Als je wakker wordt en even kijkt naar de zee en naar en hoe het leven weer op gang komt, draai ik mij daarna weer even om. Ik ben benieuwd wat ik vandaag te zien krijg. Hoe ervaar ik deze tunnel.
Eerst wachten we op de bus. Er worden op en af mensen gebracht of gehaald. 8:45 uur zou onze bus er zijn. Busje komt zo. Busje komt zo.. hij komt toch wel.
Onder tussen spreek je andere mensen. Wat gaat u doen vandaag?Aah, zij wachten ook op dezelfde bus. En hadden al met de maatschappij gebeld. Altijd handig, als andere mensen dat al doen. We waren namelijk al meer dan 30 min. verder. De buschauffeur vertelde dat het vandaag een nationale feestdag is. Verslunarmannahelgina. Dat is een feest waar in het land verschillende festivals worden gehouden. Het hele weekend lang. Ik snap nu ook wel waarom het wat rustiger was op straat qua verkeer.
In de bus kregen we ook weer wat geschiedenis te horen. Altijd leuk. De lupines is een plant die hier geplaatst is. Dit zijn blauwe bloemen. Deze groeien als er veel licht is. Nu het alweer donkerder wordt sterven ze af. Het zal waarschijnlijk net zo een effect hebben, zoals wij bij de heide hebben. In IJsland zijn er zandstormen. Deze beschadigen oa het lak van de auto’s. Deze planten hebben de functie om het zand op te vangen. Wat dus werkt. De bomen en de planten worden ook voor de elfen geplaatst. Hier geloven de IJslanders heilig in. Ze helpen de elfen een beetje. Een soort offer zou je kunnen zeggen.
We reden de hoofdweg op. Hier kom je meteen weer in landschap wat qua structuur en kleur moeilijk te beschrijven is. Het enige wat ik kan zeggen. Het blijft je ogen inspireren. Het is zo mooi! Ik vind dat zelf een foto het niet kan waarnemen.
Er werd hard gewerkt aan de infrastructuur. De wegen worden gemaakt van het lavagesteente uit de bergen.
De rook uit de bergen, wordt omgezet in energie. Wat gebruikt wordt in Reykjavik.
We reden langs de energiecentrales.
Hun energie halen ze uit de aardwarmte en is duurzaam. Er zijn hier vele series op Netflix, waar je dit kunt bekijken. Ik heb ze nog niet gezien.
Ik laat mijn tas in de bus. Ik heb verder niets nodig.
Raufarhólshellir is een lavabuis gevormd tijdens de Leitahraun-uitbarsting en is een van de langste grotten van IJsland.
De lavatunnel die wij gingen bekijken is dus 5200 jaar geleden ontstaan. De lava vindt een weg. Als het een weg heeft gevonden wordt het steeds dikker. De buitenste rand stolt. Waardoor de binnenste lava weer verder stroomt. En een andere weg vindt. Het is eigenlijk net als water. Ik bedoel de stroming dan, om zich daarna weer te vermenigvuldigen.
Het voorbeeld hiervan is de vulkaan die nu op IJsland actief is, het proces gebeurt hier op dit moment toch precies het zelfde zoals beschreven. Dit proces kan jaren duren. Soms wel 40 of 50 jaar. Je wilt dan niet weten wat dat met de infrastructuur van IJsland kan doen. Er zit meer problematiek achter dan wij denken. Heel interessant vind ik. Als de lavastroom stopt, is de tunnel ontstaan. Omdat de buitenste korst verhard is.
Het kan 400 tot 800 jaar duren tot de warmte van de lava uit de steen verdwenen is. Het gesteente wat dan afgekoeld is brokkelt of val eraf. Mijn ogen zien de structuur en de kleuren van de tunnel en de verharde lava wat zo mooi is.
In de jaren 60 kwamen er hoe langer hoe meer mensen deze tunnel bezoeken. Er waren toen nog heel veel stalactieten.
Mensen namen deze mee als souvenir. Waardoor ze er nu nog weinig zijn. We zagen ze nog wel hoog. Deze blijven daar ook. Want mensen komen daar niet bij.
In de tunnel zie je goed hoe de lava zich verplaatst, wat langzaam ging. De zijkant koelt af. Waardoor er ribbels ontstaan. Ook zie je lava druppels. Dit ontstaat door kou waardoor er een stolling komt en de druppel ontstaat.
De lava kan ook gaan druipen langs de kieren naar beneden. Dat zagen wij heel mooi terug in een rode kleur. Ik vond en had het koud! Doordat het er vochtig was. De stenen nemen veel vocht op van de regen. ( net een spons) Dit blijft heel lang sijpelen.
Aan het begin van de tunnel waren de daken ingestort, waardoor je 3 mooie lichtzuilen zag. In deze tunnel worden ook trouwpartijen gehouden. Of festivals. De acostiek is slecht. Het geluid wordt namelijk niet geleid.
Bij de trouwpartij verloor men de ring, voordat hij om de vinger ging. Deze is nooit meer terug gevonden. Gelukkig zij ze wel ja!
Je kunt er zelf ook slapen.
De gids deed het licht uit om te ervaren wat er gebeurt. Het werd pikkedonker! Ik zag werkelijk geen hand voor mijn ogen. Ik bracht mijn hand ook naar mijn ogen. Ik zag ze niet!
Ik ervaarde hoe het is om blind te zijn. Wat gebeurde er bij mij.
Je merkt dat je hersenen gaan werken. Ze willen weten wat er gebeurt.
De ervaring dat je niks ziet. Eigenlijk raak je gedesoriënteerd. Ik vond het niet naar, omdat het kort duurde.
Mensen in de groep wel. Die vroegen of het licht weer aan mocht. Er was eens iemand die zei. Ik zie het Noorderlicht Zo zie je ieder ervaart het op zijn manier.
Het kan lang duren, soms wel uren. Voordat je lichaam een andere functie van je lichaam inschakelt. Bijvoorbeeld je gehoor.
Het was een grote groep. Ik besloot achteraan te lopen. Dan ervaar je dingen in stilte en kun je alles op je gemak nog eens bekijken. Aah, nee. Ik ben Duck
(badeend) vergeten. Die ligt nog in de rugzak te slapen. Heeft ze ook een dagje rust.
Ik had de opdracht voor mijn werk nu wel kunnen voltooien. Jammer, volgende keer beter.
Met de bus terug naar het hotel. Hier nog even gevraagd aan de receptionisten of we met de hopp naar Fuji konden nemen. Je zag er denken. Heel serieus. Kom laten we het op de kaart even aanwijzen. Toen begon het lachsaldo.. Hahaha, we maakten onze eigen woorden er maar weer van. Waar wij trouwens heel creatief in zijn. Dat deden we al toen we 4 waren. Mariek en ik spraken onze eigen taal. Weer terug op het nu spoor. We kwamen niet meer bij van het lachen. De receptionisten konden net als wij niet meer stoppen. Fijne dag. Tot ziens.
Oké, de hopp stond op de boulevard. Hup, erop en naar de Ferry. Deze bracht ons naar Viðey eiland. Een vogel eiland, waar de IJslander graag wandelt en zijn rust vindt.
Helaas vonden wij hier geen papegaaiduikers (puffins) voorheen hebben ze hier wel gezeten. Wel was het een heel mooi eiland. Ondanks de werkende industrie aan de overkant, kon je de stilte van het eiland. En het geluid van de verschillende vogels goed ervaren.
Terug in Reykjavik pakten we weer de hopp. Ik hopte nu bij Mariek achterop. Waar ik haar mooie krullen hapte. Maar ik vond mijn weg met mijn gezicht. Ik legde hem op haar schouder. Hierdoor kon ik meekijken.
Eerst naar de Elding Whaletours. Kijken of we morgen op de zodiak walvissen kunnen spotten en puffins. De tours waren geregeld. We stonden even dingen te regelen bij de hopp. Toen hij ons terug riep. Online was net iemand eerder. Waardoor er nog maar 1 plek was voor de walvis toer. Dat was balen! Of we onze nummers even konden opschrijven. Ik zeg dat willen we wel, maar onze telefoons zijn bijna leeg. Dus spraken we af om om 16:15 uur terug te komen. Dan konden we horen of we vrijdag om 20:00 uur nog mee konden.
Dan gaan we nu maar even naar de Hallgrimskirkja. Op de hopp. We springen steeds gemakkelijker achterop. Prachtige kerk ook van binnen. Met de lift naar boven voor het uitzicht. Eenmaal boven komt dat gevoel dat de kerkmuren naar voren gaan buigen. En ik dan denk dat ik naar beneden glij. Geen fijn idee. Maar we zetten door. Toch nog even een paar trappen op. En kunnen genieten van een mooi uitzicht over de stad. Nog een paar foto’s kunnen schieten. En toen was mijn batterij leeg van mijn telefoon. Terug naar de haven. Eerst nog even een koffie en een IJslandse koek. Waar zou die naar smaken? Het duurde even voordat we dat konden proeven. Buiten op het bankje gewacht met uitzicht op het plein en de kerk. De koffie was zo slap. Dan mochten de plantjes drinken. De IJslandse koek smaakte naar een oliebol. Best lekker voor de tijd van dit jaar. Welk feestje vieren we?
Kijkend naar de zodiak. Zeg ik er is weer een nieuwe maatschappij bij Katla. Zullen we eens kijken of we daar morgen terecht kunnen. Inmiddels kwamen de groepen in de zodiak terug. We liepen er even heen. De weg af richting het kantoor van Katla. Dit is de beste zegt de man die net terug kwam. We hebben een Humphrey gezien en dolfijnen. Ik dacht jazeker!
De man binnen zag ons en vroeg of hij ons kon helpen. We vertelden hem wat we wilden. Hij ging kijken. Het kon. Oké, zeiden wij. Dan regelen wij het eerst even met de andere maatschappij. Zal ik ze wel alvast reserveren. Dat vonden wij te gek. Toen naar Elding. We konden wel mee vrijdag. Maar wij legden hun ook de situatie uit. En zo kregen wij ons geld terug. Waarna we vervolgens het regelden bij Katla. Wat is je eerste naam. Is dat met een Y. Nee met een J Hij wist mijn naam niet te schrijven. Dus mocht ik achter het loket. Bij de computer mijn gegevens intikken. Hoe leuk is dat. Ik kon de @ niet vinden. Zij hebben natuurlijk een ander tiksysteem. Grappig, maar samen kwamen we eruit. Snel weer naar de andere kant van het loket. Waar we het afhandelden. Handig als je telefoon dood is, kun je niet checken of hij in de mail gekomen is. Tegenwoordig kun je namelijk door Europa je dataroaming aan laten staan. Het kost je niks extra’s.
Op weg naar het centrum. Zegt Mariek; zullen we vrijdag naar de Blue Lagoon. Kijken of de vvv dit kan boeken. Ja, laten we dat doen. Wat een heerlijk vooruitzicht. Een mooi afsluiter ook. Even kijken hoor. Dat kan om 13:00 uur. Kunnen we worden opgepikt bij het hotel? Waar slapen jullie? Hotel Cabin. Dat kon om 12:30 uur worden we opgepikt Inmiddels werkt de planning in de bovenkamer ook. Deze staat op aan. Dan hebben we in de ochtend het rijden op de quad. Zijn we dan op tijd terug? Nou zegt de informateur. Mocht je later zijn, kun je dat makkelijk regelen met de buschauffeur. Hij kan jullie afzetten bij de bus transfer. Ja, dat gaat hier zo. Zo makkelijk en fijn. Oké, dat scheelt weer 20 minuten. Daarna worden jullie naar de blue lagoon gebracht. Dus als we bij het hotel worden opgehaald, gaan we eerst naar het centrale punt. En dan met een andere bus naar de blue lagoon. Top, dan denken we dezelfde lijn. Willen jullie de luxe of e gewone prijs? Wat is het verschil? Je krijgt een badjas, slippers, masker, drankje in het restaurant. Mmm, even laten bezinken. Nee, doe maar gewoon. Oké geregeld.
Op zoek een pizzeria. En weg was onze hopp. Dan maar even wandelen. In een kleine kunstgalerie werden we begroet. Maar eerst moest ze even kwijt dat wij de mooiste krullen hadden die ze ooit had gezien. (Ja, dat hebben mijn vader en moeder goed gedaan).
Dank uw wel. :-)
Toen vertelde ze wie en wat maakte en tentoonstelde. Heel leuk om naar te luisteren. Hierna gingen we op zoek naar een café. Zullen we daar wat drinken. Daar was het vorig jaar ook zo leuk. Goed. Halverwege onze weg: We hebben nu niet de premium besteld bij de blue lagoon. Maar badslippers en een badjas liggen thuis? Zal dat een probleem zijn? Kom, we gaan terug en vragen het. Geen probleem, we mochten om boeken. Maar hebben jullie wel een zwemkleding? Ja, die hebben we mee. Nou dan is het geen probleem hoor. Vanuit binnenpool kun je naar buiten. Dat komt het goed.
Weet je mocht ik twijfelen. regel ik toch badslippers tegen die tijd daar wel.
De tent snel gevonden. Maar voordat we er waren lag er iets roods op de grond. Is dat nou IJslands papier geld? Ff kijken of het los zit. Nee, het was geen grapje. Het werd niet dmv een touwtje weg getrokken. 500 IJslandse kronen. Eerste keer dat ik IJslands geld in mijn handen heb. Toch 3,75 rijker. Wat wil je drinken? Even erop spugen. Dat brengt geluk. Het café is zo gezellig. Een huiselijke sfeer. We hoefden geen mondkapje op, toen we binnen stapten.
Zonder konden ze ons beter verstaan. Al snel zaten we op een leuke plek. Hier goed vertoefd. Op een gegeven moment zegt de serveerster in het Nederlands. Smaakt het allemaal. We raken met haar aan de praat. Ze woont hier negen jaar en is tijdens stage lopen verliefd geworden op dit land. En niet meer weg gegaan.
Dat je verliefd op dit land word kunnen wij goed begrijpen. Nog wat boodschapjes voor morgen. En terug gelopen naar ons hotel. Uitkijkend naar morgen en of er een hopp dichtbij staat. Jaa, ik zie er 1 heel dichtbij. Misschien staat die er morgen ook nog.

Geschreven door Starreizen