Naar de rendierboederij. In de avond weer, ook dan een rit. En wie weet Noorderlucht

Finland, Kolari

Hadden we nu gisteravond toch maar gegaan. Maar ja, je denkt. Gaan we dat enge bos in? Nee, het is bewolkt. Want om 01:00. Een half uur later was het wat helderder.
Maar Brenda onze betweter was wel geweest en heeft met haar camera foto’s geschoten. Vannacht zetten we de wekker. Brenda mag op onze deur kloppen. Ze mag ons wakker maken. Durft ze toch niet.
Dan gaan op avontuur in het stille bos. Ja, we passen op voor de boze wolf. We trekken niet iets roods aan.
Oké, met de bus naar de rendier boerderij. Een juf die in Naarden werkt. En steeds invalt. Ze stapt dan steeds ergens opnieuw in. Wat ze leuk vindt. Ze zei zullen we even nummers uitwisselen. Het is leuk om contact te houden? Omdat ik 4 -5 combinatie die. Hopelijk kunnen we dat uitwisselen. Ik ben er namelijk na de boerderij niet meer gezien. Komt goed.
Wat lag de boerderij mooi. En wat zag het er verzorgd uit. We stonden buiten en toen ging de vrouw vertellen. Je ziet hier een rendier staan. Maar deze blijft ook staan. Met er achter een slee. Als je straks in de slee stapt. Stap je er links in. Eerst met met billen. Dan met je voeten. En dan je benen. Je moest voorzichtig met de alle omgaan.
Je mocht verder niet schreeuwen zingen niet staan en niet aaien. Het zijn namelijk stressgevoelige dieren. Ze worden er zenuwachtig van als je juicht. Je kreeg twee touwen. Een blauwe en een rode.
De rendieren houden van sneeuw. Ze vinden dit heerlijk om te eten. Ze genieten hiervan. En houden ervan lui te zijn. Tik dan met het touw geleidelijk tegen zijn kont. Het blauwe touw specifiek. Gaat hij nog niet. Zwaai dan iets harder. Maar ga niet met beide touwen flink zwaaien. Want dan wordt het beest zenuwachtig. Trek het touw niet strak, want dat gaat hij vliegen. En dat mag alleen de kerstman. En die is hier niet. Laat beide touwen niet los. Want anders gaat het rendier er vandoor. En kom je op de luchthaven uit. Als het dier naar links uitwaait tik je met het touw rechts. En visa versa.
De eerste groep mocht mee en wij zaten in de tweede groep. Wij kregen wat te drinken. Binnen begon ze te vertellen. In september oktober gaan ze de bossen in en vangen ze de dieren. Dit doen ze met scooters en honden. Elk dier wordt gekenmerkt. Zo herkennen ze hun rendieren. Ze brengen ze naar de boerderij. Hier worden ze getraind. Dit duurt 3 maanden.
Ze beginnen met jonge rendieren. Als ze twee zijn. Ze beginnen met een tuig om de kop van het beest en laten het beest lopen. Net als bij paarden. Na 3 winterseizoenen. weet het beest wat hij moet doen. Bij jonge dieren kan het zijn dat ze het vergeten zijn wat ze de vorige winter geleerd hebben. En dan leer je ze het opnieuw.
Oudere rendieren weten de volgende winter wat ze moeten doen. Dan in de winter januari tot maart april werken de dieren voor het toerisme. De dieren blijven hier uit vrije wil, omdat ze hier goed eten krijgen. En te lui zijn zelf te zoeken. In april laten ze ze vrij. De hekken gaan dan open. Sommige zijn te lui om te gaan. Er was er zelf 1 die ze 100 km verder hebben uitgezet. Anders komen ze terug. In juni bevallen de vrouwtjes. Deze worden dan ook meteen gemerkt. In de zomer maken ze de souvenirs en plukken ze bessen. Om de drank te maken die wij drinken. Zij mogen deze niet verkopende . Dat mag niet van de regering.
We mochten vragen stellen. De oudste kan 20 worden. Als ze 17 zijn hoeven ze niet meer te werken. Ze worden dan verwend. Tot wanneer het tijd is om naar de slacht te worden gebracht. Het kan ook gebeuren dat ze een dier na één seizoen niet meer zien. Deze is dan vaak overledenen.
De geweien vallen elk jaar in het najaar eraf. De geweien groeien steeds op dezelfde structuur. Alleen groter. Een volwassen geworden woog 5 kilo. In het gewei zitten veel mineralen. De mannen hebben het gewei om te vechten om de vrouw te veroveren. Mochten de geweien in elkaar komen, dan worden ze afgemaakt. Ze houden van bokken en schoppen. En zijn dan niet in te helpen. Om een betere dood te geven dan lijden worden ze afgemaakt. Het zijn wilde dieren die in de winter worden opgevangen. De vrouwen hebben de geweien om hun eten te beschermen. Ze kunnen andere zo op zij duwen. Om te bereiken wat ze willen.
De mannen worden vaak gecastreerd. Dit omdat ze dan lichaamsvet behouden tijdens het trekken. Anders worden ze te mager. En ten 2de ze vinden de vrouwtjes veel te lekker. Ze weten niet van ophouden. Ze vrijen het liefst zo vaak mogelijk.
Het zijn de mannen die de sleeën trekken.
Later hebben we hier wat souvenirs gekocht. Dit kon niet uitblijven. Je weet dat dit echt is.
Wij mochten. Wij hadden de laatste slee. Deze volgden de groep goed. Maar nam ook de tijd. Hij bleef wel lopen. En zette zo op zijn tijd een sprintje in. Wat ontzettend leuk was. Ik werd er te enthousiast van. Ik begon te schreeuwen. Ik had nog zo gezegd geen bommetje! Het werd zenuwachtig. Op tijd gerealiseerd dat dat niet mocht.
Als hij rende werd het sneeuw op gegooid. Ik zeg nog tegen hem geen keutels he. Geen keutels! Hij luisterde.
Je kijkt de hele tijd tegen zijn achterwerk aan. Op een gegeven moment denk je hij best een mooie kont. Je ziet goed zijn achter spieren lopen. Ook zag je dat hij gek op sneeuw was. Hij hapte vaak even een hap mee. Als je goed luisterde hoorde je zijn knieën knikken. Mooi geluid was dat. Er stond geen wind. De zon scheen. Wat de omgeving prachtig maakte. Maar ook als je stil was. Dan hoorde je de intense stilte van de natuur. Wat gewoon machtig is.
Na afloop mochten wij ze voeren. Wat ook geweldig was. De bus was er. Maar snel ook even wat souvenirs gepakt. We dachten dat wij de laatste waren. Gelukkig kwam de Friezin nog binnen. Ik zeg wat ben ik blij dat je er ook nog even bent. Dan zijn er in ieder geval als laatste met zijn drieën. En worden we niet vergeten. Het pinapparaat had moeite met de WiFi te vinden. Of connectie. Ze zegt jullie wachten toch wel even op mij. Tuurlijk zeggen wij.
Bij het hotel aangekomen. Even snel onze hotelkamer in. En klaar gemaakt voor de wandeling naar de gondel. We wilden met de gondel mee. Boven was een mooi uitzicht. Een prachtige wandeling door het bos. Wat ook nog beetje omhoog liep. Richting de ski heuvel begon het te waaien en werd het bewolkt. Wij besloten niet naar boven te gaan. Het uitzicht was vanaf hier ook mooi. Hey daar hebben we een bekende op een elektrische sneeuw fiets. Alleen zijn accu was nu leeg. Gelukkig had hij het klimmen op de bospaden gehad. Hij ging nu nu alleen maar dalen. Het was leuk fietsen. Maar ook zwaar. Je kon ook zo maar weg glijden. Ondanks de dikke banden. Zijn vriendin hield niet van fietsen. Hij had er al een rondje opzitten.
Nog even staan babbelen. En toen maar gezegd dat hij maar moest fietsen voor hij afkoelde. Misschien zien we hem vanavond als het helder is en op zoek gaan naar het Noorderlicht.
Terug langs de weg gelopen. Daar zagen we de Friezen fietsen. Hey.
In het dorp bij het grill restaurant gegeten. Dat was geen succes. Dan hadden we net zo goed het diner in het hotel kunnen nuttigen. Jammer volgende keer beter.
Terug naar het hotel gelopen. Ik zag Sheila niet.
Even rust. Voor we weer naar de rendieren gaan. En nu hopelijk met Noorderlicht.
Rond 7 en even naar boven gelopen. En gelukt
Weer met de bus naar het rendier boerderij.
In de bus vertelde de gids dat het rendier altijd al in Finland is geweest. Het volk Sami. Leefde al met het rendier. Het waren nomaden. De rendieren zorgden voor warmte, hun huid. Voor vlees en melk. Ook zorgen ze ervoor om spullen te dragen.
Zo overleefden de rendieren. Ze horen nog steeds in Finland. Maar dan op deze manier.
We kregen dezelfde uitleg. En daarna gingen naar de slee. Wij hadden Maloka. Hij deed goed zijn werk. We mochten niet flitsen richting hun oog. Dat werkt verblindend. Het was heel mooi. Ik/ wij hoorden de wind goed , de slee die door de sneeuw ging, het klikken van de knieën. Het was donker, maar de sneeuw geeft mooi licht. Het was helaas bewolkt. De ronde was hetzelfde, met een andere waarneming.
Jammer dat ze dit op 1 dag hebben gepland. We konden in de tipi zitten. De sterren waren zo helder te zien. Dat we buiten bleven. Dat was prachtig. Dan kwam er sluierbewolking. En de volgende minuutjes hef weer helder. Nog even de steelpan gezocht en de noordster.
Terug naar de bus bleven de Fransen staan. Ze zagen het Noorderlicht. Niet met je blote oog. Maar wel door mijn iPhone. Heel licht.
Dat was leuk. Bij het hotel aangekomen naar beneden gelopen. Daar was onze groep. We mochten meteen op de camera.
Daarna vage vegen gezien. Maar die gaven in de camera groen licht. Wat heel mooi was.
Toch een beetje Noorderlicht gezien.
Geobserveerd door de groene lijn gingen we onze wekker zetten om 2 uur. Ik had de wekker op vrijdag gezet. Dus niet wakker geworden. Om 3:00 wakker. Wat gaan we doen. Wel niet. Wel niet. Het is helder. We gaan. Buiten gekomen. Het is best eng. Licht aan. En dan gaan staan. Staat daar iemand. Oh, nee dat is een boom. Zien we al Noorderlicht. Helemaal niets! Het is mooi hoe snel je ogen wennen aan het donker. Zien al beweging in de lucht. Komen er wolken schimmen voorbij.
Nee, hoor helemaal niks. Zullen we gaan.
Morgen gaan we het weer proberen. Dan naar het open veld mocht het helder zijn. 22:00 tot 00:00.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.