Hardlopen. Merk dat ik te weinig water drink. Wel geslapen, maar niet zoals gewoon. Mariek maar even appen.
Geen reactie. Zal ze nog slapen?
Moet ik toch omkleden? Nee, ze slaapt vast nog.
Tring…. Waar ben je?
Aah, nee dit is niet zo netjes.
Later even excuus gemaakt. Alles oké. Geen probleem.
Vandaag voor ontbijt geroosterd brood met Nutella. Gewoon lekker Nederlands.
Weer heerlijk buiten gegeten.
Heerlijk vakantie alles op zijn tijd. Vandaag naar Mijas. Even vragen aan de receptie wat de bustijden zijn. Gewoon op zijn Nederlands vragen. Mijas??? Migas zegt de man. Ja…. Eerst naar het busstation in Torremolinos. En dan naar Mijas.
Wij naar de bushalte. Mmm, omdat we het op zijn vakanties doen. Zijn we te laat voor de bus. 11:00 is net weg. Hij komt om 12:00 pas weer. Wat nu? Taxi naar Torremolinos?
Even wachten. En daar was hij. In de taxi zegt de chauffeur; als ik jullie breng naar Mijas is het niet duurder dan 30 euro.
Aantrekkelijk! We doen het. Lekker decadent. En relaxed. Binnen 20 minuten daar. We rijden door s- bochten de berg op. Langs de villawijk van Mijas. Prachtige huizen! Duur zegt de taxichauffeur in gebaar. 4 km naar boven. Dat kunnen wij makkelijk op de racefiets. Ahum, net als bij de Amstel Gold race.
Nog 2 km. En daar is het centrum. Meteen rijdt er al een koets met paarden voorbij. Zo heerlijk toeristisch. Gaan we dat ook doen? Eerst maar koffie en wat eten. Eten; Heerlijke meusli met Coco’s melk.daar heb ik trek in. Wat wilt u erbij? Fruit? U mag het zeggen. Ik; Heeft u ook noten. Daar kwam het meusli met pecan noten in honing en chocovlokken samen met een kannetje cocosmelk. Dat zag er goed uit. Marieke nam hem nu ook met yoghurt.
De koffie was goed.
Mijas is een dorp met allemaal witte huizen. In de berg. Het dorp staat bekend om de ezels. Vroeger toen er nog geen snelweg was, brachten en hielpen de ezels de spullen van devmensen naar boven te brengen. Of de mensen zelf. Verder zijn hier mooie doorkijkjes. Prachtige winkels met handgemaakte spullen. Sieraden tassen kopjes schotels. Hele leuke galeries. Echt prachtig. En een heel mooi uitzicht! De parken zijn mooi met prachtige struiken planten en bomen. Heel mooi!
We konden het niet laten om hier niet iets te kopen. Zoals bijvoorbeeld. Oorbellen ( bloem) en een ketting met een libelle.
We kwamen in een galerie. En die vrouw was gek op de kopjes. Servies. Deze stonden in de winkel. Ze vertelden dat de kunstenares Japans was en hier 40 jaar woonde. Zij verwerkte dieren in haar Servies. De dieren staan voor de natuur. Waar wij als mens rekening mee moeten houden. Plastic bekers zijn de mal met een dier. Ze staat voor het feit dat er veel minder plastic moet en kan worden verbruikt. Prachtig wit servies in de vorm van een plastic beker met een dier als handvat. Het handvat was bijvoorbeeld een giraf, hert, vogel, krokodil of hond, etc. Maar ze waren ook in zoutvaatjes of in een theepot. Het zag er heel mooi uit. Zijzelf was niet de eigenaar. Maar ze was gek op deze kunstenares.
Ook was er een miniatuur musea. De eerste op de hele wereld. Hier zijn we ook nog even binnen geweest. Geweldig. Tandenstokers die bewerkt waren hier zat bijvoorbeeld een balletdanseres op. Deze miniaturen stonden in bollen. In de bollen stonden vergrootglazen. Waardoor je kom zien wat er getekend gebijteld of geschilderd was. Tandenstokers, rijstenkorrels, hout, ijzer, brons, koper, klei, papier. Je kan het zo gek niet bedenken welk materiaal kunstenaars gebruiken om iets miniatuurs te maken. Echt geweldig om te zien. Dit kleine musea stond in een grote soortgelijke huifkar. Echt heel leuk om te zien. Even bij de ezels gekeken. Maar ook bij de stallen. Hier konden er veel staan en ik nam een foto van deze beroemde ezels. Kees zegt voor de foto moet je betalen. Ik dacht eerst dat het een grapje was. Maar dit grapje bleek echt zo te zijn. Maar gelukkig zagen ze het niet of werd ik er niet op aan gesproken. Toen langs een kraan die heerlijke noten maakten. Wil je proeven. Kon de verleiding niet weerstaan. Laten we deze kopen. We kochten versuikerde amandelen. Lekker. Mmm. Toen nog even op de foto met een bronzen ezelbeeld. Heel handig met een rok als je aan de andere kant wil zitten. Uiteindelijk lukte het draaien dmv zijn kont. En dan bedoel ik netjes draaien met een rok.
Wat een prachtig dorp zo op de berg.
Terug nog even koffie gedronken. Maar toch wel zenuwachtiger en snel moeten drinken, omdat de bus van 15:45 uur er al stond. We hadden nog een kwartier waarin onze bestelling nog moest worden geleverd en opgedronken. Ijskoffie en of een mocha koffie. Maar in een kwartier kan veel gebeuren. De buschauffeur was niet zo in zijn hum. Voor. 1,70 terug gebracht naar Torremolinos. Een uur voordat wij terug waren. Maar wel heel leuk om langs alle dorpen te rijden die langs de boulevard liggen. Bij het busstation aangekomen. Ik dacht dat is mij een station met allemaal bussen. Maar dit station is gewoon een straat waar de bussen aan beide kanten staan. Het zijn er niet meer dan. 3. Maar er komen om de zoveel tijd wel meerdere lijnen langs en dan ook langer stil staan.
Hier nog even gevraagd hoe laat de bus naar Ronda vertrekt. In deze plaats ligt een mooie tuin tussen twee kloven. Hier willen wij ook nog heen. Kees zocht uit hoe we terug konden lopen via Google maps. Gedownload en dus Offline te gebruiken. Hierdoor vermindert het je batterij gebruik. Mijn mobiel was alweer leeg, door regelmatig gebruik van mijn camera.
Het was maar 1,5 kilometer naar ons hotel. Binnendoor in de wijk naar beneden gelopen. En toen herkende ik het huis op palen die tegenover ons hotel ligt. En het jue de boules veld. Zo noem ik het maar, omdat het daarop lijkt. Om de hoek is dan de bushalte tegenover ons hotel. Leuk, hè hoe snel je je omgeving leert kennen. En daar zag ik mijn vader en moeder genieten op het balkon. Joehoe! Joehoe. Even gedag gezegd en later bij hun gevoegd.
Mijn vader en moeder hebben ook weer een heerlijke dag gehad. Ze zijn op de boulevard geweest en hebben daar heerlijk gezeten en mensen bekeken. Zij wilden een krant kopen om te lezen.
Maar ja, ook dit gaat de wereld uit. Vroeger kon je bij elke kiosk of supermarkt een Nederlandse krant krijgen. Nu leest men het op hun mobiel. Ik ook. En is dit verleden tijd. In Mijas was er 1 winkel. Hier waren Spaanse kranten en Amerikaanse kranten. Maar geen Nederlandse. In onze wijk ook nog gevraagd. Maar zij verwezen ons naar het centrum.
Op balkon bood ik hun de gekochte amandelen aan. Ik kon pinda’s kiezen, maar nam een versuikerde amandel. Mmm….lekke r. Ik kauw… Ik voelde dat er iets niet goed ging bij mijn achterste kies. Ik voel de spanning in mijn kies toenemen. Ik vermoedde dat mijn vulling stuk was. Hup naar de badkamer. Mijn tanden en kiezen schoon gemaakt. Ik voel met mijn tong…. Aaaaah. Een gat. Mijn vulling doorgeslikt. Ik zag hem namelijk niet.
Toch maar even naar de receptie gelopen. Zij belden voor mij een tandarts. Maar helaas het was al 17:50 uur. Tandarts was al dicht. Maandag bellen ze nog een keer voor mij. En hopelijk kan ik dan terecht. Het is namelijk dicht bij.
Dan maar eten aan 1 kant. Gebit maar in. Ik noem het een gebit, maar eigenlijk is het een mal van mij gebit en gewoon van plasic. Functie om mijn gebit mooi te houden. Gekregen tien ik van mij. Beugel af was. Maar dit gebitje zorgt er nu ook voor dat ik mijn kiezen niet op mijn kiezen plaats. Je snapt wel dat dat nu even niet prettig is.
Nog even gelegen. En daarna heerlijk gegeten en samen gelachen tijdens ons diner. Over hoe mijn vader vroeger zo goed kon lonken met zijn ogen. Hij had namelijk zo een mooie glinstering in zijn ogen. Waarmee hij het spel goed kon spelen.
Dit kan hij nog steeds hoor, maar dan zonder glinstering. De serveersters de baliemedewerkers vallen nog steeds voor zijn charmes. Maar hij is gek op mijn moeder. En mijn moeder op hem.
Nog even aan het strand gezeten. Geen mooie kleuren gezien. Maar wel van de blauwe kleur in het water en van de golven en de omgeving genoten.
Daarna naar boven gegaan. Een Bailey mee genomen van de bar. En op deze warme avond zittend op balkon mijn verslag geschreven.

Geschreven door Starreizen