Heerlijk geroosterd brood vanochtend. Update over mijn knie hij is goed dik, vol vocht. Wat gewoon in de weg zit. Maar komt goed. Alles gepakt. Alles gecheckt. Op naar de benzinepomp. Voor het eerst op de snelweg moeten invoegen. Wat niet anders gaat. Natuurlijk miste ik later de afslag. Dus nog een stukje doorgereden en via de rotonde weer terug. Ik nam de buitenste ring. Ik had de binnenste ring moeten nemen. Is logischer, maar ging allemaal prima. Kees had nog ponden over. Dat vond hij nog in zijn portemonnee gister. Perfect voor de benzine en een kopje koffie.
Daarna doorgereden naar het vliegveld. Door de poort van Eurocar. Dezelfde man was er, toen wij de auto haalden. Hij herkende mij.
Ik mocht de auto inparkeren. Nog even gebabbeld. En verteld dat het een fantastische wagen is. Ik er heel fijn in gereden heb. Het geluid bij het pedaal, als deze omhoog gaat zo mooi klinkt.
Toen met de koffers naar de luchthaven. Wij hadden al ingecheckt. Moesten wij dan toch in deze rij staan. Achter ons stonden Zweedse mensen. Zij gingen het even vragen. We konden blijven staan. Zijn we bij de balie, konden we helemaal niet onze koffers kwijt. Dit was Britys airway. Er stond ook geen KLM. Op het bord. Klein detail, hahaha. Wij konden pas om 10:35 uur onze tassen afgeven bij nummer 5. Dus hup naar nummer 5. We stonden nu vooraan. Wij bleven hier lekker wachten. Bak koffie en we zaten goed. Door de boarding. Checken van de spullen Had ik opladers in mijn tas? Ja, nou wist ik alleen niet meer waar. Het duurde even. Ik de rij gelukkig niet op. Maar elk vak gehad van mijn tas. En daar was hij. Zo gaat dat altijd als je iets zoekt in je tas. Of het nou groot of klein dat maakt niet uit. Bij mij in ieder geval wel. Door de scanner. Ik moest extra worden gecheckt. Mij handen moest ik ergens aan vasthouden. Heeft u iets om uw buik. Ja zeker. Oh, wat stom mijn paspoort niet af gedaan. Nog 1 keer een bodycheck. Paspoort door machine. En ik maakte mijn tas in orde.
Mail gekregen van Eurocar. Auto is schadevrij. Had ook niet anders verwacht. In totaal hebben wij 580 miles gereden. Toch leuk om te weten. Wij gokten dat al ivm het tanken en getallen. 2 keer getankt. Laatste keer bij een halve tank en de eerste keer was er iets meer dan de helft uit.
Zo we konden boarden en ik heb ons avontuur van gisteren af. Wat was de leukste. Kees vond de waterval het leukst, omdat hij toch onvoorspelbaar was. Het was ook een rondje. Quiraing vond ik heel mooi. Maar de waterval was ook geweldig.
Dunvegan appartement vond ik het beste. Ruim en licht en praktisch.
Daarna Invernesss.
Roy is blij met de broers Jussen. Hij luistert ze op you tube, net als Andre Rieu.
Hij vond het gisteren fantastisch. En hoopt dat alles goed gaat met mijn knie.
Zo in de lucht schrijf ik mijn laatste dag. Op naar het tropisch Nederland of brengen wij wat verkoelde lucht mee?
Jullie weten dat het monster in Loch Ness niet bestaat. Ik dacht nog zo lang kan een monster niet leven! Of hij moet nakomelingen hebben gegeven?
Roy vertelde dat ze met de moderne apparatuur niks hebben gevonden. Dat wist ik, jullie vast ook! Ze hebben wel iets in een huis bij een man die overleden is gevonden. Nee, geen eieren.
Deze man had foto’s van het Loch Ness meer. Hij heeft op een foto de kop en de staart geplakt. Het was niet te zien dat niet werkelijkheid was!
Maar bij het onderzoeken van het materiaal bij de man zijn ze er achter gekomen hoe deze legende is ontstaan. Zo grappig!
Een leuk weetje aan bijna het einde van deze vakantie verhalen.
Heerlijk bij mijn moeder gegeten. Deze momenten zijn ook heel waardevol.
Schotland is een machtig mooi van natuur, weids en ik stapte in een wereld waar nog weinig mensen bij elkaar wonen op een stuk grond. Waar harmonie heerst. Waar de wereld-problematiek een andere rol speelt. De taal fantastisch klinkt en is. Als laatste ben in deze reis leuke mensen ben tegen gekomen.
Dank jullie wel voor het lezen van deze editie en jullie leuke reacties. Ik wil altijd wel terug reageren, maar ben zo in mijn verhaal bezig, dat ik het vergeet en alweer in het volgende avontuur zit. Wat ik uit deze reis kan leren, is dat ik mij nog meer kan verdiepen in het wegennetwerk bij het rijden. En nog meer te groeien in het communiceren. Reflecteren t.o.v. mijzelf doe ik goed. Maar een mens leert elke dag. Dat is het mooie van het leven. Jezelf steeds verder te ontwikkelen, dan waar je nu staat.

Ik heb het weer met veel met plezier gedaan.
Tot gauw.

Geschreven door Starreizen