Rond 9:30 uur gaan rijden naar de parkeerplaats voor het wandelen naar de waterval. Een mooie landweg richting de parkeerplaats vol bochten en heuvels. Er liepen al mensen richting de Ben Nevis. De parkeerplaats voor de Ben Nevis voorbij. Op zoek naar die van ons. Dat was nog zeker 3,5 mile. Wij gaan een ander gebied ontdekken. Op een bijna lege parkeerplaatsen de auto ingeparkeerd. Bij het uitstappen werden we meteen begroet door de knutten. Ik dacht die man heeft blote benen. Lekkere hapjes voor de knutten. Ik had vandaag een petje op. Even niet nagedacht dat ze op warme plekken het liefst zitten. De parkeerplaats af naar rechts door een hek. Er kwam een jong stel voorbij. Zij deden ook de waterval wandeling. Het pad liep geleidelijk omhoog. Prachtig groen. Na 1 mile kwamen we bij de brug die uitzicht gaf op het stromende water. Krachtig kwam het naar beneden en dan waren we nog niet eens bij de waterval. Je blijft je ogen uitkijken. Het is absoluut niet saai. Ik moest een beekje over. Ik stond niet zeker. Ik twijfelde welke steen ga ik nemen. Blijf ik daar staan. Is de stap niet te groot. Ik ging toch en ging te snel. Ik dacht niet na. En daar ging ik languit vlakbij de kant met mijn schoenen en al in de water. Tot halverwege mijn kuit was ik nat. Ik had mij geen pijn gedaan. Grappig was het wel, te komische.! Ik lach in een deuk! Een echte flim blooper. Te laat.
Lekker soppen in mijn schoenen. Nu al. Sopper de sop.
Voor ons was er een gezin. Zij zijn gaan wandelen met 5 collies. De honden waren zo blij! Zo enthousiast. Ze renden heen en weer en met plezier voor 10. Zo leuk om te zien. Zo achtervolgden wij ze verder omhoog. Zij zijn halverwege omgekeerd. Het pad was overal lekker modderig. Dat maakte voor mij niet meer uit. Ik was toch al nat. Het was een prachtig pad, niet steil. Goed te doen. Het zou nog steiler worden. Dat wist ik! Lekker klauteren. Het leukste wat er is. Wel vermoeiend. Maar mijn tempo ligt niet hoog. Achter mij hoorde ik iets kraken. Ik dacht wordt ik achtervolgt? Of is het een dier? Ik zag niks. Ik zag prachtig uitzicht van de bergen om mij heen. Al snel keek ik nog eens achterom. Ik zag 4 mannen naar boven komen. Zouden die mij nog inhalen. Zij hadden tempo. Zal ik ze voorbij laten gaan. Nee, ze zijn nog niet bij mij. Dus door Jo! Go!
Zijn ze al dichter bij mij. Nog niet Zij hadden het ook zwaar. Boven gekomen, toen kwamen ze mij voorbij. Boven was een plateau. Daar liepen zij heen. Ik dacht dat doe ik ook. Een magnifiek uitzicht op de waterval. Of ik een foto van ze wilden maken. Natuurlijk! We vroegen hoe zij verder gingen lopen. Ik zag dat ze beneden bij de waterval een bocht zouden nemen. Je kon hier eventueel via een hangbrug naar de overkant. De mannen gingen naar beneden. Nadat ze ook een foto van ons gemaakt hadden. De route maakte bij de waterval een bocht . Dan kwam je op een pad, welke je naar de volle parkeerplaats leidde. Niet die van ons. Wij lagen nog iets verder weg. We deden het. We volgden de mannen zolang we konden. Ik deed inmiddels mijn pet af. De knutten vonden die plek erg prettig. Ik had het idee dat ik straks een hoofdband had van allemaal knutten steken. Ze vinden mijn haarlijn trouwens ook erg lekker. Mmm, dat maakt mij er niet mooier op. Dus pet af. Bij Marieke maakte de knutten een rand van een zonnebril. Lachen, als ik haar al aankeek. Ik dacht hoe warm het ook is ik doe niet mijn jas/ vest uit! Kees liep in korte mouwen. Thuis zag je goed dat zijn armen goede hapjes geweest zijn voor de knutten. Zijn onderarmen zatten onder. Het pad naar beneden was mooi! Op naar de waterval. Ah, hier is de hangbrug naar de overkant. Dat zeiden de mannen al. Eerst maar naar de waterval. Wat een kracht heeft dat water. Ik wilde wat dichterbij. Dat lukte. De 4 mannen waren daar ook. Zij waren ook dichterbij geweest. Nog wat dichterbij. Yes, gelukt. Filmpje voor thuis. Mooi hoe water zijn weg vanzelf vindt. Zoveel kracht. Wat is de natuur toch mooi. Nu nog terug klauteren. Super.
Hoe komen we nu bij het pad aan de overkant. Doen we de hangbrug? Waar je moet surveilleren. Handen aan de een lijn. Aan beide kanten op schouderhoogte. Voeten op 1 kabel. Aan de kabel zatten kleine uitsteeksels waar je je voeten op kon zetten. Zo kon je stap voor stap de overkant halen. Nou, mij niet gezien. Ik zoek een pad door het water. Hier zijn wat stenen. En niet zo diep. We gaan ervoor. Dit was fun! Mariek ging ook. Kees ging ook. Vrolijk, net als wij, stak hij over. Nu zoeken naar de volgende juiste stappen in de volgende rivierbedding. Aah, daar zijn droge stenen. Ik ga daar heen. Hey, daar waren de 2 mannen ook. De andere 2 gingen met de hangbrug neem ik aan. Ik zwaaide naar ze. En ik vroeg in gebaren of ik verderop het beste kon oversteken. Ja, ik moest nog verder lopen. We staken onze duim omhoog. Zij liepen verder en ik zocht een goed stukje op. Ineens was Kees zijn geduld kwijt. Hij liep met snelle passen de andere kant uit. Ik was net bij een stukje. Ik ging over samen met anderen. In het begin was het ondiep. Toen werd het wat dieper tot halverwege mijn kuiten. Daarna werd het al snel weer ondiep. Toch blijven opletten waar je je voeten neerzette. De stroming kon je zo omduwen. Hahaha, dit was leuk! Ik had toch al natte voeten. Dan maakt het niet meer uit. Het paar zagen wij ook. Wat gingen zij doen?
Wat ging Kees doen? Hij ging terug door het water naar de hangbrug. Wij liepen daar heen. Wij stonden aan de overkant. Hoi, wat ga je doen. Neem je de hangbrug.
Wij moesten maar vast gaan, en koffie drinken. Hahaha., dat duurt wel even dacht ik. Bij de hangbrug was het druk. Kees verloor hier ook zijn geduld. Dit duurde hem allemaal veel te lang. Mariek zegt ga gewoon door het water. Je voeten zijn toch al nat. Wat het uit!
En daar ging hij. Door de eerste. Als een boze beer liep hij naar de volgende.
En hij ging er dwars door heen. Plons, plons, plons, deden zijn lange benen. Hij kon meteen uitproberen hoe waterdicht zijn regenbroek was.
Wij wachten hem op. Het duurde best lang voor hij kwam. Yes, Kees goed gedaan. Super. We beurden hem op. Gelukkig, hij moest alweer wat meer lachen. Hij had een stuk minder natte pijpen dan wij. De regenbroek heeft toch iets meer zijn werk gedaan en de snelheid van de plassen natuurlijk.
We liepen nu aan de overkant terug. Je zag goed waar, je moest wel even zoeken hoor, we naar beneden zijn gekomen. Wat een prachtige dag. We kunnen er niet overheen. We gaan er door heen. Door het groen, door het mos, door de.modder, door het bos, door het water, dat hebben wij niet meer in de gaten. En zo kwamen we bij de parkeerplaats uit aan de andere kant van het water. Nog gekeken of we op onze route konden komen. Maar dat lukte niet. Eerst maar via de weg terug. En dan via het bruggetje waar wij de familie met de honden zijn tegen gekomen oversteken. En wie komen wij daar tegen. Het paar wat wij in het begin zagen. We liepen met hun al kletsend op. Zij kwamen uit Zwitserland. Zij zijn uiteindelijk ook door het water gegaan. De hangbrug was te eng. Dat zeiden zelf echte surveillanten . Dat zegt genoeg.
Later….. Kees gebaarde.
Er ruist iets door het struikgewas. Maar wat…
We naderder stil en langzaam. Toch denk ik dat het ons rook. Daar stak een ree de weg over. Hup, daar ging het. Zo de berg op. Ik kon het nog net op de foto zetten. Wat een prachtig dier.
En daar was de burg alweer. Die namen we, nu waren we weer op route.
De auto bracht ons weer thuis. Eerst maar douchen en dan wat drinken. Daarna maar naar de supermark om o.a. een krant te halen voor onze schoenen. Nog even terug gekomen op de situatie die zich creëerde op de berg. Wat er nou gebeurde. En hoe komisch dat er eigenlijk uitzag. We moesten er alle drie om lachen.
Heerlijk gegeten, een hamburger in een mooi restaurant. Het regende lichtjes. Thuis kranten in de schoenen. Dan zijn ze morgen weer droog.

Geschreven door Starreizen