Woensdag.
Honger, honger toen wij wakker werden.
Gisteren avond hadden we al besloten niet naar Sexy Mama te gaan. Natuurlijk heet het anders. Maar dit is makkelijker te onthouden.
Dit stukje geschiedenis bestaat in ieder geval uit stenen van de Inca periode.
Mariek en ik zijn dit soort bezoeken een beetje zat. Dus gisteren avond Laura nog even geappt.
Zodat zij andere mensen kon vinden. Deze heeft ze gevonden. Met zijn 8 ten hebben ze met een taxi geregeld vanuit het hotel en verschillende dingen bezocht.
Heb ik spijt?
Nee, Mariek en ik hebben een heerlijke rustdag gehad. Wat hebben wij dan gedaan. Ja, ik hoor jullie al denken. Winkelen?
Ik zal het jullie vertellen.
Van de week hoorden we van Harriet en Joshephine dat je heel mooi naar boven kon lopen. Waar?
Van de week hebben wij de Inca stenen muur bezocht met o.a. de 12 hoekige steen.
Weten jullie dat nog? Ja, even een kleine overhoring.
Even kijken of jullie wel opletten. (Knipoog) ( gelach)
Hier zou een Inca bijstaan.
Weet je het nog. Maar de twaalfhoekige steen was onder het doek. Ik help jullie wel (glimlach)
Vanaf dat punt moesten we omhoog. Zo ontzettend leuk. De Inca stond er nu wel en de twaalf hoekige steen was zichtbaar. Alleen met het verschil. Je mocht de steen aanraken. Nee, dat hebben wij niet gedaan. Trap omhoog. Geweldige straatjes. De zijstraten waren ook leuk. Je loopt in een locale wijk.
Tot vrij ver naar boven gelopen. Ook natuurlijk achterom gekeken. Waarom?
Om te genieten van het uitzicht over de stad.
Wat je ziet is dat de stad zich verder uitbreidt op de berg. Het was een mooi vergezicht.
Daar gingen we wij een zij straatje in. Waar hele leuke handwerk winkels waren. Eigen gemaakte sieraden.
En vele muurschilderingen waren. En heel belangrijk…….
Wat is voor ons belangrijk lekker?
………………………………………………….
Koffie natuurlijk.
Ik hoor jullie denken. (knipoog) Tuurlijk.
In deze koffietent konden wij vrij snel bij het uitzicht bij het raam zitten. Een uitzicht over de stad. Hier hebben wij een kleine video gemaakt voor Tini. De schoonzus van Mariek.
Want zij wordt 60 jaar. Wij hebben ook gezongen. Nee, ons mobiel is heel gebleven.
Deze konden wij morgen nu versturen.
De koffie was heerlijk. Het gebak iets minder. Masr dat kan de pret van deze dag niet drukken.
Zo zijn wij weer verder gelopen. Links bij de muurschildering van de poema. Met de trap naar beneden. Onderaan de trap gekomen zagen wij dat hier een fontein was. Het water viel als een waterval naar beneden.
Gaat water niet altijd naar beneden.
Hier hebben we in winkeltjes gekeken die wij interessant vonden. Dus niet de troep winkels voor de toeristen. Maar een winkel waar dingen met de hand gemaakt zijn van bijvoorbeeld truien, vesten, spencers. Nee, we keken alleen maar. Hier was meteen een plein aangesloten. Ja, laten we even in de schaduw zitten.
We zaten nog niet of de straatverkopers kwamen dingen aanbieden. Bij no Gracias bleven ze aanpappen. Wat later zijn we maar op gestaan. We zeiden weet je in die straat zat een lekker bakkertje. Zullen we daar wat halen. Daar hebben wij bij de bakker twee grote chocolade croissant genomen. Daar betaalde ik teveel. Ik schaamde mij diep. Maar gelukkig konden we met zijn allen erom lachen. Doorgelopen naar beneden naar een ander plein. Een plein met bomen en bankjes. Kleiner dan de vorige. En weinig verkopers.
Na een leuk winkeltje binnen geweest te zijn. Nee, alleen maar kijken, genoten wij later van onze croissant op de bank op het plein.
Zullen we nu dat straatje doorlopen. Ja goed idee. Daar kwamen wij langs een school, die net uitging. Per klas een ander tenue. Van trainingspak naar een blauw uniform naar een rood uniform.
Vrolijk uit school lopend met ma en pa. Of later bij ma voegend op straat. En dan gezelliig samen eten.
We liepen door naar het volgende plein. Dit plein was de grootste.
Dat lijkt ons een leuk restaurant om wat te drinken. Ja, laten we dat doen. Daar kwamen we op een klein groen plein met prachtig planten en struiken. We werden naar boven verwezen. Daar gingen we de trap op. We werden sjiek door het personeel begroet. Zo kwamen we zitten bij het raam met uitzicht op het plein en de achter liggende berg met huizen. Wat was dit leuk! Hier bestelden we een heerlijk juice met water en prik. Rietje erbij met een schijf sinaasappel.
Dit was weer leuk. En zo super relaxed. Je kunt alles van de afgelopen dagen even laten landen.
Daarna over het plein gelopen. En door een poort gegaan. Doordat we door de stad liepen zagen we verschillende kerken. Verschillende musea. Prachtig vanaf de buitenkant. Na de poort waren er veel straatverkopers. Waar je ook heel goed de armoede zag.
Daar zagen wij een markt. Net zoals wij in Arequipa zagen. Daar naar binnen gegaan. En een sapje laten maken. Ik nam mango met aardbeien. En Mariek sinaasappel en banaan.
Zo lekker. Ik mocht ook nog even een foto maken.
Heerlijk opgedronken.
Daarna terug door de poort terug gelopen naar de straat van ons hotel.
Zo leuk om de stad op deze manier door te lopen.
Zullen we bij dat restaurant waar je pasta kunt eten en wat er zo gezellig uitziet wat drinken. Ja, doen we. Bodega 138.
Daar naar binnen gegaan en aan het raam gaan zitten. Gezellig uitzicht op de mensen die langs lopen met een wijntje in de hand van het land Peru. Een chardonnay.
Dat was weer heerlijk. In dit restaurant hingen leuke schilderijen. Van alles en nog wat. Peruaanse schilderijen. Maar ook Bijv. van Marlyn Monroe.
In het hotel heel even gelegen. Daarna uiteten geweest met de groep. Hier was Peruaans eten.
Maar wat aten wij denk je?
Nee, geen cavia.
Een overheerlijke pizza.
En dan vragen jullie. Met die knapperige bodem. En wat zeg ik dan: Si.
Bij dit diner namen we afscheid van Pieter en Tamilla. Josephine en Harriet. Zij gaan nog 4 dagen naar de jungle.
En Martina kreeg haar fooi. Met een toespraak. Gehouden door een oud cda politicus. Gosse. Waar ik dan denk blijf bij je lijn. Waar is de essentie van het verhaal. Stop eens met teveel onzin te praten.
Maar verder was het een gezellige avond.
Waarna wij weer eerder zijn opgestaan om ons bedje te zoeken. Maar niet voordat……………………………………… wij dat ene leuke winkeltje nog even bezochten. Maar daarvoor werd er alweer een foto gemaakt. Zo van oh wat een mooie straat. En klik daar staan we als twee engelen op iemand anders telefoontoestel.
In het winkeltje werd de vergoeding die je kocht voor een deel vergoed aan arme moeders. Zij maakten hele leuke dingen.
Mooi gebaar, en weer een vrouw blij gemaakt.
Daarna zijn wij voldaan gaan slapen.
Wat een heerlijke dag.

Geschreven door Starreizen