Wat een nacht. Om 2:30 uur wakker. Er gebeurde iets. Je voelde een beving komen. En dan heel kort een trilling. Het is de eerste keer wat ik voelde wat een aardbeving is.
Marieke, voelde jij dat ook? Ja.
En vervolgens gaat Marieke weer slapen. En deze angsthaas gaat weer denken. Wat gebeurt als er iets met hotel gebeurt. Hoe snel moet ik vertrekken. Hoe ik snel ben ik aangekleed. Was namelijk half naakt. Dat slaapt het lekkerst.
Mijn paspoort ligt in de koffer.
Nee, ik was niet dronken. Ik had wel bier op. Maar was goed bij zinnen.
Nog wel geprobeerd te slapen. Wat aardig lukte. Maar er waren er veel deze nacht.
Om 5:45 uur ging de wekker. Daar slapen we ook nog eens op.
Bij de receptie gevraagd wat er aan de hand was. En verteld dat we het eng vonden. De man legde het uit. Er waren ook IJslanders bang geweest. Maar hij kon er om lachen. Ik achteraf ook. Vooral om mijn eigen gedrag.
Zo op zoek naar een step. Reykjavik op de vroege ochtend is net als Amsterdam. Prachtig om door heen te gaan. Step gevonden. Die deed het niet. Volgende step. Yep, we konden gaan met de banaan.
Bij het station aangekomen. Eerst een expresso. Wat is dat toch goddelijk om de dag mee te starten. Een wrapje mee voor later.
We konden de bus in. Hé , kijk daar zijn de dochters van het Icelander stel. Wat leuk. Zij gingen wandelen. In skolag. Waarna we snel op weg gingen. Eerst de ringweg weer op. Deze kunnen we wel dromen. Nou ja bijna. Op de twee plekken waar altijd gestopt wordt gewisseld van bus.
Voor het plaatsje Vik eraf. Ja, dat zegt jullie natuurlijk niet veel. Misschien wel als ik zeg. Weet je het verhaal nog van het schip met de 3 zeilen en de trol. Deze verstening ligt in de zee bij de kust. Ik hoop natuurlijk nu dat je overtuigend ja zegt. Dat plaatsje. Ja, daar ben je al zo vaak geweest.
Daar gingen we off-road. Een heerlijke massage voor billen en rug. Hoef je alleen maar een busrit voor te betalen.
Dat duurde ongeveer anderhalf uur.
Voordat we er waren kwam er een jeep door de rivier. Nu zag je goed hoe diep het was. En dat je toch wel moet weten waar je erin gaat en hoe je moet rijden. Wij deden dit ook met de bus.
En toen waren we in porkmork. Wat een naam he. Oftewel in het berggebied Thormork. Het rijmt bijna.
Daar rond gekeken. En kaart gehaald. We besloten de korte route te nemen.
Maar eerst even een koffie en een cupcake. En een wandelkaart gekocht. Je weet maar nooit of je verdwaald.
Moesten we nou voor het restaurant langs of eerst langs dat mini bord.
Toch nog even vragen. Daar waren ze eerst bezig met iemand die in de sauna wilde. Het was een grote ton. Maar de sauna was stuk. Gisteren lukte het hun ook al niet.
Nee, wij moesten voor het restaurant langs. Dat was de makkelijkste route. Dank je.
Onderweg aan vrij aan het begin vroegen ze hoe lang nog naar het restaurant. Wel I think 1 mile. Oké Thanks. Die zagen er moe uit. Hé, een bankje. Laten we even rusten. En daar in de bergen was Jasper. Onze “vriend’ die over aanwezig is. Of worden wij nu gek. Hahaha, of zijn we dat al een beetje.
En we gingen weer door. Het pad was makkelijk te belopen. Een pad wat loopt tussen kleine bomen. Of aan de ene kant groen land en pooltjes. En dan aan de andere kant een berg met mooie uithollingen. Zo liepen we door. En ineens heb je een heel ander kijk op de natuur.
IJsland laat je ogen steeds iets nieuws zien. Het geeft je ogen de kost. Voorbij de camping was een open zwarte vlakte. Met hier en daar prachtige paarse bloemen. En rivieren en riviertjes. En daarom heen 3 gletsjers en bergen.
Volop bedrijvigheid met jeeps en bussen. Zullen we is kijken op internet wat de jeep inhoudt. Waar we geen tijd meer voor hebben, wat niet te organiseren is in korte tijd.
Kijk nou dat is de gletsjer en vulkaan. Eyjafjallajökull De vulkaan die in 2010 uitbarstte. Wat een prachtige gletsjer. En wat is bij groot.
De andere gletsjers waren Fimmforduhas en de andere naam…… staat niet op de foto. Hahaha. Wil je hem weten. Misschien kun je googelen.
Leuke springfoto’s gemaakt en toen boven gelopen. Waar het uitzicht op de vallei en de bergen en de gletsjers steeds breder en beter te zien was. Het werd steeds meer 1 geheel. Maar het uitzicht was wel steeds hetzelfde. Het gaf je ogen steeds dezelfde kost.
Boven volop gezeten, foto’s gemaakt van alles om ons heen. Kijk daar hebben wij vorig jaar gewandeld. Het gebied met de gekleurde bergen Landmannulaugar. Het grootste gebied in IJsland met dit soort bergen. Het tweede grootste gebied in IJsland met dit soort bergen in ligt in Oost IJsland. Een deel van dit gebied hebben wij bij de laatste wandeling gezien. Nog even gezeten en het uitzicht bekeken in de vallei. Daar kwam een jeep. Je hoorde de overgang. Van normaal naar niet meer functioneren. Froem, froem……. Hij kwam niet meer voor of achteruit. Hij zat vast. Bussen, jeeps ze kwamen hem allemaal te hulp. Maar tevergeefs. Hij zou toch moeten wachten op de ANWB. Hahaha, hoe snel is die hier?
Hoe dit avontuur verder afliep leest u in de IJslandse krant😉
Toen weer naar beneden. Dit pad was ook zoveel belopen. Dat je je voeten goed moest neerzetten. Zonder dat je uitglijdt. Zo nu voelden we goed hoe moe we waren. Onze knieën deze week goed belast zijn.
We eigenlijk al verzadigd zijn voor al het moois wat wij deze week gekregen en gezien hebben.
Willen wij morgen hier nog een dag blijven? Wat gaan wij dan deze dag doen, als wij niet gaan wandelen?
Het bad is maar half gevuld met water.
De sauna is stuk.
Er is hier geen zwemparadijs. Ken je hem? Hahaha.
Het eten is niet van kwaliteit en kost het dubbele van wat wij in Reykjavik betalen.
De cabine is klein en stinkt. Is zo muffig.
De douchen zijn ver buiten ons slaapverblijf.
En het toilet wordt gedeeld. Je kunt denken dat is toch allemaal niet zo erg.
Dat mag. Maar wij zien het waarschijnlijk weer anders. Wat ook mag.
Worden wij hier gelukkig van?
Gaan wij dit gewoon doen?
Of gaan we terug naar Reykjavik.
Goed, we gaan het gewoon proberen. Nog even geïnformeerd bij de mensen die vanochtend spontaan waren ingestapt.
Daar kwam de bus. De buschauffeurs hadden het druk. We gingen naar de mannelijke. En wachten tot hij klaar was. En gooiden onze charmes in de strijd 😉
Goedemiddag kunnen wij u kort iets vragen.
Wij zouden morgen terug gaan om 16:00 uur. Maar willen nu graag terug. Is het mogelijk om mee terug te rijden. Is er plek.
Heeft uw een voucher. We lieten de voucher zien. En toen konden we mee terug.
De boeking werd omgezet naar vandaag.
Wauw!
Nu nog een overnachting in Reykjavik. Dat was ook zo gelukt. Het is niet altijd leuk dat internet er is. Maar het verzorgd ontzettend veel mogelijkheden en vrijheid.
Jullie mogen ons voor gek vinden. Mag allemaal.
Maar wij zijn zo opgelucht. En zo blij!
Het geeft ons rust om de laatste dag zo in Reykjavik af te sluiten. Wij kiezen op dit moment wat ons gevoel ons ingeeft.
En tegelijk gaf het ook een spannend en relaxed gevoel. Dan zorgt internet dat de wereld open voor je kan liggen.
De bus in. Overal waren plekken met 1 persoon. Ik vraag een vrouw. Is deze plek vrij? Jazeker. Maar ik kan wel op een andere plek zitten. Dan kunnen hier samen zitten. Wauw, dank je wel.
Eerst de massage. Toen de plekken waar je van bus waar wisselt.
Alles wordt geleid in strakke planningen. Respect voor deze mensen.
Toen we in de bus naar Reykjavik zatten, zatten mensen die waarschijnlijk al dagen geen douche hebben gezien of gebruikt.
Dan is een mondkapjes toch wel prettig. Maar die had ik niet. Als de mensen stil zouden blijven zitten. Blijft de geur waar hij moet zijn. Even checken bij mij. Nee, alles nog goed. Mijn deo werkt nog.
Oké, als je er in zit, merk je het op een geven moment ook niet meer. In Skolag stapten er nog er een koppel in. Er was iets fouts gegaan bij hun. Normaal zijn. De plekken in de bus achter de chauffeur voor de chauffeur. Maar nu werden ze vrij gemaakt. Zodat zij ook naar huis konden.
Nog 1 stop voor Reykjavik, waar de vrouwelijk chauffeur de bus parkeerde afsloot en zich bij ons vervoegde.
In Reykjavik de step gepakt. Na 3 steppen, hadden we er 1 waar de batterij nog leefde.
Google maps aan. Dat deed even niet wat wij wilden. Dan maar de kaart. Hup, stap maar achterop bij mij. Ik weet niet waar we naar toe gaan, maar ik weet wel de weg. Zing je al mee? Haha.
Niet helemaal. Want daar gingen we naar het andere eind van. De stad. Dit gaat volgens mij niet goed. Hahaha. Ik zag toch echt dat hij vlakbij de Harpa ligt.
Oké, opnieuw instellen. En weer naar het andere eind van Reykjavik. En daar gingen we tegen de eind in. Langs de boulevard, de woeste zee, de vuurtoren, het schip. En daar was Harpa. U moet oversteken en naar de stoep. Hahaha, ze weet de weg niet.
Wij blijven aan deze kant hoor. Is veilig.
Toen langs het oude centrum. Wat wordt er in Reykjavik veel bij gebouwd.
U bestemming is bereikt. Waar dan? Ken je dat? En dan is het 2 blokjes of huizen of gebouwen verder. Hahaha.
Binnen meteen even gevraagd hoe het met de aardbevingen zat. Natuurlijk kunnen ze daar niet veel over vertellen. Maar er kan niks gebeuren zei de receptioniste. Gisteren was gewoon fun zegt ze. Ze waren heftig dat wel. Maar ik danste op mijn stoel. En moest de tafel vast houden. En dit is de tijd van de aardbevingen in IJsland.
Dus wij gingen vertellen waar we vandaag waren en in welk hotel wij gisteren waren.
En zei ze als op de bovenste verdieping zit, heb je minder contact met de grond en voel je de trillingen die kort zijn een stuk minder. Wij denken aan u vannacht. Ze zegt mocht je bang zijn, kun je vannacht mij gewoon bellen. We liepen naar de lift. Kaart voor de lift houden. Verdieping 5 indrukken. En daar liepen we naar onze kamer 543. Dat is grappig, dit zijn de eerste nummers van mijn telefoonnummer.
Spullen neergezet. Deur uit.
Zullen we nog wat met Sabine en Ansje drinken? Nog niets gehoord?
Op de gang besluiten er toch weer naar onze kamer te gaan de avond rustig af te ronden. Wandel kleding te verwisselen en heerlijk in bed te gaan liggen. Te babbelen. Te doen wat we op dat moment willen.
Heerlijk slapen.

Geschreven door Starreizen