Weer ingestopt. En ik nestelde mij in. En heerlijk geslapen. Mijn moeder wekte mij.
Ik had zelf ook de wekker gezet. Voor als ik nog even indommel
Lopend naar het ontbijt is het hotel nog niet ontwaakt. Heerlijk. Wat een stilte. De vogels die mij begroette. De bewaker die op wacht staat. En de stilte in de eetzaal. Alsof ik ontbijt aan mijn eettafel in mijn huiskamer. Ik denk mij in; deze eetkamer is mijn eetkamer in mijn paleis. Zo groot is mijn kamer. Ach, Laat ik vandaag eens hier gaan zitten. Mijn butler is vrij vandaag. Dus kies ik vandaag zelf. Ik ga voor het stokbrood. Ik ben de eerste die hem aanraakt met een doek. Hoe lekker is dat. Nou niet helemaal de eerste. Mijn bakkers hebben hem neergelegd. Wat zal ik er nu eens opnemen?
……..
Zo dat was heerlijk. Marieke en Kees nemen havermoutpap. En andere lekkere dingen.
Gisteren hebben Mariek en Kees de excursie naar Ronda geregeld. Ze moesten naar het theater. Waar ook nieuwe gasten waren gearriveerd. Ze vertelden eerst alle informatie aan hun. Wat logisch is.
We moesten rond 7:45 uur voor de lobby zijn. Om 8:00 zouden we vertrekken.
Ik loop voor de tweede keer genietend naar de lobby. Voor ik stil sta, loopt Sabine al naar mij toe. Onze reisleidster. Ze vraagt of ik mee ga naar Ronda. Ik zeg ja, ik ga mee en nog 2 andere. De tijd is verkeerd doorgeven zegt ze. Ik wilde al bellen.
Oké, wat vervelend. Ik bel mijn wel zus even. Ze waren er al onderweg.
Kan ik wel even buiten wachten tot ze er zijn. Dat was prima. Er kwam al een bus aan voor de luchthaven. Deze hebben wij woensdag om de dezelfde tijd. Dus reed de bus een stukje verder. Mondkapjes zijn verplicht in de bus. Dus die doe ik dan maar op. Er gaan ongeveer 21 mensen mee. De reisleidster woont al 30 jaar in Spanje. Ze spreekt 5 talen. Zo krijgen wij tijdens de rit informatie. Ze spreekt met de buschauffeur Spaans. Hij heet trouwens Alonso. Dan spreekt ze Engels voor de Engelse. En Nederlands voor de Belgen en de Nederlanders. Aan haar uitspraak te horen komt ze. uit België. Alles wat ik leuk vind om te horen schrijf ik op. Vertel ik eigenlijk door. Misschien heb je het wel eens gehoord. En denk je dan misschien. Oh ja. Dat is ook zo. Welke talen spreekt ze nog meer denk je? Nog 2?
Costa del Sol is een 160 km lang strand. Het 330 zonnige dagen. Zodoende wordt het de Zonnekust genoemd. Dat is een grapje. Zo zouden wij de kust in Nederland de regenlucht kunnen noemen We rijden langs de kust en gaan dan de ring op. Voor we de ring opgaan zie ik Mijas alweer liggen.
Mijas ligt ongeveer 7 km van Fuengirola af.
Het is van oorsprong een Romeins stadje. Er waren vroeger veel suiker rietvelden rondom Mijas. Mijas, zoals je weet is het de stad van de ezels. De ezels werden ingezet om de rietsuiker naar boven te dragen. Maar rond de jaren 60 verdween dit. De rietvelden bestaan niet meer. Wat moet je dan met al die ezels? Nu worden de ezels ingezet als taxi’s door het dorp. Ja, dat is toch mooi opgelost.
Gisteren was het 1 mei. En dat was een feestdag. En als dat op zondag valt. Dan krijgen de Spanjaarden op maandag ook vrij. Vandaar dat het gisteren extra gezellig was op de boulevard. Voor hun dus vandaag een extra feestdag. Wat een mazzel. Heerlijk. Ze kunnen hun roes uitslapen. En daardoor hebben wij het voordeel door te kunnen rijden op de ring.
Fuengirola
In de tijd van de Romeinen bouwde de koning een kasteel. Bij het kasteel liet hij meen plateau maken, dat kon draaien. In dat plateau was water. Dit plateau kon draaien, omdat de koning van dat moment van dieren hield. De dieren hadden ook de functie om natuurlijk spullen te dragen.
Maar de dieren mochten ook drinken uit het draaiende plateau. Vanuit dit stukje wordt de naam van dit plaatsje verklaard. Welke dieren? Olifanten, ezels, paarden.
Nog wel een stukje van het kasteel gezien toen wij er langs reden. Van binnen is het vrijwel vergaan.
Richting Marbella. Rondom Marbella zijn veel pijnbomen langs de kust. Wij kennen de pijnboom van de pijnboompitten. Het zijn ronde bomen. Ik vind dat de op een grote broccoli lijken. De vorm dan. De stam is gewoon een stam. grote de Spanjaarden noemen ze hier ook wel parasolbomen.
Zo zie je maar ieder ziet er wat anders in. Wat filosofisch.
Marbella is de eerste stad waar vakantie werd gevierd. Hier stonden de eerste zomerhuizen. Dit begon al in de tijd van de Romeinen. Dit hebben ze onder andere uit opgravingen ontdekt. In de opgravingen kwamen ook muren vol mozaïeken te Voorschijn. Bij een volgend tijdperk heerste Generaal Franco, hij wilde geen buitenlanders. Maar wel wilde hij de rijkere toeristen Er heerste in die tijd heel veel armoede. Franco wilde dat bevolking leefde in grote gezinnen.
De spanjaarden gaan als gastarbeiders werken. Ze gaan emigreren. Maar dat wilden Franco niet! Alfonso, de neef van de keizer, kwam op het idee om een luxe hotel te openen voor rijke buitenlandse toeristen. Zo konden de Spaanse mensen werken. Het hotel ging Marbellaclub heten. De Zwitsers, de Duitsers en de Oostenrijkers kwamen hier. De hotels hebben zich in de jaren uitgebreid langs de kustlijn tot aan Torremolinos.
We kregen een plattegrond. De ene kant kon je onze route zien hoe we reden vandaag. En op de andere kant stond de plattegrond van Ronda.
Ik dacht gisteren laat ik mijn oplader mee nemen. Dan zit ik in ieder geval niet zonder een lege batterij. Dan kan ik op de terug weg schrijven. Dus braaf in de tas gestopt. Ja, er hebben een bus met een USB stick. Ilona hem uit mijn tas. En ik denk oh ja dat was ik even vergeten. Ik heb een andere aansluiting in de stekker. De stekker kan los, maar de verbinding is geen USB verbinding. Wat een pech.
Ik schrijf in mijn notitie boek verder. Maar tevergeefs in de middag was mijn batterij leeg.
Rijdend door de bergen zie je duidelijk de kleur van de stenen. Mooi rood en grijs. En aan de andere kant de bergen vol groen. Nu een romantisch verhaal. Wat later is om gezet in een beroemde opera. Deze heeft in afgespeeld in Ronda. Een verhaal uit 1000 en 1 nacht. Carmen heet het verhaal. Een zigeuneres was getrouwd met een man. Maar ze hadden het niet zo breed. Dus ging ze werken in een tabaksfabriek. Hier werkten alleen maar vrouwen. Je raadt het al onder die vrouwen was er altijd wel wat. Het zijn tenslotte geen mannen. Carmen was het zat en stak een vrouw dood. Ze werd gearresteerd. Maar deze mooie vrouw won de charmes van de politie agent. En deze liet haar vrij. Ze pakte haar kans en vluchtte. Ze zocht en vond een stierenvechter genaamd Dion. Nou denk je natuurlijk waar is haar man.
Haar man was op zoek naar haar.
En jawel jullie weten natuurlijk hoe dit afloopt. Denken jullie gelukkig?
De man vond hun toen ze samen enigheid hadden. Carmen en Dion.
Wat genoten ze samen. Maar daar in de deuropening stond haar man. Laaiend. Hij stak zijn vrouw neer.
Dit verhaal is beroemd. Opera Carmen. We waren op 1100 meter hoogte. Dit was herkenbaar door het gevallen kruis. 300 meter lager lag Ronda, wat ik al zag liggen. Ik vertelde net dat ik langs rode berggesteente reed. Op een bepaald punt tussen de bomen door kon ik in de mist Gibraltar zien liggen. Hier komen de middellandse zee en de Atlantische oceaan samen. Door de temperatuurverschillen is het weer niet te voorspellen. Tussen de Evergem zag je net als Mijas. Witte dorpe liggen. Een prachtig gezicht. Ineens is er een denkbeeldige lijn. Want het ritsgederlte wordt wit. Van ineens. Heel bijzonder om die overgang in de bergen mee te maken. We komen dan ook in een gebied waar we de bomen grens bereikt hebben. Het is kaal, maar prachtig rotslandschap. Mij. Moeder zei vanochtend. Neem 3 marsen mee voor onderweg. Nou, het is ochtend. Sommige mensen weten dan hoe ik ben.
Dus vergeten. Die heb ik nog tegoed.

In de bergen zit een country club. Daar kom je binnen als je wordt geaccepteerd door de commissie. Ben je binnen dan kun je prachtige huizen bouwen. Er is altijd bewaking.
Poetin wilde hier ook een stuk land kopen. Maar hij werd niet geaccepteerd. Hij was woedend. Dat was 5 jaar geleden. Hier zijn golfterrein. Platforms voor helicopters. Er is hier van alles het beste. Het blijft top geheim wie hier een huis heeft.
Ronda is een plateau in de bergen. Wat gescheiden is door een ravijn. Links is het oud. En aan de rechterkant is het nieuw vanaf de 16e eeuw bereidt deze stad zich al uit.
Voor we er heen rijden, rijden we nog door een natuurreservaat. Hier leven ook zwarte varkens. Deze varkens zijn gek op eikels. Doordat ze dit heel veel eten. Hier gek op zijn, smaakt hun vlees naar noten. De Nuestro Entorno Panciencia. Dit is een ham. Deze heeft Kees geproefd tijdens de lunch.
We reden ook langs een geitenboerdeij. Heel veel geiten lagen te wachten op de herder. Ze lagen daar met zijn allen op een kluit. Gezellig bij een. Een prachtig gezicht. Wachtend tot ze met de herder heerlijk mogen lopen.
Voor ernaar Ronda gingen bezochten wij een paardenboerderij. .
Vanaf 2011 bestaat deze paardenboerderij. Er zijn in totaal 33 paarden. In de arena. ( de twee fase) zagen wij een jockey. En zijn paard Hermes, die is 4 jaar oud. Zij trainden en toondereffect kunsten van dressuur. Dit paard is goed getraind en al vele wedstrijden met zij. Jockey wedstrijden gereden. En ook vele kampioenschappen gewonnen.
Ik moet zeggen deze knappe Spanjaard zag er mega goed uit!
Het was een prachtige boerderij. Als het paard 3,5 jaar oud is gaat het trainen. Het begint in de binnen arena. Dat is de 1e fase. De tweede fase is de arena waar wij als eerste stonden. De derde fase is de open arena. De paarden kunnen 45 jaar oud worden. Deze paarden zijn niet gecastreerd. Het zijn temperamentvolle paarden.
Op het land zijn er vakken. Er is elk jaar een hengst. Deze hengst wordt goed bekeken. Er wordt gekeken naar de bloedlijn. Dit jaar is er een hengst die goed werk doet. Hij verwijt zijn veulens bij verschillende vrouwen. Na 11 maanden wordt het veulen geboren. Er zijn er dit jaar al vier. Na 6 maanden worden ze gescheiden van hun moeder. En dan vertrekt de hengst ook. De hengst is de eerste 6 maanden ook belangrijk voor de veulens tijdens de opvoeding.
Op het land staan 2 vakken. Links staan de veulens die 3 jaar oud zijn. Rechts staan veulens die 6 maanden zijn. In het midden 1 of 2 jaar zijn. De 3 jarige paarden weten kunnen al heel goed ruiken waar de vrouwen paarden zijn. Soms schreeuwen ze ook van verlangen. Ik wil jou!
Wij houden geheel niet van paarden. Ze zijn prachtig. Maar mij te groot. Ik bekijk ze liever op afstand. Mariek en ik werden er melig van. In de stal stond de eigenaar en de jockey. Had ik al gezegd dat het temperamentvolle paarden waren en niet gecastreerd.
In de stal stond het Mooiste paard van deze stal. Zij is altijd nerveus. In het midden stond ze ze was 8 jaar oud. Haar broer stond naast haar 5 jaar oud. Daar staat Mariek mee op de foto. Het paard zag ons. Het dacht die vind ik wel aardig. Hij paradeerde voor ons in de stal. Wat een machtig paard. En een vol geslacht. Potverdrie. Wat een temperament! Dat zagen we zo! We werden hoe langer hoe meliger. Het paard draaide zich om en rook andere vrouwtjes. Hij keek vol verlangen uit het raam. Hij schreeuwde nog net niet

In Ronda kregen we een koptelefoon en een zender. Zo konden we de reisleider tijdens de tour volgen. Ze vertelden over de stad Ronda. Over het nonnenklooster. Dat etnografisch maar 7 zusters zijn. En zij is koekjes bakken. Deze kun je kopen in de winkels. Door naar het park. Waar een afbeelding stond van een stieren temmer. Deze stierennekken was 7 toen hij begon. Hij wilde graag een arena in Ronda. De koning financierde dit. Hij is 74 jaar geworden. En hij is nooit gewond geraakt bij zijn werk of zijn gevechten.
Bij het park richting stad stond een bord van Paseo. Hij heeft er onder andere voor gezorgd dat er een vlag kwam. Een groen witte vlag. Bovenaan groen staat voor de olijven. Wit daaronder. Dit staat voor de huizen. En dan weer groen wat staat voor landbouw. In het midden staat Hercules onder de poort.
Wat is Ronda prachtig. De scheiding van de ravijn is bijzonder. Prachtig landschap. Je blijft er naar kijken. Het is net een schilderij.
Bij de brug was nog een bijzonder verhaal. Als je de pech had en je belandde in deze gevangenis. Zie je de deur aan de zijkant onder de brug. De deur was de toegang. Dan had je een kort verblijf. Je werd namelijk dan in het midden onder de brug. Zie je daar het balkon.
Vanaf dat balkon werd je het ravijn in gegooid. Dus je ging letterlijk de ene deur in en de andere deur uit. Je werd dus letterlijk uit het leven gegooid.
De stad hebben we goed verkend. Nog wat wijn geproefd van de streek. De wijn is wrang. Maar als je hem langer op de tong laat rollen smaakt hij best lekker. De ober hier keek marieke engelachtig aan. Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden. Ook natuurlijk nog een ijsje genomen. Hier stonden 4 oudere Spaanse bejaarden. Het duurde volgens de andere wat te lang. In het Spaans waren ze aan het grappen en grollen. Wij namen deel. We lagen samen geheel in een deuk. De man waar het om ging lonkte hij met ons. Zo, van laat ze maar praten. Het ijs was heerlijk! Vooral de marrokech was erg lekker. Nog een armbandje gekocht. En ik mocht een foto maken terwijl het maakte. Helaas was het museum van Peinado dicht. Dit was een vriend van Picasso. Hij maakte hele mooie erotische tekeningen.
Op de terug reis genoten van het landschap. En kregen we nog een smeuïg verhaal te horen. In de jaren 80 woonden hier een rijke man. Hij hield ervan om gezien te worden. Hij gaf altijd feesten. Hij had ook veel voor de gemeente over. Hij kwam uit Libanonen heette Atlan. Hij stond vaak in kranten en in tijdschriften. Hij had een dochter. En die werd 18. Zij kreeg een schip. Het schip had alles wat je bedenken kon. Gouden kranen.
Opeens verscheen Interpol. Atlan werd gearresteerd voor het smokkelen van wapens. Hij werd gevangen genomen. En alles werd geveild. Ook het schip van de dochter. Deze kocht een jonge zakenman genaamd Trump. Het schip werd omgezet in de naam Prinses Trump. Wie het nu in bezit heeft is strik geheim.
Je kunt in dit gebied ook villa’s kopen. Als wij als gewone mensen de loterij winnen. Je kan hier een huis kopen voor een getal met 2 cijfers vooraan en daarachter 6 nullen.
Het golfen is hier ook opgezet in de jaren 80 door de toenmalige burgemeester van Marbella. Hij was president van de voetbalclub Atletico.
Nu zijn er slimme jongetjes die geld verdienen met het verkopen van tweedehands golfballen. Niet iedereen is professioneel. De bal kan dan in de struiken belanden of in een boom. Dat zou mij ook goed kunnen overkomen.
Zij zoeken de ballen op en verkopen. Ze langs de snelweg voor een klein prijsje. Maar vandaag stonden ze er niet.
Wist dat boven de jachthaven van Marbella. Julio Iglesias Woont. Ik ook niet, maar toch wel een leuk weetje niet.
Vanaf dat moment klom ipv gitaarmuziek Julio Iglesias door de speakers.
Je herkent de wijk vanuit de bus. En voor je het weet zijn we alweer thuis.
Wat een prachtig dag was dit.

Geschreven door Starreizen