De natuur blijft een mooi fenomeen. Het dichtbij mee maken van schemer naar nacht en van schemer naar licht is bijzonder.
Ken je die filmpjes op instagram of you tube. Dat er kangaroe voor jou huisje staat.
Nou zal ik je vertellen je zult het niet geloven. Bewijs op
film heb ik niet. Daar was ik te emotioneel voor. Maar wij hebben ook bezoek gehad. Ineens stond er een beer voor het raam. En later een eland. Het was heel druk, want later waren er ook rendieren zonder de kerstman. Ik vroeg nog aan de beer. Broodje! Wat zeg je ik hoor je niet. Broodje! ( zoals Najib amhali dat zegt) Smeren. Smeren.
Hahaha, ik vind hem zelf wel grappig.
Jullie ook?
Maar goed. De eerste zinnen aan het begin van dit schrijfstuk klopt. Het is bijzonder en mooi om dit mee te mogen maken.
Wat voor bed zou dit zijn. Een sense een alpine. Op onderzoek uit.
Familon pro dreamy safe 3 b bed.
Het is een design van Finland. Het bestaat uit 3 lagen. Van dik en naar steeds dunnere toplaag. Bij ons is het hotel is het er maar 1. Het verschil moet er zijn. Ook wel grappig dat het merk Familon heet. Wat vast familie betekent. Er zullen hier vast veel families op gemaakt zijn.
Maar dat terzijde wij hebben genoten! Wij zijn blij dit apart voor ons 50stigte geboekt te hebben. Dat is tenslotte al heel veel waard.
De douche is net als bij mij thuis. Een kleine kop en een grote kop. Ik dacht laat ik mijn haar wassen. En ik was benieuwd of de strip onder de glasplaat. Deze moest je openvouwen om een cabine te krijgen. Het water tegen zou houden. Of kregen we een water ballet op de grond. Het laatste natuurlijk.
Oké, Mariek kon. Mariek kreeg de orginaile Finse douche. Koud.
Goodmorning, Goodmorning. Are you from cabin 1. Yes, we are. Ze had Safartica aan de lijn. Dit is de maatschappij die onze excursies regelt. Ze misten ons zeker bij de Husky Safari. Getracht uit te leggen dat wij dat ook gezien hadden op ons schema. En het is verzet, als het goed is. In ieder geval worden we hier om 11:00 opgepikt. Waar we dan heen gaan is nog even de vraag. Door naar de Husky of naar het hotel. Het zal vast wel goed komen. Straks maar even informeren.
Bij het eten even gevraagd. Ik stond onder een koude douche kunt u mij vertellen hoe dat zou kunnen komen? Had u een koude douche? Ja, zeg ik, zij ging na mij. Ik denk dat ik er te lang onder heb gestaan.
Oh, ja dat klopt. Daardoor komt het.
Bent u een tweeling? Ja, jullie lijken zoveel op elkaar. Dat zal je wel vaker horen. Meestal weten ze dan ook niet wie ze aan moeten kijken. Dubbel zien is lastig. Dat begrijp ik. Weer iemand blij gemaakt.
En weer op pad. Vanuit de niet bewoonde wereld naar de bewoonde wereld.
Oké in het hotel hebben we er naar gevraagd. Ze waren in paniek. Maar ze hebben het voor vanmiddag geregeld.
Twee dagen eerder communiceerden wij hier al over.! Maar ergens gaat het fout in de communicatie. Ze hebben vanochtend nog op ons gewacht.
In onze hotelkamer zagen we dat we nu met arctic dogs 5 km gingen. Dus geen Husky honden van 10 km. Deze honden luisteren beter dan een husky. En zijn hardere werkers.
Wij gingen toch nog even verhaal halen. Dit krijg je niet voor elkaar. Je voelt dat ze een spel spelen. Ze verwijzen ons naar Buro Scanbritt. Ook nog aan de gids gevraagd. Het is een puinhoop dus zei hij. Maar daarna werd er gezegd. Je kunt deze op donderdag doen of vrijdag 9:15 uur. Dat gaat allemaal niet lukken. Dus gingen we mee.
We schakelen het lieve thuisfront in.
We konden nu niet veel meer. Toch begrijp ik niet waarom er niet om 8:00 zijn opgepikt? Dat heb ik later gevraagd. Dat ligt weer aan de maatschappij die ons oppikte.
Dat terzijde.
We wachten op de excursie naar de honden kennel. Deze honden trekken met zijn 6-en een slee met twee personen.
Ze houden van rennen. En als ze toeristen zien zijn ze blij. Ze willen graag rennen.
De hokken zagen er redelijk schoon uit.
Ik dacht wel hun plas, zichtbaar door de sneeuw. Eerst. Kregen we een korte uitleg hoe de slee te laten remmen. In het Fins het Frans en Engels. De beheerder zijn baard was bevroren. We konden in de tipi wachten. Wij zaten in de tweede shift. Wachten in de tipi deden wij niet. We wachten op het bankje buiten. Achter ons waren twee honden. 1 deed zijn behoefte. Zo man dat stonk als een goede scheet.
Even naar de andere kant oplopen. Toen we bijna aan de beurt waren zagen we dat een hond stront at. Dat kan niet goed zijn. Misschien zat het vol vlees.
Het was heel toeristisch. Dat had ik ook wel verwacht. Maar de ronde op zich die we maakten was prachtig qua omgeving. Maar wij vonden het jammer dat het een vaste ronde was. Wij hoefden de honden niet aan te sturen. Daarvoor moet je een grote vertrouwen met de hond hebben. Ze liepen in een gleuf.
We hoefden alleen maar te remmen. De rem zat achter de slee. 1 stond en de ander zat. Je beide benen elk op 1 lat. De ijzeren rem zat in het midden. Je remde met 1 voet om de vaart te minderen. Met twee voeten geheel te remmen in 1 keer.
Je zag de honden dan achterom kijken. We willen verder geef een sein. Als je de slee bewoog renden ze verder. Maar ik vind ze wel traag 5 km in 32 minuten. Dan kan een Keniaan sneller. Je zag ze ook naar sneeuw happen. En rollen in de sneeuw. Ze kunnen geen zweet kwijt. En zoeken op die manier de koelte op. Ze houden van de kou. Vooraan staan de intelligentste honden. Meestal zijn dat vrouwtjes. In het midden de snelste. En achteraan de sterkste. Die trekken de slee. Dat zag je ook goed wanneer ze in startpositie stonden. Tijdens de ronde lieten de honden ook scheten. Lekker stinken dus.
En de honden hadden na ons er al een marathon opzitten. Ze kregen bevroren vis te eten dit vinden ze fijn, ze willen het liefst het eten verpulveren op de koude grond en dan op eten. Het blijven beesten je kon ze niet altijd aaien vooral niet als willen eten. Dat willen wij ook niet. Ze hadden daarna nog 2 shiften. Dus in totaal 50 km gerend. Wat een geld komt er dan binnen.
De honden hadden ook namen. Deze stonden op de kennels. Bijv Brenna, Pilvi.
Alles ging snel snel. Kan ook zijn omdat dit de drukste periode is. Maar het komt ook door de Corona. Mensen trekken naar andere plekken. Er is meer op de wereld dan alleen De bekende skigebieden. Terug naar ons hotel. We zijn bij het meer. We wilden nog even terug wandelen. Of gingen we eten. Brenda, van gisteren. De gezellige kletser wilde ook wel mee.
Even tegen de gids gezegd dat we hier uit stapten. We moesten de blauwe route volgen. Halverwege even gekeken op de kaart. Ja we liepen goed. Het was een mooi pad dwars tussen de dennenbomen. En weide velden. Ook hier liepen wij in een gleuf. Je zag vaak voetsporen van dieren door de sneeuw. Een konijn of een vos.
We kwamen fietsers tegen. Zij kwamen van het restaurant af. Wat kms verder lag. Dus zaten we goed. Het restaurant zal wel sluiten als wij daar waren. Dat klopte ook. We zagen dat je hier leuk kon sleeën.
Dat gaan wij doen. Want die plek is 12 minuten lopen tot ons hotel.
Door naar onze kamer. De overal uit. Alles uit. Bloedheet. Vanavond geen dubbel pak aan. Ik word toch wel warm van het wandelen.
Samen met Brenda gegeten.
Nog even op de kamer gelegen. Toen ons klaar gemaakt voor de sneeuwschoenen wandeling. Op zoek naar Noorderlicht. Maar vanavond was het te bewolkt.
Maar een leuke wandeling was het wel. Je hebt hier sneeuw scooter paden. Paden voor de langlaufers. Dat spoor mag je niet stuk trappen. En een pad voor wandelaars.
We stopten bij een meer. Waar in de zomer veel muggen zijn. Maar waar je heerlijke bessen kunt plukken. Wat volop dan gedaan wordt. We liepen verder. We kwamen nu in het bos. Finland is het land met de meeste bossen. Het heeft een ecologisch systeem. Er staan sparen en dennenbomen. Deze groeien in het noorden langzamer dan in het zuiden. Bomen kunnen hier wel 100 jaar staan. Een dode boom nog eens 100 jaar. Verder in het noorden groeien geen bomen. De grond laat daar geen bomen groeien.
We kwamen bij een tipi. Hier mochten we naar binnen. Dat deden wij niet. Teveel mensen op een kluit. Buiten hebben wij door de sneeuw gelopen met onze sneeuwschoenen. Wat nog verdomde moeilijk is. Je zakt voor je het weet 1 meter door de sneeuw. Je verliest snel je evenwicht. Dus ik heb vanavond vaak de sneeuw gekust. Maar leuk was het wel. Ik kwam niet altijd overeind. Dan zakte ik weer weg. Dus kroop ik op mijn rug naar het pad. Ik kwam namelijk echt niet overeind. Als ik wel evenwicht had kon ik eerst mijn knieën neerzetten en dan mijn voet goed plaatsen en omhoog komen. Het was leuk en lachen. Liggen in de sneeuw was niet koud. Zeker de sneeuw die onder de bovenste ligt. We zagen wel een oranje rode gloed in de lucht. Maar dat was ook geen noorderlicht. Dit verschijnsel krijg je door het licht van de auto’s die er rijden.
Geen noorderlicht gezien maar wel lol

Geschreven door Starreizen