05:45 op. Vroegste moment deze week.
6:30 uur de taxi.
Marieke was haar mondkapje vergeten. En ik wachtte even op haar. De taxichauffeur kwam al naar binnen om te checken of we er al waren. Ik zeg we komen eraan. Ik sta even te wachten op mijn zus. Het was een ritje van 5 min. Nou, het werd een ritje van 10 min. Ik denk dat hij verkeerd ging bij het stoplicht. Hij zei iets wat ik niet kon verstaan. Ik zeg dit omdat ik later herkende hoe je daar makkelijker gekomen was. Namelijk via de boulevard. Dan ontwijk je veel meer stoplichten. Hij praatte stelde vragen aan 1 stuk door. Niets interessant genoeg om te melden. Ik zag dat de meter goed doorliep.
We reden trouwens in een Tesla. Ik moet zeggen. Dit zijn geen slechte auto’s. In nog geen 3 seconde zit je op de 80 km per uur, merkte ik.
Bij het busstation afgezet.
Als we de hopp hadden genomen. Had het goedkoper geweest. Maar er moet dan wel een hopp in de buurt van het hotel zijn om 6:15 uur in de ochtend. Is er geen hopp in de buurt, dan zit je. We wisten ook niet precies hoe er heen te komen. Oké, dat hadden we kunnen voorbereiden.
Maar goed we hebben even voor de luxe situatie gekozen.
Bij het busstation even een expresso genomen. Dat doet een mens goed.
Aangemeld bij de buschauffeur. 3 bussen gingen naar Landmannalaugar.
Ik ben die drukte niet meer gewend. In de bus weer die “ heerlijke” mensengeur.
Zo een hekel aan oude kleren. Of aan kleren waar de zweetgeur niet meer uitgaat.
De rit duurde 4 uur en een halfuur. Tussen door was er een korte stop. Voor toiletgebruik of om iets te eten. Of beide. Ik heb buiten net zo lang staan wachten tot de buschauffeur naar binnen ging. In vergelijking met vanochtend zei deze chauffeur niets. Geen informatie. Niets.
Rijdend langs het maanachtig landschap. Wat daarna overging in akkers en boerderijen.
En dan ga je de hoofdweg af en rijdt je ofroad! Dan krijg je gratis billen en rugmassage in een ruig gebied. Wat wil je nog meer. Machtig mooi, maar dan heb ik het wel over de omgeving.
Door diep water, heuvel op en af, bocht naar links of rechts. Watervallen en meren ook te zien. En heel veel wandelroutes. Ik zag vanmiddag dat er een aantal op de fiets gekomen waren. Prachtige fietsen. De ofroad wagens kon je op de parkeerplaats ook goed bekijken. De 1 nog mooier dan de ander. Bij een camping werden we afgezet. Wat een prachtige omgeving. We liepen eerst de verkeerde kant uit. Nou, verkeerd niet, later bleek dat het de “ tegengestelde richting was”. Ook zo kon de ronde gemaakt worden. We besloten terug te lopen. Achter de camping waren de routes en daar stond ook iemand die je wat kon vragen. We hoorden al dat je de Oranje route kon lopen. Deze duurde 2 tot 3 uur. Het lag eraan hoeveel foto’s je nam. Vanuit oranje splitste het op rood. Deze kon je ook volgen. En dan groen. Waarna je de route van groen en rood terug liep. En vervolgens oranje weer volgde. We besloten dit te doen. En dan later eventueel het hete verwarmde bad te nemen in de natuur. Vanaf het begin leek het alsof je in een schilderij wandelde. 3 dimensionaal. De bergen hadden de kleuren groen, okergeel, bordeauxrood, blauw. Niet te omschrijven zo mooi! Je stopt gewoon niet met foto’s te nemen. Een camera maakt dan nog mooiere foto’s dan de iPhone. Ik heb een paar op mijn camera gemaakt.
Jump, poseer en natuur foto’s gemaakt. Als mensen het eendje zien, gaan ze glimlachen.
Ik was blij dat we er redelijk vroeg waren. Want in de middag was het heel druk met mensen op de berg. Ze komen uit alle delen van de wereld. Hikers en niet hikers. Dagjesmensen, sportievelingen, fanatiekelingen. Voor ieder af goeds.
Beneden aangekomen naar de hotpool gelopen. Besloten niet te gaan. Zoveel mensen. Het water zal best schoon geweest zijn. Maar voor ons niet aantrekkelijk om te zeggen. Kom laten we lichaam verwennen met warm water. Ook nog even gebeld met Elding die de walvissafari doet. Na het gesprek besloten naar het kantoor te rijden. Ze zijn tot 20:30 uur open. Dat moet lukken, als we een hopp vinden.
Zo het laatste uur nog even van de omgeving genoten. En de terugreis met weer een gratis massage, wat een mazzel he. Bus uitgestapt. Eindelijk mag dat mondkapjes weer af. Busstation door. Parkeerplaats over. Oversteken dan kun je tussendoor bij de Hallgrimskirkja komen. Wij besloten naar links te gaan. Bij de bushalte geen hopp. Vanochtend stonden er daar 5. Er staat er vaak 1.
Verder zoeken. Hey zegt Mariek die vrouw heeft een hopp, helaas kunnen wij er nog niet op. Ik kijk waar ze vandaan komt en zie bij de tankwinkel iets groens. Ik zeg er staat een hopp. Hup er komt links geen verkeer. Oversteken. Rechts ook niet. Oversteken en even een wat sneller gelopen. En daar konden we weer verder reizen op ons favoriete vervoermiddel. Als degene net boodschappen deed, spijt ons het zeer dat hij of zij naar een andere hopp mag zoeken. Niet getreurd. Je hebt in de beurt zo een nieuwe. Oké, we vervolgden onze richting. Moeten we de brug op? Weet je wat we gaan het vragen aan die jongen die ook op de step is. Gas geven. Naast hem rijden. Hoi, hello kunnen we je wat vragen. Is dit de juiste weg naar de Harpa. Naar de oude haven. We staan even stil. Nee, dan moet je beneden die weg vervolgen en hem daar rechtdoor aanhouden. Theoretisch niet te volgen snap ik, maar praktisch toen wel. Dus weg terug naar beneden bocht naar links, oversteken. Bij rotonde 3 kwart. Rechtdoor. Nu zien we het. Dit is de straat die uit komt richting de Harpa. Toen waren we snel bij de Elding. Hier ons boekteruggeld probleem opgelost. We zijn met regen weg gegaan. En weer in de regen aangekomen. Dus regenpak aan en gaan op de hopp met de banaan.
Moe en voldaan dicht bij huis (hotel) in de hamburger tent wat gegeten.
En de hopp was binnen now time weg. :-). Naar huis gewandeld.
Voldaan slapen. Zo, best moe van al dat klimmen, klauteren en dalen. Op naar morgen ons volgend avontuur met gletsjers , water en een boot. Helaas kan ik de camerafoto’s niet plaatsen. Wel de iPhone foto’s om een beeld neer te zetten. Dus iets minder scherp van kleur. Veel plezier met de “schilderijen”.

Geschreven door Starreizen