Wij gaan vandaag naar het museum van Yves Saint Laurent in Marrakesh. De bekende modeontwerper, die op zijn 17de voor de modeontwerper Christian Dior ging werken. Dior stierf in 1957 en Laurent kreeg op zijn 21 ste de leiding over het toen slecht lopende modehuis Dior. De ontwerpen van Yves waren zo vernieuwend dat ze tot groot succes leiden. Yves gebruikte zowel fel lichte, als donkere kleuren en hij ontwierp eenmalig een collectie met alleen maar zwarte kledingstukken. (Das wat voor mijn zus Elly).Yves moest in het Franse leger, maar na 20 dagen werd hij vanwege een zenuwinzinking in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen. Daardoor kreeg hij ontslag bij Dior. Hij was homo, samen met zijn partner Pierre Berge begon hij zijn eigen modehuis, onder de merknaam YSL. Het broekpak, puntlaarzen, jurken met Mondriaan motief waren beroemd. Catherine Deneuve was een van zijn beroemde klanten. In 1993 werd het modehuis voor 600 miljoen verkocht. Hij ontwierp nog wel de haute couture collectie. In 2002 werd als gevolg van zijn leeftijd, drugs, depressie, alcoholisme en kritiek op zijn ontwerpen besloten het haute couture huis te sluiten. Vanaf 1980 was de Majorelle tuin eigendom van Yves. De kobaltblauwe kleur, een kenmerk dat je veel terug ziet in de tuin, heet Majorelleblauw. Yves trok zich steeds meer terug in zijn huis in Marrakesh. Op 71 jarige leeftijd (2008) overleed hij en zijn as werd uitgestrooid in zijn tuin, Majorelle. Het museum was klein maar toch de moeite ( en het geld) waard. Veel van Yves ontwerpen werden hier gepresenteerd in nogal donkere ruimtes. Je mocht geen foto’s maken en overal stonden bewakers, in het zwart gekleed in de donkere ruimtes. Ik heb slechts 3 keer gewaagd een foto te maken. Er draaide een film over de tot stand koming van deze collectie. Na het museum in de Rue Yves Saint Laurents gaan shoppen. Een Majorelle blauwe blouse, broek, schoenen en oorbellen zijn aan mijn vingers blijven hangen. Een mooie herinnering aan Majorelle, Yves en Marrakesh. Met de brabanders zijn we s’middags, na hun tuin bezoek, naar het Djemaa el Fnaa plein gegaan. Het culturele leven op dit plein is sinds 2008 onderdeel van het Unesco erfgoed. De markt staat vol eet en saptentjes. Allerlei snuisterijen worden verkocht. Apen in jasjes, dansende cobra’s en herriemakende muzikanten zijn er actief. Dwars door de soeks zijn we naar ons eetadres, een Riad, gaan wandelen. Maar de ambiance beviel ons niet, dus weer afgenokt en een andere mooie plek gevonden, lopend dwars door een nog authentiek gedeelte van Marrakesh. Met 15.000 stappen op de teller met de taxi naar de camping terug en het bed in gerold.

Geschreven door Gerrie.op.reis