Vandaag zijn we alweer 2 weken op pad. Gisteravond op de camping naar het voetbal gekeken. Wij waren de enigste!! De Italianen zitten alleen maar te eten. Een aperol spritz, nootjes en klein bakje chips, wel in oranje bakjes natuurlijk. Ik heb mijn oranje badmuts maar niet meer opgezet. De foto op de reis blog was meer dan genoeg, zeker gezien de diverse reactie’s. En ook nog verloren dat was helemaal balen!
Vanmorgen naar de stad Perugia gegaan, camper geparkeerd en met de bus verder. Om in het centrum te komen zijn we met zeker 4 roltrappen verder naar boven gegaan. We weten niet meer zeker of we hier 40 jaar geleden al geweest zijn. We herkennen niets meer, ook een voordeel als je dingen vergeet ga je het gewoon opnieuw bekijken alsof het de 1ste keer is. Het is een mooie oude Italiaanse stad, met sfeer volle pleinen. In de 16de eeuw heeft de paus de stad veroverd en er een burcht laten bouwen, eigenlijk vooral om de bevolking eronder te houden. Dat is ze 300 jaar gelukt, maar toen werden ze weggejaagd. Onder de voormalige vesting is nog steeds een stelsel van overdekte middeleeuwse straten te vinden. Deze worden nog steeds gebruikt, is ook lekker koel in de zomer. We wilden het paleis Sorbello (huis museum) graag zien. De rijke familie Sorbello had hier haar optrekje. Het staat vol met serviezen( van o.a.Meissen) en boeken van deze familie. Het was ook de tijd dat thee en koffie drinken en chocolade bekend werden in Europa, alhoewel dat nog alleen was weg gelegd voor de gegoede aristocratische klasse. Ze dronken de thee wel met melk en suiker want zonder was het toch te bitter. Koffie werd indertijd in rijke clubs gedronken, het was een soort alternatief voor alcohol. (Het verruimd de geest en troost de ziel!!). Vrouwen mochten ook in de clubs komen. Het eten in die tijd was ook anders dan nu. Ze zaten aan enorme tafels, dicht bij elkaar. Alles lag op grote schalen en de volgorde van eten maakte ook niet uit. Je kon met zoet beginnen, daarna oesters, of vlees. Je pakte waar je zin in had. Je moest wel samen van dezelfde schalen eten. In de 18de eeuw kwam het Chinese porcelein in de mode en veranderde het eetgedrag ook. Alles mooi apart op speciale schalen, met mooi bestek en glazen opgediend, met deftige tafellakens. Deze familie had kasten vol met alle serviezen en schalen. Vanaf dit paleis nog een mooi uitzicht op de hoog gelegen stad. Nog even de kathedraal binnen gelopen. Het Biechthokje was bezet kon je o.a.aan het rode lampje zien. Perugia is ook bekend om haar chocolade, in deze speciaal zaak verkochten ze ook chocolade met cannabis smaak. Of het lekker was weet ik niet. De gebakjes die wij bestelden waren heerlijk. Door naar Assisi en nog ff het zwembad met badmuts in gesprongen.

Geschreven door Gerrie.op.reis