Vandaag zijn we 4 weken onderweg. De tijd vliegt en ik had niet verwacht dat we 4 weken in Italie zouden blijven, maar het was de moeite waard. Ik wil nog even terug komen op de koffiebranche in Triest, aangezien de meeste van jullie echte koffiedrinkers zijn. Francesco Illy kwam op jonge leeftijd in Triest ( dat was toen nog een onderdeel van het Habsburgse rijk). Hij ging in de leer bij Hermann Hausbrandt. Hausbrandt was de 1ste man die het mogelijk maakte koffie voor langere tijd te bewaren en te vervoeren. Illy’s geweldige gevoel voor zakendoen viel Hermann op en ze besloten samen een avontuur te beginnen. In 1933 stichtte Francesco het 1ste Illy’s café met het doel :” om de wereld de beste koffie aan te bieden”. Daar is hij goed in geslaagd. Er zijn diverse koffiehuizen, in art deco stijl, die we nog willen gaan bezoeken.
Vandaag nemen we afscheid van Italie en gaan richting Slovenie. We zijn 2 jaar geleden in Slovenie geweest en hebben destijds de hoofdstad bekeken. Dus dat hoeft nu niet meer. We hebben vanavond afgesproken met Werner, die voor zijn werk een paar dagen in Ljubljana is. Werner en zijn vriend Jan heb ik 20 jaar geleden leren kennen op een reis door China. Anita (mijn zus) Fred, Jet en ik maakte destijds een reis door China en kwamen hier het Belgische koppel Jan en Werner tegen. Er was meteen een klik. Wij waren allemaal fan van Walter de Buck, de Belgische volkszanger. Walter, met zijn orkest de lochte Genteners, heeft op onze bruiloft gespeeld. De vriendschap tussen ons kon eigenlijk niet meer stuk. In de trein en overal zongen we de liedjes van Walter. Met zijn zessen hebben we daarna, nog een door mij in elkaar gezette, reis door Ethiopië gemaakt. Voor mijn werk was ik indertijd geregeld in Ethiopie. Anita en Fred hebben in de loop van de jaren een intense vriendschap ontwikkeld en samen maken ze geregeld wijn en champagne proef en inkoop reizen. Het was erg leuk om met Werner hier in Ljubljana af te spreken. Rond 19.00 zouden we elkaar treffen bij de drie bruggen. Waarom 3 bruggen, de linkse was voor de ambachtslieden, de middelste voor de rijken en de rechtse brug voor het voetvolk. We troffen Werner aan op de middelste brug. Eerst maar eens een aperol spritz en bij kletsen. Daarna samen in een leuke tent gegeten. Het was een bijzondere avond, veel herinneringen, veel gezamenlijke ervaringen en veel verhalen. Rond 23.00 uur op de fiets naar de camper en Werner naar zijn hotel. Hij moest vrijdag nog werken en terug naar België vliegen.

Geschreven door Gerrie.op.reis