Gisteravond in het restaurant op de camping gegeten. Er was ook niets anders in de buurt en de winkels zijn dicht ivm ramadan en het komende suiker feest. De stroom is uitgevallen op de camping en het restaurant, dus alles in het donker en met behulp van een klein kaarslichtje gegeten. Voor ons was het te doen, wij konden onze mond wel vinden. Ik denk voor de mensen in de keuken was het een grotere opgave. Er wordt geen alcohol geschonken, maar die kon je zelf meebrengen. Marokkaanse soep, Harira, met kikkererwten en een dadel, tajine met pruimen en stoofvlees en een pastei (amandel en kip en kokos) en soort rijstepap en caramelpudding. Dat was het menu. Theo en ik eten altijd ieder de helft van de gerechten en dan wisselen we. Ook in het donker ging dat goed. Vandaag de route naar Fez, afstand 240 km, maar we nemen de route door het Nationaal park Tazekka. Er werd voorspelt een lange, bochtige, smalle maar mooie weg door een prachtige natuur. De herten, wolven, vossen en moeflons die hier voorkomen zijn beschermde diersoorten. Al deze beesten waren net weg. De enige die we tegen kwamen was een schildpad. Eigenlijk een langzame camper gast, want hij sleept ook zijn huis met zich mee. Net als wij. Alle mannen zijn uitgelaten vandaag, want na de Ramadan mogen ze nu weer eten en drinken overdag. Alle mannen kussen elkaar en wensen elkaar Eid Mubarak (een gezegend feest). Ze feliciteren elkaar met het goed afsluiten van de ramadan. Wij zouden er een borrel opdrinken en proosten, maar dat doen ze hier dan weer niet. De gelovigen gaan eerst gezamenlijk naar de moskee en geven de verplichte aalmoes. De rest van de dag gaan ze bij familie op bezoek of op het terras zitten. Je ziet nauwelijks vrouwen op straat. Zij hebben het druk met het eten, vooral zoete dingen worden er gegeten o.a. baklava. Net als met onze Sinterklaas of kerst geven ze elkaar cadootjes en trekken ze mooie kleren aan. Hele stukken van de weg door het nationaal park waren mooi, vooral het laatste gedeelte een grote kloof, een mooie canyon. Er stonden links en rechts nog een paar berggeiten. We hebben de 1ste Marokkaanse koffie bij een klein tentje gedronken, want die zijn nu weer open, gelukkig. Ik had succes met mijn Eid Mubarak wensen aan de diverse Marokkanen die we tegen kwamen. Twee jongens op de fiets, in de buurt waar allemaal ooievaren zaten, wilde spontaan op de foto na ze Eid Mubarak gewenst te hebben. Vanavond nog een “wij zijn d’r bijna groepsmeeting” en dan houden wij het vandaag weer voor gezien.

Geschreven door Gerrie.op.reis