Allereerst stond het stadje Urbania op het programma. Tot 1636 had dit plaatsje een andere naam en vond je het niet terug op een kaart. Het Vaticaan lijfde het dorp in en uit eerbetoon aan Urbanus, nee niet die Belg, maar de toenmalige Paus Urbanus VIII werd het dorp Urbania genoemd. Het werd vanaf de 15de eeuw een centrum voor beschilderd aardewerk (majolica) spuuglelijk, als je het mij vraagt. Voor het theater staat een pronkstuk van dit beschilderd aardewerk.(bij gebrek aan opvolgers dreigt het uit te sterven, das nou jammer!!). Op het belangrijkste plein van het dorp staat het 150 jaar oude Bramante Theater. Eigenlijk gesloten maar er stond een deur open en ja wat kan er gebeuren, ze kunnen je terug sturen, nou dat risico neem ik en ga naar binnen. (Bramante was een grote architect en schilder uit die tijd en in deze regio geboren.) Binnen waren ze aan het oefenen en de belichting in aan het stellen voor een voorstelling en lieten mij rustig mijn gang gaan. Waarvoor dank! Maar ik wilde naar Urbania vanwege de Chiesa dei Morte (kerk van de doden). In 1816 werd deze kerk door de monniken geschonken aan de broederschap van de Goede Dood. Die had tot doel om de uitvaart van armen en hulpbehoevenden te bekostigen. Rond de kerk hebben ze veel mummies opgegraven. Iedereen werd overal begraven. Na Napoleon kwamen er pas begraafplaatsen! Waarschijnlijk door bepaalde schimmels in de aarde waren de lijken heel goed geconserveerd. De lichamen droogden uit ipv wegrotten. De huid, de organen, het haar en de geslachtsdelen bleven in tact. Wetenschappers uit Italie en America hebben de mummies onderzocht. De gids Michel wist een nogal luguber verhaal heel boeiend te vertellen. Zelfs de 2 kleine jongetjes die in ons groepje zaten hebben aandachtig zitten luisteren. In de 15de eeuw wisten ze nauwelijks iets van ziektes. Frappant is van alle mummies die hier opgesteld staan kon Michel exact vertellen wat er aan scheelde. Een jong meisje van 15, was zwanger, om de baby te redden hebben een soort keizersnede toegepast. Zij staat in de vitrine! Lichamen die een soort etiket op het voorhoofd hadden waren rijk. Zij wilde niet anoniem begraven worden. Er staat een 40 jarige vrouw, dat was toen super oud, die is overleden aan rachites. Geen vitamines, weinig te eten. Er stond ook een bakker, die had een lap vel over en wel een doorvoed lichaam. Een jongen, waarvan ze dachten dat die dood was, werd begraven en bleek later niet dood te zijn. De letterlijke doodsangst staat op zijn gezicht. Een man was betrapt op stelen en werd opgehangen. Zo staat hij er nu ook nog bij. Een jongen van 17 was doodgestoken met een stiletto op een dansfeestje. Je ziet de gaten in zijn lijf. In het hart zie je het gat van de messteek. Na een wandeling door dit fantastisch mooie plaatsje zijn we door gegaan. Op zondagmorgen op tijd naar Urbino. Deze stad is de geboorteplaats van Raffaello. De schilder die iedereen kent van de engeltjes. Kijk maar eens bij de foto’s. De engeltjes zelf hangen in Dresden!!!! Eerst maar eens zijn geboortehuis bezocht. Leuk om door heen te wandelen. Hij zal het niet slecht gehad hebben, gezien zijn woonsituatie!! Het is, sinds de 16de eeuw, een universiteitsstad. Met al zijn mooie doorkijkjes en het grote kasteel(Palazzo Ducale) is Urbino, als enige in de Marken, opgenomen in de Unesco lijst. Vannacht geslapen op een camping met alleen Italianen, die aan grote tafels, met hele families aan het BBQ en het drinken en praten zijn.(18€) Op zondag naar een camping, een soort Nederlandse kolonie, overvol zwembad, allemaal blije vaders en schreeuwende kinderen (65€).Wat heb je liever??? Morgen gaan wij in ieder geval verder.

Geschreven door Gerrie.op.reis