Vandaag begonnen in Jerevan bij het Matenadaran museum, het is een soort bibliotheek van duizenden (meer dan 17.000) manuscripten in allerlei talen en geschriften. Klassen vol met kinderen werden door dit museum gesleept. Allemaal braaf, twee aan twee in een rijtje en mooi braaf luisteren. Deze waren volgzamer dan enkele van de groep, waaronder ikzelf. Na 10 minuten had ik het wel gezien, maar toch braaf 1 uur volgehouden, zonder teveel rond te lummelen. Wel een foto gemaakt van een van de bralsisters, die al de hele reis haar gele broek en witte sokken in sandalen aanheeft. De broek is kei vettig. Onderweg naar de volgende bestemming liet de Armeense gids ons muziek horen van allerlei “wereldberoemde” artiesten. Ik kende er geen enkele van, maar de muziek was wel mooi. Op de terugreis hebben we naar Charles Aznavour geluisterd. Erg mooi, het liedje “she died for love” op z’n frans “Mourir d’Aimer” van een leraar en een leerling die verliefd op elkaar werden, wat verboden was. Allebei de gevangenis in en allebei zelfmoord gepleegd. (Echt gebeurd). Aznavour is op 24 mei 1924 geboren. Dus nu 100 jaar geleden. In Jerevan werd die dag overal Aznavour gespeeld. Wij waren 1 dag te laat! Wij bezoeken het middeleeuwse Geghardklooster. Het hele klooster werd uit EEN bazaldstenen rots gehakt. Een haast onmogelijke opgave, want bazaldsteen is superhard. Er waren ook overal grotten waar men woonde. In de hoogtij dagen woonde hier 200 monniken. Ook dit is weer een Unesco klooster. De relikwie, een stukje van de lans waar ze Jezus mee gestoken hebben om te kijken of hij dood was, ligt hier. Maar er is concurrentie Rome en ook Polen zeggen dat ze de lans hebben. Maar hier zijn ze overtuigd dat zij de enige echte hebben!! Speciaal voor ons stond een koor van 5 vrouwen klaar om in de grot te zingen. Het was adembenemend mooi. We gingen lunchen bij een familie thuis, super lekker allemaal. Het lavash brood op een speciale manier gekneed en gebakken in en ondergrondse oven smaakte prima, zo ook de kip, de zalm en de rode wijn. En ja hoor weer een tempel, het is de enigste Grieks Romeinse tempel die hier nog overeind staat. Een duduk (dubbelrietfluit) speler stond klaar voor ons. Een instrument dat alleen door mannen bespeeld kan worden, waarom is mij niet geheel duidelijk. De trappen op en af klimmen viel niet mee, maar het is gelukt.

Geschreven door Gerrie.op.reis