Vandaag zijn we uitgenodigd voor de Hindostaanse bruiloft.In dit project wonen sinds jaar en dag meisjes, die op staat gevonden zijn en geen ouders meer hebben. Of die niet meer voor hun kunnen zorgen. Steve door iedereen “papa” genoemd. Heeft zich al zo’n 30 jaar om deze straatkinderen bekommerd. Sinds een aantal jaren gebeurd dit niet meer en worden deze kinderen ter adoptie aangeboden. Familie uit Chennai komen naar deze plek op zondag tussen 15.00 en 17,00 uur om te overleggen of er een bruid is voor hun zoon. Deze meisjes zijn geliefd, ze zijn opgevoed, hebben een school opleiding, zijn dol blij als ze bij een familie horen. Ze stellen niet te hoge luxe eisen. Een “normaal” meisje wil zoveel hebben de doorsnee Indiase jongen kan dat niet betalen. De gedachte is eerst een huwelijk, dan komt de liefde. Niet zoals bij ons eerst de liefde, dan het huwelijk en dan de scheiding. Steve is ook officieel, op papier , de vader van deze meisjes. Hij geeft ze weg. De jongen moet min. 3000 roepies per maand verdienen, een opleiding gehad hebben en beide ouders nog. Na het huwelijk blijft het jonge stel Papa bezoeken. In het begin 1x per week , daarna 1 x per maand. Er wordt gekeken of er goed voor haar gezorgd wordt evt. Problemen worden besproken. Een trouwerij kost 4000 €. Kleding, goud, de uitzet. Vandaag trouwt meisje nr 218. We hadden special iemand bij ons die veel rituele vertelde over de trouwerij. De jongen gaat op een bepaald moment naar buiten . Het verhaal wil hij gaat naar Varanasi, daar wonen voornamelijk religieuze mensen, geen huwelijk etc. Hij krijgt alle attributen voor de reis. Maar dan komt Papa en zegt, wil je met mijn dochter trouwen. En hij bedenkt zich geen twee keer. Voeten worden gewassen in melk en water. Een immense hoeveelheid rozenblaadjes dwarrelen er rond. Rijst gestrooid, mocht alleen door de mannen! Het bruidspaar kent elkaar eigenlijk niet en er worden een paar spelletjes gedaan zodat ze zich samen iets vrijer durven te gedragen.Wij kregen een cadootje om te geven een hebben geld in een enveloppe gedaan. Het is een hele happening. Daarna natuurlijk een maaltijd opgediend op een bananenblad.Als je deze bruiloft weer vergelijkt met die grootse overdadige, bombastische bruiloft gisteren vraag je je af: Wie wordt er gelukkiger?? S’Middags shoppen cadootjes voor een hele berg kinderen gekocht en 4 sari’s voor de aanstaande bruid die op 23.03 gaat trouwen. Voor morgen hebben we 400 kleine zoetigheden voor de schoolkinderen besteld. Nog zo’n 10 potjes nagellak aangezien de vrouwen zo gek waren op mijn nagels. S’middags naar een vrouwenopvang huis geweest. Allemaal een tikkie anders. Het gaat je wel door merg en been. Maar voor hen is dit, Een veilige plek. Ze zijn ooit opgepakt dwalend door de stad, eenzaam,
alleen, verwaarloost etc. Allemaal een handje geven natuurlijk. Veel indrukken vandaag. Wat leven wij in een enorme luxe als je dat vergelijkt. SORRY LANG VERHAAL VANDAAG, MAAR HET WEEKEND BEGINT!!!

Geschreven door Gerrie.op.reis