Vandaag 300 km rijden door de Westelijke Sahara, over een vierbaansweg die recent is aangelegd. Overal om je heen zand en rechts ligt de zee. Het zou een drukke weg moeten zijn met veel vrachtwagens. Nou dat viel reuze mee, erg weinig verkeer op deze verkeersader. We waren gewaarschuwd dat de politie hier veel controleerd, maar ook dat was er niet bij. In een dorpje onderweg gestopt om koffie te scoren, maar dat lukte niet, wel liepen we tegen een heel piep klein bakkerijtje aan. Twee broden nog warm uit de oven. Een brood kost hier 1 dirhams, das 10 cent!! Onderweg nog een bijzonder natuurverschijnsel, een groot gat in de bodem waar het zeewater door heen komt. Erg bijzonder. Een Marokkaanse familie had hier een familieuitstapje gepland. Mam klom onder de schutting en wilde het spektakel van dichtbij zien. Verder op de route ligt een 185.000 ha groot natuurreservaat “Khnifiss”. De baai die er ligt is een belangrijk centrum voor flamingo’s. De bewaker van het natuurreservaat , met brommer, verrekijker en diploma op zak heeft ons op afstand de flamingo’s laten zien. Een visser op het strand liet zijn vangst van de dag zien. Een hard leven lijkte me zo. Aangekomen in Laayoune oftewel Al Ajoen zijn we meteen gaan tanken. De diesel kost hier ongeveer 85 ct per liter. De zandduinen rondom de stad worden met een sjofel aan de kant geschoven, anders verdwijnen de wegen totaal. We rijden door naar het strand, nog zo’n 20 km verder op en staan op een parkeerplaats. 12 campers naast elkaar ja das leuk. Een harde wind zandstraalt je zo ongeveer. Hier heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Ik kreeg Theo zover, zelfs zonder teveel aan te dringen, om te vertrekken en samen naar de stad te gaan en daar eens rond te kijken. De stad Al Ajoen heeft ongeveer 200.000 inwoners. De naam betekent “de bronnen”. De status van de stad wordt net als die van de rest van de Westelijke Sahara, betwist vanwege een gebiedsclaims door zowel Marokko als het Polisario. Deze beschouwen de stad als hoofdstad van de door hen in 1976 uitgeroepen Arabische Democratische Republiek Sahara, maar die wordt door de meeste landen niet erkend. (Ook Marokko niet). De hele stad, op elke hoek van de straat zijn militaire. De parkeerplaats is naast een militair hospitaal. In deze stad staat de Cathedraal van de heilige Sint Franciscus van Assisi. Deze kerk is in 1954 gebouwd, tijdens de Spaanse koloniale periode in de Sahara. Op goede vrijdag vond ik het wel een mooi plan om deze kerk te gaan bekijken. Normaal is hij gesloten, maar op deze dag was de deur open en zou er ook een dienst zijn. Een kleine gemeenschap, voornamelijk hele donkere,Spaans talige, mensen kwamen naar de kerk. Een dienst bijwonen dat hoefde voor ons niet en wij hebben een taxi genomen naar de Mac Donalds in de stad. Daar hadden we meer behoefde aan na alle tajines en cous cous maaltijden. Voor 0,60 ct zette de taxi ons voor de deur af. Hier zie je ook weer een ander Marokko, veelal mensen met geld. Wij hebben genoten van de kipburger, met friet en een ijs toe. Vannacht staan we alleen op een parkeer plaats, zien hoe dat gaat!

Geschreven door Gerrie.op.reis