In Nederland is het zomers weer, hier in Marokko regent het de hele dag. Dat is de wereld op zijn kop. Theo had zich, denk ik al verheugd op een Theodag, krant lezen, puzzel oplossen, boek uit lezen. Maar het liep anders. Ik ging tussen de buien door even een rondje lopen op de camping, waar haast niemand meer staat. Maar ik liet aan tegen een Duitse vrouw. We raakte aan de praat , ik vroeg de camping baas hoe we naar Tissergate, met een traditionele Ksar en een museum over de volkeren hier in de Draa regio, konden komen. Eerst een taxi tot aan de stad en daarna een taxi voor buitenaf. Nou de Duitse Ursula, leek het ook een mooi plan, dus om 14.00 uur op pad. Theo ruilde zijn rustdag in en ging ook mee. De Ksar de Tissergate, oftewel de Kasbah Ziwana is gebouwd in de 16de eeuw en hier en daar gerestaureerd. Er wonen nog zo’n 50 gezinnen, niet voor te stellen! De Ksar met al haar geheime doorgangen en hoekjes is een voorbeeld van de defensieve architectuur in deze regio. Nu het zo geregend heeft zijn alle gangen grote gladde modderpaden. In het stikdonker moet je opletten dat je niet uitglijdt, het is echt door de modder knaeje!! Wij wilde het museum in de Kasba bezoeken. Er zou een rijke collectie zijn die het dagelijkse leven van de plaatselijke bevolking in beeld brengt. Een aardige man nam ons mee door het museumpje. Hij vertelde over de gebruiksvoorwerpen voor het werk en op het veld, medische instrumenten, geldende gewoontes voor bij trouwen en geboorte (met een bevallingskamer), kleding en sieraden van de diverse stammen die hier in vrede met elkaar leven. Als er een baby op komst is dan gaat de vrouw naar de bevallingskamer, zij wordt geassisteerd door een vrouwelijk familie lid. De zwangere vrouw trekt aan een koord wat aan het plafond hangt. De assistent masseert de buik om de bevalling te bevorderen. Als het kind geboren is dan houden ze een ui onder de neus van de baby, zodat hij gaat huilen, of komt het door de heilige teksten die ze tegelijkertijd uitspreken! Een trouwfeest bij de Arabieren duurt 7 dagen, 2 dagen bij de bruid thuis en 5 dagen bij de bruidegom. Het is gedurende deze tijd streng verboden om de naam van de bruidegom uit te spreken, want dat brengt ongeluk. De Ait Ata stam, soort huisslaven, hebben een 3 daags trouwpartij. De 1ste dag komen de gasten bij de ouders van de bruidegom. De bruid gaat naar een speciale tent en wordt daar aangekleed. Ze rijdt 3 keer op de rug van een ezel rond de tent. Als de ezel stopt dan betekent dat dat ze geen maagd meer is en kan de bruiloft afgezegd worden. Gaat alles goed dan gaan ze ff samen weg om het te doen en schieten de mannen hun geweer leeg en de vrouwen houden een traditionele jodel ceremonie en het feest kan beginnen! Bij de Haratine stam ( origineel uit Etiopie) kiezen de ouders de partner en duurt de bruiloft 17 dagen. De 1ste 7 dagen komen de gasten van de familie. Op de 7 de dag heeft het bruidspaar hun 1ste sex en ze blijven dan 10 dagen weg met de getuigen om eventueel te helpen!! Ik ben blij dat ik hier niet geboren ben en het zo kan doen zoals ik het zelf wil!! Maar het was weer een bijzondere dag ondanks de regen!

Geschreven door Gerrie.op.reis