Vandaag ziet het weer er iets beter uit, maar de cycloon die over India, Maldiven en Sri lanka trekt wil nog niet opzouten!! In dit gebied staat de Sigirya tempel deze staat ook op de Unesco werelderfgoedlijst. Het is een bijzonder natuurverschijnsel. Deze rots steekt kaarsrecht boven het vlakke landschap uit. Tussen 477en 495 (na Chr) stond op de top van deze 200 meter hoge berg het paleis van de toenmalige koning Kassapa. Er is een zomer en winterpaleis wat in 7 jaar gebouwd is, maar slechts 18 jaar bewoond. Volgens vele onderzoekers had de koning hier, in de ommuurde lusthoven, veel leuke avontuurtjes met vrouwen. De koning liet er zelfs een zwembad bouwen, kon hij lekker afkoelen van al zijn capriolen. De gerestaureerde muurschilderingen van half blote vrouwen zijn een bewijs van zijn ondeugende levensstijl. Het paleis is nu nog slechts een ruïne. Aan de noordzijde van de rots bereikt men de steile beklimming via trappen de Spiegelwand. Hier zijn de fresco's afgebeeld van de “Wolkenmaagden”, de meeste half bloot. Iets hoger ligt het terras met de restanten van de leeuwenpoort, de naam Sigirya betekend leeuwenrots. Na de dood van de koning werd het een klooster. Theo en ik (samen met Jet) hebben de klim naar de top van de rots al een keer gemaakt. Dus deze keer hebben we het museum bezocht en ons de entreeprijs en de vrij zware klim naar boven bespaard. Onze host bracht ons naar Sigirya, dat was super aardig. Het museum was leuk om door heen te wandelen. Je kon de fresco’s goed zien en op je gemak fotograferen. Dat is op de rots zelf veel lastiger. S’avonds hebben we ons toch laten verleiden om naar een culturele dansschool te gaan. Aardig, een traditionele dansshow hadden we al tijdens een vorige reis gezien, maar tijdens de ceremonie in Kelaniya hebben we alle dans en muziekstijlen al voorbij zien komen. Maar och, dan steun je de culturele activiteiten in deze regio een beetje. Op het einde werd het publiek gevraagd mee te dansen. Niemand stond op, Theo moest ik tegenhouden, want hij had er zin in!!!Nog tot laat in de avond, met arack, geborreld samen met de eigenaar, zijn vrouw en Franse en Duitse gasten.
Geschreven door Gerrie.op.reis