Eerst s’morgens allebei een Ayurveda massage gedaan. Het was niet zo’n succes. Theo heeft er weer pijn aan zijn knie aan over gehouden. Ik voelde me net een gefrituurde bitterbal in kokosolie. Rook überhaupt niet lekker. Was een beetje aaien op een heel glibberig bed. Daarna een douche in de buitenlucht met koud water, viel niet mee om de olie eraf te krijgen!!! Aan de waterkant van het hotel waren mannen met vissersnetten bezig. Een enorm zwaar en intensief karwei. Drie mannen staan in het water en moeten het grote net binnen trekken. Op de boten staan mannen die de netten in hun bootje doen. Op het eind komen de twee boten haast tegen elkaar te liggen en is het de kunst nu geen vis meer te laten gaan. Gelukkig konden we tot het eindresultaat kijken hoeveel vis er binnen gehaald werd. Voor 10 man en meer dan een uur zwaar werk, geen vetpot heb ik het idee. Onze houseboat kwam ons bij ons hotel ophalen. Nou we gaan 1,5 dag op de houseboat rond dobberen. Het wordt nogal romantisch voorgesteld alsof je in the middel of Nowere moet de boot vaart, nou dat is niet het geval. Overal langs de kant staan grote tot zeer grote huizen. Het leek af en toe wel op een bootreisje over de Vecht bij Wassenaar. Mensen leven wel met het water, de was of afwas wordt erin gedaan. De bootbus komst zeer geregeld mensen op halen of afzetten. Het is een relaxt tochtje, met een zuchtje wind en beetje rondkijken. De boot was super schoon. Het eten werd verzorgd en ondanks dat het overwegend Indiaas was smaakte het goed. Een deftige slaapkamer met douche en toilet voor ons tweeën. S’avonds nog maar een eigen gin tonic genomen, want op de boot zelf was alleen water. Wij zouden meteen een handeltje in drankjes begonnen zijn , maar nee dat zit er niet in. De boot vaarde rondjes, dat merkte we toen we dezelfde kerk een paar keer voorbij zagen komen. Maar ja, beter op een bootje zitten en rondkijken dan de werkers die met zware zakken rijst, 50 kg, de boten moesten lossen. Dat is heel andere koek. Dus geen klagen. WiFi was een beetje lastig, vandaar dat nu pas de blog komt.
De chauffeur heeft ons op dinsdagmorgen opgehaald en naar ons laatste hotel gebracht. Van hem hebben we ook afscheid genomen.
Er zullen nu 3 Theo dagen volgen met wellicht weinig nieuws te melden. Donderdagavond rond 22.00 uur vertrekken we naar het vliegveld in Kochi en dan naar huis. We kijken er allebei wel naar uit.

Geschreven door Gerrie.op.reis