De laatste dag in Thailand, vanavond om 23.30 vertrekken we met Saoedi Airlines. Eerst nog een hoop geregel om een rolstoel voor Theo te organiseren. Tel. Nr. Die niet kloppen. Of dan belandt je bij een call. center in India, die zijn helemaal niet te verstaan. Maar ik denk dat het uiteindelijk gelukt is, we zullen het gaan zien.Vandaag wilde Theo eigenlijk alleen maar met een zak ijs op de knieën in het hotel op be bank zitten. Nou ja das prima, dan doe ik alleen het programma. Eerst maar een laatste massage voor de lange vlucht. Daarna nog ff een paar € wisselen, want we waren er door heen. Ik had geluk de bank was van 12.00 tot 13.00 wegens lunchpauze gesloten. Ik stond 3 minuten voor 12.00 aan het loket en wees op mijn horloge, ja kon nog net. Heel aardig. Toen met de taxi naar het Jim Thompson museum gegaan. De taxichauffeur kon het niet vinden en begreep ook niets van de navi en de wegwijzering op de telefoon. Hij stelde voor het is vlakbij, ga maar lopen. Dacht het niet!!!! Uiteindelijk naar tig keer vragen zijn we er gekomen. Stervens druk en ik kon mee met de rondleiding van 14.00 uur. Op de foto’s zul je zien dat het me gelukt is alles te schieten zonder toeristen erop. Viel niet mee. Wie is James Harrison Wilson Thompson, geboren, in een gegoede familie, in 1906 aan de Oost kust van America. Hij was de jongste van 5 kinderen. Zijn vader had veel connecties op hoog niveau en was een textielbusiness man. Jim studeerde architectuur en werkte later voor de CIA, ten tijde van de oorlog in Vietnam. Zo belandde hij in Thailand. Hier zag hij de mogelijkheden van de zijde industrie en bouwde een geweldig imperium op. Hij is slechts 6 maanden met een Amerikaanse getrouwd gewest, had geen kinderen. Hij reisde veel voor de zijde maar ook voor de fun. In 1967 was hij in Maleisië bij vrienden. Hij ging er even op uit, liet zijn medicijnen en bril liggen en is nooit meer terug gekomen. Niemand weet wat er met hem gebeurd is. De wildste verhalen doen de ronde. Echt voer voor complotdenkers. Zijn neef erfde zijn imperium en zijn Thaise huizen. Hij had geen interesse in de Thaise huizen zo is het Jim Thompson museum ontstaan. Ik was in Maleisië, met Jet en wij hebben daar de plek gezien waar hij verdwenen is. Was niet zo’n commerciële aangelegenheid als hier. Op de terug werd was de taxi chauffeurt erg druk met de Thaise Tinder, maar ik ben toch heelhuids gearriveerd. Nog ff wat eten en dan richting vliegveld.
Dank aan mijn volgers, ik hoop dat jullie plezier beleefd hebben aan mijn reis en de foto’s, tot gauw weer. Ik heb ervan genoten. Groeten Gerrie

Geschreven door Gerrie.op.reis