Oke 08:30 uur deden we opstaan. Alle muggen gingen naar Daphne en Wouter nu vannacht, want ik smeerde me in met anti-deetspray 😋
Je zag ze vliegen.
Om 10:00 gingen we naar de tuinen van Monet hier in Normandië. Dus vlakbij Parijs denk ik. Ik kwam allemaal franse woorden onderweg tegen weer en ga ik puzzelen wat ze betekenen. Ik weet al best veel.
We waren pas na 12:00 uur in de tuinen van Monet. Eerst verkeerd weggetje genomen, maar we waren er en gingen meteen een broodje eten. Ellen de begeleidster had voor iedereen wraps gemaakt met ham en komkommer, super lekker!
En stokbroodje goh ze hebben niet anders hier zeker, haha.
We mochten niet eten in de tuinen. Ik moest mijn jasje uitdoen, want het zo warm weer worden die brachten ze nog naar de auto en toen gingen we. Dacht wel steeds heb mijn armen niet ingesmeerd dat moet ik nog even doen. Hm. Er waren hier wel souvernirwinkeltjes. Heel veel van ons kochten wat maar het was echt zo duur. € 44 voor een mok. Ik nam overal foto’s van en dan heb nu ideetje voor met de dagbesteding gebaksbordjes schilderen met bloemen erop.
Daarna gingen we de tuin in. Ik vond hel best rommelig. De keukenhof is mooier en we waren nog in het huisje geweest waar je je tas op je buik moest dragen en sommige schilderijen vond ik wel mooi maar bij de japanse schilderijen vond ik maar niks.
Sommige meiden gingen schilderen in de tuinen. Dat wilde ik ook, maar ze hadden alleen kleurpotloodjes met heel veel kleurtjes dat het een verrassing is welke kleur eruit komt. Dat wil ik niet. Ik houd niet van verassingen. En sommige dingen waren € 535 in dat winkeltje.
Toen we bij de uitgang op elkaar wachtten was nog wel even grappig denk ik. Janneke stond voor ons en tussen ons in kwamen net een hele rij mensen heel veel. Stak ik mijn armen naar haar uit en zei ik kom je redden (uit die menigte).
We aten een appeltje hier allemaal, omdat je eigenlijk niet mocht eten in de tuin daarom aten we allemaal eentje. Jeej ik steek mensen aan met fruit eten misschien. Deze mensen wel.
Nog eerst naar de sourvernirwinkeltjes alles in het frans zou niet weten hoe je iets moest kopen.
En toen in laatste kleine winkeltje aaaaaaaaaaaaaaaaaaa ik was zo blij zo hyper ik wil hem dat vlaggetje van Normandie. Ellen stond inmiddels bij me wilde nog niet zeggen tegen de anderen dat ik hem gevonden had. 2 x verkeerd met pinnen, trok hem er al uit. We werden geholpen door Victor. Deze kostte wel maar € 4,90 gelukkig en meteen mee op de foto geweest waarbij Janneke zei dat Normandië op de kop stond geschreven dus weer foto maken deed Maud.
Daarna gingen we terug naar het huisje volgens mij en mijn drinkmoment liep niet heel erg uit. Waren om 16:45 uur terug en hoefde nog maar 1 glas te drinken en naar de wc te gaan.
We aten vanavond een avg’tje. Aardappeltjes (pommes) met sperzieboontjes of worteltjes gekookt en een worstje. Maar 3 worteltjes? (ik). Dat is wel heel weinig zei ik. Ze schatten me altijd in dat ik niet zoveel hoef denk ik. Ook in Heiloo. Oke.
Hele tijd buiten zitten, ja binnen deden ze vergaderen de begeleiding en ik had mijn anti-deetspray nodig. Heel hard, want de muggen kwamen weer al mijn kant op en toen was 20:00 uur. Caja altijd zeggen tijd is tijd zoiets dat ze aan de planning moeten houden. Dus gingen we allemaal stoeltje pakken en bij het huisje bij de deur zitten waar begeleiding vergaderde die kwamen eruit zaten wij daar buiten te vergaderen en lachen. Ja ze willen mijn lach opnemen als ringtone en dan doorverkopen en dan koopt Janneke hem zoiezo en dan worden we miljonair zei Caja. Die gaat mijn lach missen.
Net deden we bingo. Ik speelde samen met Janneke, want ik vind het moeilijk om bingo te roepen. Nu moest zoiezo van haar. We werden tweede. In begin ging zo hard. We moesten 25 cijfertjes tot en met de 80 opschrijven op een blaadje. Caja was eerste en mocht als eerste het ijsje uitkiezen. Wij als tweede en als je niet meedeed had je laatste keus.
Ik heb genoeg gepraat. Klaar mee. Teveel gedaan. Ook over mijn angst en dat moet ik niet doen, want anders kan het tegen me gebruikt worden denk ik. Dan durf ik helemaal niet meer onze deur uit en te zitten bij de groep wat vanavond een beetje lastig was.
Geschreven door Eva.van.huis