Kristel hoort elke ochtend een knal. Dat ben ik. Dan ben ik klaar met douchen. De douchekraan valt dan naar beneden op de grond van best wel hoog wordt die gelanceerd 🤭

Om 10:00 uur gingen we ontbijten en dan is het ontbijten eigenlijk al klaar, maar we mochten nog. Ik had 2 broodjes, een cakeje en een ei met sinasappelsap in mijn rendierhouder.

We werden om 11:20 uur opgehaald door het bedrijf Wild Nordic, mooie jas had die meneer aan vond ik. Met het busje gingen we naar het kerstmandorp waar we eerst gingen omkleden, alleen ik kreeg een pak aan, Kristel hoefde niet. Ik vond het pak wel leuk. We liepen langs het sneeuwmobielpark en die meneer, onze gids, vertelde heel veel in het engels dat Kristel dan ging vertalen voor mij. Eerst zouden we naar de rendierboerderij gaan dat een uur rijden was, maar dat ging niet door. Ik weet niet waaom en de rendierboerderij wat ze noemde waar we heen liepen dat was niks eigenlijk denk ik, alleen wat bomen en er stonden helemaal geen rendieren, die stonden allemaal op het parcour dus waarom waren we er naar toe gelopen? Ik weet dat niet. We liepen weer terug en gingen in de rij staan voor de rendierentocht. Die was veel goedkoper dan ik had betaald. We konden ook daar kopen en zelf lunch regelen en bij een kampvuur zitten zei Kristel volgens mij. Ik heb teveel geld uitgegeven denk ik. Dat vind ik niet leuk. Ik wilde iets speciaals hebben, maar dat deden we niet denk ik. We gingen niet een uur rijden naar de rendierboederij en we mochten niet dicht bij de rendier komen anders gaat die aanvallen ofzo. Weet niet. We moesten op afstand denk ik blijven. Eh, ja alleen met mijn arm uitgestrekt mocht ik hem aaien. We stapte in de slee. Lekker warm onder het rendiervachtje maakte we een heel gaaf ritje en kregen nog iets extra’s, want onze rendier ging poepen onder het lopen. Jawel. Dat was gaaf zitten in het sleetje, in de sleetjes die ik overal zag in het kerstmandorp mocht ik niet vanaf jammer genoeg, dat was alleen voor kinderen, heel jammer. Ik mocht nog met de eigenaar op de foto eh weet niet waarom maar deed dat, oke, maar die man greep me zo stevig beet. Ik vond het helemaal niet leuk denk ik dat hij me aanraakte. De gids vertelde nog over een stel die in 1 dag naar Lapland waren geweest, precies op de dag dat er geen sneeuw lag, de rest van de dagen wel, haha!

Na de rendiertocht zaten we bij een kampvuur speciaal plekje kregen we warme bessensap en mochten we worstjes roosteren. Onze gids vertelde de hele dag door dingen aan ons, maar ik weet niet wat hij allemaal zei. Ik had mijn handen vol met het bekertje en het worstje dacht ik toen ik mijn bekertje leeg had zette ik die op de grond. Dacht ja dan heb ik een hand vrij. Komt die eigenaar met een nieuw bekertje bessensap aan...
We bleven tot 13:30 uur zitten bij het kampvuur en ik kreeg mijn camera niet meer aan en was bang dat deze stuk was.
Om 13:30 uur liepen we door het bos en volgde we voetstapjes ook. Dat is grappig. Onze gids zei dat pupu konijn betekent in het fins en dat die af en toe een grote sprong maakt in de sneeuw zodat de vos denkt dat het konijnenspoor dood loopt.

Om 14:00 uur aten we een lunch bij het hotel in het kerstmandorp. Nog meer familie van mij daar, nog meer mensen met dezelfde blauwe of rode pakken net als mij. Dat vond ik grappig. Ik moest mijn pak half uit doen en dan de mouwen voorop vast binden net als het meisje daar deed dan zakte die thermo overall niet naar beneden zeiden ze. Ik had iets met kippenballetjes, aardappels en sla, water en cola. Heel vol zat ik. Kwam die nog met een toetje aan, chocoladecake en worteltaart zoiets. Pfoee heel vol zat ik. Wel een klein stukje geproeft van het cakeje en we hadden nog een sport van broodje vooraf. Aan het einde liepen we, dat vroeg ik, liepen we terug via het plein van het kerstmandorp. Ik wilde nog de gymbadge van het kantoor van de kerstman hebben en foto’s maken van het kantoor in de sneeuw. Dat mocht. De gids bleef langer bij ons, iets van 3 uur. Toen ging ik weer omkleden, als ik het pak wilde houden kon ik gaan wegrennen, maar dan hadden hun mijn jas...

Terug in het hotel om kwart over 3 was ik heel moe, weer beetje hoofdpijn. Niet zo erg als de vorige dag. Mocht ik uitrusten en kon ik niet kiezen wat we daarna gingen doen, zwemmen of uitrusten. Die kwam ik niet uit en Kristel ging eerst lopen naar het zwembad kijken of alles open was en niet druk. Later kwam ze weer naar mij. We gingen wel zwemmen, maar dan een uurtje spraken we af. Van 17:00 tot 18:00 uur, maar we bleven als nog tot 18:15 uur. Ik heb 20 baantjes gezwommen en in het bubbelbad gelegen en heel heel heel vaak de trap op geweest en van de glijbaan af geweest. De jongen in het zwembad, wow, hij zwom zo diep, het was een heel diep zwembad en hij zwom onderwater van de ene kant helemaal naar de andere kant. In 1 keer, wow en dat elke keer weer. Ik heb weer zoveel energie gekregen van het zwemmen denk ik toen we weer wegliepen. Het voelde heel lekker denk ik.

Om 19:00 uur gingen we bij de Mc Donalds eten, hele lange rij elke keer en ik vond de patat van pure burger restaurant het lekkerst daarna van rosso restaurant en als laatste van de mc donalds. Heel weinig kregen we hier. Ook van de milkshake banaan en ik had een mc chicken en frietjes die al koud waren, omdat mijn burger er nog niet was en ik daar op moest wachten. Ik zag de kinderen naast mij aan tafel die kregen allemaal pokémon kaarten bij hun eten, dat wilde ik ook wel en nu snapte we hoe die mevrouw op Schiphol aan die pokémonkaart kwam die ze aan mij gaf. Zij was ook bij de mc donalds geweest dan blijkbaar. Kristel ging weer een half uur in de rij wachten voor de mc flurry voor mij en vroeg ook een pokémon kaart. Joepie. Een glimmende. Heel leuk.

Om 20:30 uur waren we weer terug in het hotel waar ik buiten een heel klein leuk sneeuwpopje zag dat iemand gemaakt had.

Geschreven door Eva.van.huis