Uitgeslapen in een aubergue. Het kan. Er was 1 vrouw die om 6.00 uur wilde vertrekken en zij deed dat in stilte. De rest kwam rond 8.00 uur uit bed rollen.
Rollen was een beetje het thema bij Heidi.
Zij wilde ons zoveel te eten geven dat we zo naar Santiago zouden rollen.
De maaltijd gisteravond was heerlijk, we kregen het niet op.
Het was lekker en gevarieerd.
Er waren geen snurkers. Waarschijnlijk omdat het bijna alleen jonge vrouwen waren in de slaapzaal.
Tegenover de albergue is er een bar, open voor ontbijt. Volgens mij daar de grootste croissant gegeten die ik ooit heb gezien.
Een goede start. We lopen door de mist richting Santiago. Na een half uur worden we ingehaald door een man uit Amsterdam. Hij loopt veel en hard. Ik loop een tijdje met hem op. Hij weet het allemaal wel erg goed. Het lijkt erop dat de wat oudere mannen uit Nederland die alleen lopen en al veel camino's hebben gelopen een bepaalde overeenkomst hebben. Gelukkig zijn er ook uitzonderingen.
We nemen een koffie pauze in A Salceda.
Als we verder lopen komen we in gesprek met een vrouw uit Londen. Ze heeft 18 maanden vrij genomen om voor de kinderen te zorgen en heeft nu een week voor zichzelf. Ze werkte voor het ministerie van milieu in Engeland en is verschillende keren in Den Haag geweest om ervaringen te delen.
Zodoende kent ze Nederland een beetje. Haar man heeft met of voor prorail gewerkt. We lopen al pratend O Predouzo binnen waar wij bij het eerste restaurant een broodje eten. Anna uit Londen loopt nog een stukje door.
Wij komen heel vroeg aan in het hotel dus we doen het erg rustig aan.
Het hotel zit naast de supermarkt dus ontbijt voor morgen is snel geregeld evenals de middagborrel.
We hebben echt een rustmiddag.
Morgen nog 19 kilometer.
In de supermarkt kwam ik nog een oud klein en gedrongen echtpaar uit Canada tegen we hebben ze zeker 2 weken niet gezien. Zij komen morgen ook aan.
Evelien appt dat ze ook in het dorp is en aan het bier zit. We hebben haar snel gevonden.
Waarschijnlijk de laatste keer omdat zij er nog 2 dagen over gaat doen.
Ook de Amsterdamer die het allemaal beter weet komt erbij ziten. Een licht aangeschoten patriottische Ier doet er nog een schepje bovenop. We eten nog wat in een niet erg gezellige bar en zoeken ons bed op om morgenochtend echt vroeg te beginnen als het lukt.

Geschreven door Wimisweg