Goed geslapen. Dat is belangrijk heb ik gemerkt. Je loopt dan beter en gemakkelijker.
Het ontbijt was Frans maar verder ok.
We hebben een beetje uitgeslapen en alle spullen nog eens uitgezocht. Wat kan mee naar huis en wat heb ik echt nodig. Het gewicht wordt helaas niet veel minder.
Nu nadert toch echt het moment van afscheid. Mieneke rijdt mij naar het punt waar ik gisteren ben gestopt. Onderweg besluiten we iets verder terug te rijden naar een klooster. Daar kijken we rond drinken koffie en nemen afscheid. Mieneke gaat 5 uur terug rijden naar Nederland ik 5 uur lopen naar het motel.
Het is een zelfgemaakte route ik moet dus goed opletten, maar dat gaat me steeds beter af.
Ik loop veel door het bos en er is redelijk wat wind.
Het gaat goed loop wel 5 km per uur.
Na ruim 2 uur stop ik in een dorpje van niets waar iedereen slaapt. Mieneke belt. Ze zit in de fuik van Luik of het valluik van Luik.
Verschillende keren zijn wij daar al verkeerd gereden.
Ook nu lukt het haar niet om in 1 keer goed te rijden.
Gelukkig is ze er even later toch door en op weg naar Maastricht.
Ik ben inmiddels bij een kapelletje aangekomen waar ik ga eten en rusten. Ik ben over de helft dus dat gaat prima lukken.

Mieneke geeft me nog een gedachte mee. Loop ik in feite niet weg voor een probleem of meerdere problemen?
Ik ga daar over nadenken. In eerste instantie zeg ik nee. Het is een zo bewust en voorbereid besluit om te gaan lopen, dat de emotie er grotendeels uit is.
Ik heb gekozen om na te denken of en hoe ik verder wil met mijn werkzaamheden.
Daar ben ik zeker nog niet uit. Er is wel een proces in gang gezet waarvan ik nog niet weet wat er uitkomt.
In mij strijden verschillende zienswijzen.
Maak ik me wel nuttig?
Wat wil God van mij?
Doe ik niemand tekort?
Kan ik het financieel?
Word ik er gelukkig van?
Vragen waar ik hopelijk een antwoord op vind.
Na 1,5 uur rusten, 3 uur is wel heel veel, loop ik verder de laatste 2 uur terug naar het motel.
Eerst door een bos waarvan ik soms niet weet of het privé terrein is dat had ik eerder deze dag ook al.
Daarna langs een kasteelboerderij die erg vervallen is, zoals zoveel hier in het buitengebied. Daarna naar les Etangs.
Een volgend slapend dorpje waar wel wat verkeer is. Een mooie kerk die alleen dicht zit en aan de deur te zien is hij al heel lang niet open geweest. Ook geen restaurant geen winkels die nog open zijn wel worden er aan de rand van het dorp nieuwe huizen gebouwd, gelukkig.
Nu verder onder de snelweg door.
Hierna nog 1 dorpje Silly-sur-Nied, wat duidelijk iets welvarender is.
Daarna nog 1 km en ik ben terug in het motel.
Ik vraag om een koud biertje. Nee dat gaat niet ze zijn geen bar. Als ik zeg dat op een kamer zit en de hele dag heb gewandeld krijg ik hem wel en kosteloos.
Nu even heerlijk in bad want dat zal voorlopig wel niet kunnen.
Op de kamer staat toch een soort van ontbijt voor morgen. Ik twijfelde al of ik morgen zou wachten tot de winkel op zou zijn nu weet ik het zeker. Ik vertrek om 6.00 uur en neem morgen een lange middagpauze.
Vanavond moet ik zelf mijn eten maken dag gaat lukken ik heb gisteren iets gemakkelijks gekocht. Dit is feitelijk de laatste dag van mijn vakantie het onbetaalde verlof gaat morgen in. Mieneke is naar huis. Morgen wordt ik nog meer een pelgrim.

Vandaag 20 km gelopen met helft van gewicht in de rugzak. Ik kon de rest achter laten in het motel.

Ik heb vandaag wat meer tijd.
Daarom nog het volgende.
Ik merk dat ik het erg bemoedigend vind dat mensen meelezen met mijn tocht.
Iets wat is begonnen om Mieneke en mijn kinderen op de hoogte te houden is wat breder geworden. Niet wat ik van plan was, maar voor nu is het toch bijzonder.
Ik was en ben wel van plan om mijn gedachten ook op papier te zetten om later en de reis en mijn gedachtengang terug te kunnen lezen. Waarschijnlijk laat ik wel wat achterwege in dit schrijven. Ik denk dat het meevalt maar toch. Weet dat ik het dus in eerste instantie voor mijzelf schrijf.
Ik ga ook niet in op alle mail die ik krijg. Mocht er iets zijn waarop je wel een antwoord wilt zet het er dan bij of stuur een whatsapp bericht.

Geschreven door Wimisweg