Ik zit op het station te wachten op Mieneke.
Vanmorgen weer het vaste ritueel. Misschien wel de laatste keer op deze manier.
Gisteren nog een mooie zonsondergang met licht op de Mont Blanc.
Verder was het een erg rustige camping.
Met de sleutel kon ik altijd bij de douche en toilet. Wel handig en veilig.
Ik zet er stevig de pas in. Het is vanmorgen nog koel en het wordt best warm vandaag.
Over een glooiend landschap gaat het richting Lausanne. Het is afwisselend met bos, akkers en grasland. De Zwitsers zijn duidelijk nettere boeren dan de Fransen. De bedrijven zien er schoon uit en staan technisch op een hoog niveau.
In de meeste dorpjes is de horeca open.
Ook kan ik regelmatig water tappen.
Ik maak ongeveer al mijn voorraad op.
Het loopt lekker en het schiet ook op.
Ik loop door la Sarraz, Cossonay, Fufflens la ville naar Bussigny.
Hier hoop in bij de Declathon wat spullen te kopen.
Dat is gelukt. Nu nog het gevoel krijgen dat ik niet meer in de tent slaap.
Ik heb het hier nog niet geschreven maar de laatste week merk ik dat mijn rug en schouders ook wat protesteren. Tijd om lichter te gaan lopen.
Ik ga vanavond kijken hoe ik verder ga.
Eerst Mieneke afhalen bij het station.
Ze heeft vertraging. Even denk ik dat ze met een goederentrein komt.
Het is de volgende trein waar ze inzit
Voordat ik haar zie staat er een vrouw met een A4 waar groot MIENEKE op staat.
Het is de eigenaresse van het huis waarmee we hebben geruild. Zij gaan een paar dagen naar een huis in de bergen en komen in mei als de tulpen bloeien in ons huis.
En even later word ik herenigd met mijn geliefde.
Samen met de eigenaars met de auto naar het huis.
Onwerkelijk zo ineens in een normaal huis. Ik voel me wat vreemd.
Het eerste wat ik zie is het gazon mooi vlak. Ik zeg dan ook gelijk. Hier kan ik mijn tentje mooi opzetten.
Het hoeft alleen niet, we hebben een goed bed. Vandaag 23 km gelopen

Geschreven door Wimisweg