Vanochtend in alle vroegte en stilte vertrokken iedereen slaapt nog.
Zoveel mogelijk gegeten dan hoef ik dat niet in mijn rugzak mee te nemen.
Ook goed gedronken scheelt weer in gewicht tenslotte.
Ik moet de rugzak lichter zien te krijgen. Nu kan dat vooral om minder eten mee te nemen. De eerste 2 dagen kom ik door gebied met weinig winkels dus wat extra is nu wel gemakkelijk. Ik kan wel 3 dagen vooruit als ik maar water vind.
Via pont aix Chaussy naar Courelles Chaussy. Hier kom ik langs een bakker dus toch even een croissant gekocht.
En verder naar Raville.
Hier moet ik enkele kilometers door het graanland omdat de weg er niet meer is.
Gelukkig is al het graan hier al van het land. Toch is het af en toe spannend of het gaat lukken om verder te komen. Maar het lukt.
Nu zit ik bij een jagershut op een bureaustoel uit te rusten en wat te eten. Onderweg niemand tegen gekomen. Het is hier compleet stil en verlaten. De dorpjes zijn bewoond maar erg rustig. Ik hoor of zie ook geen kinderen. Nu na 16 km krijg ik het eerste stukje bos. Gelukkig was het vanmorgen bewolkt en niet zo warm.
Volgende dorp is Mainvillers daar ga ik lunchen.
Net voor het dorp een mooi plekje gevonden.
Slaapmat opgeblazen en even geslapen.
Het is niet erg warm en de zon schijnt niet. Mijn eerste siësta valt wat tegen.
Toch uiteindelijk 2,5 uur gepauzeerd.
Mijn uiterste doel ligt nog 10 km verder. Dat lijkt vandaag wel realistisch.

Ik loop het dorp Mainvillers in maar kan zo snel geen waterkraan vinden. Als ik aan een oude pomp zwengel waar ook niets uitkomt, stopt er een grote tractor met als bijrijder een opa. Hij roept of ik water wil. Oui, bien sur. Maar dan moet ik maar even meerijden. Ik op de traptrede meegereden, een paar honderd meter verder bij zijn huis stoppen we. Opa loopt achterom en doet de deur open in de keuken staan al 2 flesje koud bier klaar en water kan ik pakken zoveel ik wil. Hij verteld in het Duits dat hij boer is geweest, zijn zoon heeft het overgenomen maar is nu met vakantie. Hij is 85 en de jongen op de tractor is een medewerker. Hij is ooit ook naar Santiago de Compostella gelopen.
Nu is hij met pensioen. De oogst is binnen en was redelijk het is nu wel droog voor de tijd van het jaar. Maar hij maakt zich geen zorgen.
Ze hebben veel reserves zegt hij en als ik de tractor zo zie gaat het niet slecht. Ze hebben 200 ha goede grond. Ik vertel dat ik boer ben geweest en nu op weg ben naar Rome.
Als ik zeg hoe ik verder denk te lopen weet hij een mooiere route. Hij brengt me wel even over zijn land naar een mooi landweggetje. Ik weer aan de tractor hangen en we rijden naar het eind van zijn land daar wordt omslachtig uitgelegd hoe ik moet lopen.
Het is er mooi en geen grote weg.
Ik loop naar Chemery daarna naar Eichville daar zie ik in de verte de Vogezen liggen. En nu verder naar mijn einddoel Lindroff.
Het is hier wel een beetje Duits.

Nu een plek voor mijn tent in uiterst geval heb ik een mooi plekje bij een meertje gezien via Google maps maar dat is illegaal dus liever niet.
De eerste man die ik vraag heeft zelf geen plek of ziet her niet zitten. Hij vraagt wel uitbreid waar ik vandaan kom en waar ik heen ga. Er zijn 3 campings volgens hem 5 km terug no way. 3 km naar links liever niet of een stuk verder, ik ben het eigenlijk wel zat. Ik bedank en loop verder naar het eind van het dorp. Hier zijn de tuinen groter. Ik zie een vrouw het huis verven. En ja ze is gelijk enthousiast. Prima plek in de tuin. En of ik water wil, douchen, mee eten of liever eerst een aperitiefje? Nou eerst maar douchen. Ik plak na 32 km nogal.
Heerlijk als een nieuw mens kom ik onder de douche vandaan. De Sangria staat al klaar en we praten over onze levens. Zij heeft kanker en moet steeds voor chemotherapie naar Nancy. Daar heeft ze tot een maand terug ook gewoond. Nu hier. Ze was de stad en het werk [in de psychiatrie] zat. Volgens mij woont ze nu met de andere vrouw in dit huis en probeert ze de kanker te overwinnen. Beide hebben tijdens Covid niet of nauwelijks kunnen werken en alleen vanuit huis.
Zo kwam het toch weer helemaal goed vandaag. 32 km gelopen.

Geschreven door Wimisweg