Een heel relaxed begin van de dag.
En een afscheid van de opgooitent met de grote luchtbedden en slaapzakken.
Vandaag loop ik samen met Mieneke en de kleine tent naar Monneren.
We vertrekken gelijk met het Duitse pelgrimsmeisje.
We delen nog wat wetenswaardigheden met elkaar. Maar al snel scheiden onze wegen. Wij zoeken eerst een bakker maar zien dat de toerist info open is. En ze heeft een stempel voor ons.
Volgens het Duitse meisje kun je bij veel campings een stempel krijgen en daarmee ook korting als pelgrim.
Goed om te onthouden.
Bij een bakker heerlijk belegd brood en quiche de Lorraine gekocht voor onderweg.
Nu gaan we stijgend het dorp uit. Boven op de berg zijn we de bewegwijzering kwijt en val ik ook nog. Gelukkig alleen een kleine schaafwond onder mijn knie.
Mede hierdoor lopen we bijna een kilometer verkeerd. Volgens mij is het de eerste keer dat ik echt dezelfde weg terug moet. Vervelend maar omdat we een korte wandeling hebben vandaag is het te overzien. We komen aan in Montenach. Binnen 10 minuten krijgen we van 2 verschillende mensen water aangeboden. Daar kunnen de Belgen nog wat van leren. In het dorp wat gegeten en vervolgens weer stijgend het dorp verlaten. Als we boven het bos uitkomen kijken we uit op een soort van klein Toscaans landschap zacht glooiend. Even later komen we een Duitse vrouw tegen die van St Jean Pied de Port komt lopen. Ze is daar omgedraaid omdat het te druk was en loopt nu terug naar Trier. We hebben het even over onze rugzakken. Zij heeft 18 kilogram bij zich. Geen tent en geen kookgerei maar wel 5 kg gevriesdroogd eten en 2 tot 3 kg water. Ongelofelijk dat zeg ik haar ook.
Ja zegt ze als ze thuis is wil nog eens kijken of het niet wat minder zou kunnen. Ik zou zeggen dat ik het met 16 tot 17 kg die ik heb moet redden.
We lopen verder richting Haute Sierck.
Bij een bijzonder lekkere pruimenboom besluiten we te stoppen de rest van de lunch op te eten en natuurlijk zoveel pruimen als je wilt.
Na een uurtje gaan we weer. Op een hoek in het foret de Haute Sierck staat een mooi beeld er liggen veel steentjes. Ik leg er 1 bij voor een behouden aankomst in Jeruzalem en zie dan dat er een Jacobs schelp ligt.
Ik had de laatste dagen steeds meer het gevoel of de wens om meer pelgrim te worden. Ik zie de schelp als een klein teken om dat meer gestalte te geven.
Hij gaat dus mee naar Rome en hopelijk ooit naar Jeruzalem.
Ik maak er een gaatje in en hang hem tussen de naamkettingjes van Rogier en Hanne. Ik ben weer een stukje verder zo voelt het tenminste.
Het wordt weer wat warmer en we besluiten om na 45 minuten weer even te zitten en wat te drinken. Daarna nog een goeie kilometer en we zijn er.
We worden vriendelijk ontvangen door wat ik denk dat de eigenaar is.
We mogen ergens op het veld staan en mee eten, douchen en morgen na 8.00 uur is er frühstück. Dat lijkt wel goed te komen. Douchen is in een gebouw waarvan je zou zeggen dat het uit het programma "Help mijn man is klusser" komt. Het is nog niet af maar dat is al jaren zo volgens mij. De douche is schoon en warm dus mij hoor je niet klagen.
We konden mee eten buffet vegetarisch en eenvoudig maar wel lekker. De wijn was ook goed. Betaling gaat via een koperen pot waar je het geld ingooit.
Tijdens het eten nog wat met de vaste gasten gesproken. De meeste kennen elkaar en ik vermoed dat Rudolf Steiner wel van invloed is geweest op deze mensen.
Nog koffie gedronken bij de tent. Vandaag 17 kilometer gelopen

Geschreven door Wimisweg