Zondagse wandeling.
Vandaag was ik een luie pelgrim.
1. We beginnen 400 meter verder dan het punt waar we gisteren zijn gestopt.
2. Mieneke heeft de eerste 1,5 uur de rugzak gedragen. Dus ik liep zonder bagage moeiteloos de eerste berg op.
Het was weer een steil maar mooi begin.
Al snel verdween Diekirch achter de heuvels. Gisteren hebben we er nog koffie gedronken en een ijsje gegeten na het eten bij de tent.
Na een paar uur worden we ingehaald door een Frans echtpaar.
Zij lopen de Gr 5 in de vakantie.
Iedere keer een stuk en van hotel naar hotel.
We praten kort met elkaar en zullen elkaar nog wel een keer tegenkomen.
We gaan van Diekirch naar Gilsdorf en Keiwalbach naar Eppeldorf om uiteindelijk in Beaufort aan te komen.
Net voor Eppeldorf treffen we het Franse echtpaar weer, ze nodigen ons uit om bij ze te komen zitten aan de picknick tafel.
Ze zijn aardige buitenmensen lopen en fietsen veel, nu even op een gemakkelijke manier.
Ze zijn echt jaloers dat ik zo lang door kan lopen. Ze hopen dat ook nog eens te doen.
In Eppeldorf kort in de kerk gezongen met Mieneke. Het klinkt bijna altijd goed in oude kerken.
Even na Eppeldorf besluiten we om een tijdje te gaan liggen de bus van 13.25 halen we toch niet.
Tijdens het rusten kom ik er achter dat we 300 meter verkeerd zijn gelopen.
Als we zo doorlopen snijden we wel een kleine kilometer af. Dus dat doen we.
Nu wordt het wel erg warm 32° eigenlijk te warm om lekker te lopen.

We bespreken met elkaar het artikel in de Volkskrant over de wetenschappelijke bewijzen of er een God is. Altijd een onderwerp wat mij scherp maakt. God is in mijn leven zo vanzelfsprekend dat ik het niet hoef te bewijzen. Een levendig voorbeeld is voor mij dat ik tijdens het wandelen op rustige momenten spontaan ga zingen vaak in mezelf soms hardop.
Maar bewijs het maar eens hard wetenschappelijk, dat valt niet mee.
Allerlei onderzoeken wijzen wel uit dat het net zo goed moeilijk is om te bewijzen dat God niet bestaat.

Het laatste stuk lopen we samen op met de Muller hal trail.
Het is aanmerkelijk drukker maar gelukkig lopen we in de schaduw.
We moeten op het laatst nog even flink doorlopen om op tijd bij de bus te zijn.
Die brengt ons terug naar Diekirch waar we de auto pakken en naar Beaufort gaan. Er zijn 4 campings dus dat moet lukken. Nou dat valt tegen. Alles is erg vol en rumoerig. We besluiten een stukje verder te rijden. De camping is iets rustiger maar ook aardig vol.
Als pelgrim en alleen had ik weinig keus gehad nu met een auto achter de hand is er meer keus dus ook meer keuze stress.
Het is warm en iedereen is wat moe lijkt het. We nemen deze maar. Er is een wasmachine dat is wel handig.
Een koud colaatje en we zitten in de schaduw.
Onderweg hebben we het over wild kamperen. zullen we dat doen?
Misschien een volgende keer.

Vandaag 17 km gelopen

Geschreven door Wimisweg