Vroeg ontbijt en gelijk op pad gegaan.
Het wordt een lange dag en ik weet niet hoe zwaar.
Ik loop door het Aostadal met een bocht naar Verres.
Al snel blijkt dat het toch veel stijgen en dalen wordt.
Ik zet mijn extra energie in.
Ik kom door Chatillon, Saint Vincent en Montjovet. Tussendoor kom ik door zeker 10 kleinere dorpjes en gehuchtjes.
Ik hou me aan een strak ritme om niet in tijdnood te komen. Het betekent ieder uur 5 tot 10 minuten rusten.
Dat gaat aardig goed en ik schiet lekker op.
In de grotere dorpen bezoek ik de kerk soms is die helaas dicht.
Door dit ritme kan ik niet in een restaurant gaan zitten. Dat is wel jammer maar de komende dagen haal ik dat wel in.
Ik loop door een landschap met ontzettend veel irrigatie kanalen echt overal loopt wel een kanaaltje.
De Romeinen waren er in de oudheid al goed in en ze zijn er gewoon mee doorgegaan.
Hierdoor is het niet droog wang overal wordt gesproeid.
Op verschillende plaatsen zijn ze begonnen met de druivenpluk.
Ik denk erover om een dagje te helpen lijkt me een mooie belevenis.
Ik ben wel blij dat ik mijn zware rugzak niet meer heb. Dat is een van de redenen dat ik het volhoud, de andere redenen zijn mijn goede conditie, de ideale temperatuur 20° en half bewolkt met een beetje wind.
Tot 2 uur voor Verres kom ik alleen een groep Italiaanse wandelaars tegen.
Even later loop ik richting een huis met bonte versiering waar een man op de veranda op de uitkijk zit. Hij loopt snel naar beneden en bied me een stempel en water aan. We komen een beetje in gesprek en hij vertelt dat hij 2 zonen in Nederland heeft. Één werkt er in het Anne Frank huis.
Ik schrijf een stukje in zijn logboek. Ik ben de 1001 die dit jaar voorbij komt.
Dan kom ik Peter uit Engeland tegen we lopen samen naar Verres en het jeugdhotel of ostello.
We praten de hele wereld problematiek door inclusief alle wereldgodsdiensten.
In het ostello wordt ik vriendelijk ontvangen. Ze kan mijn naam niet vinden maar ik kan blijven.
Er is ook eten en ontbijt.
Het eten is prima 3 gangen en lekker.
Mijn energie neemt weer gestaag toe.
De andere pelgrims staan een beetje te kijken van de afstand die ik heb gelopen.
Volgens hen zou ik bijna twee routes in 1 dag hebben gedaan en het zijn ook nog vrij zware routes. Dat verklaart wel dat het best zwaar was.
Toch herstel ik snel. Het is erg fijn dat ik mijn tent niet hoef op te zetten en geen eten hoef te maken.
Ik slaap samen met 2 mannen op een kamer. Peter en een man uit Italië die ook al veel heeft gelopen. In IJsland, Lapland, Noorwegen en Italië natuurlijk.
Mooie verhalen hoor. Iedereen is het er over eens dat het geweldig is om te wandelen.
De uitrusting komt ook aan de orde.
Het beste en lichtste is van Z-pack uit Amerika. Vandaag 33 km gelopen met veel stijgen en dalen

Geschreven door Wimisweg