Vanmorgen rustig aan gedaan.
De route is slechts 23 km dus ik kan wat later beginnen.
En als ik het goed heb zijn er niet heel veel hoogtemeters.
Het was ook koud en vochtig dus door later te beginnen kan mijn tent ook drogen.
Vanuit de camping via Les Forges naar de bakker.
Daar wordt ik door Google even op het verkeerde been gezet waardoor ik zomaar 400 meter verkeerd loop.
Snel terug en vergeten. De bakker heeft heerlijk brood en een lekker stuk quiche.
Ik dacht dat wij dat vrij Frans uitspraken, de mevrouw achter de toonbank kijkt me met grote ogen aan als ik Quiche bestel de andere mensen kijken ook als ik het een aantal keren herhaal. Dus maar weer aangewezen dat lukt altijd.
Ik wil even niet te veel klimmen dus moet ik een uur langs een grote weg.
Minder leuk maar wel een stuk sneller en scheelt 200 meter stijgen en dalen en 5 km.
Langs kasteel de Joux en daarna omhoog naar een skigebied.
Een stukje ervoor bij Les Fourges heerlijk in het gras gelegen en gegeten.
Verder naar de grens met Zwitserland.
Ik ga Frankrijk nu definitief achter me laten.
Daar bij de grens zie ik de eerste richting bordjes van de Via Francigena.
Dat is nu de route die ik ga volgen waarschijnlijk tot aan Rome.
Ik loop hoog door de bergen met in het begin nog veel bos.
In het eerste Zwitserse dorpje een colaatje gekocht met een Berlin bol.
Als dit zo gaat in Zwitserland dan is er meer horeca open. We zullen zien.
Nu eerst de top van een berg over om in Sainte Croix te komen.
Op de top heb ik een geweldig uitzicht.
En ik zie de Alpen.
Serieus dichterbij dan een week geleden toen ik ze voor het laatst zag in de Vogezen.
Nu alleen nog afdalen naar mijn bed and breakfast. Het is geen bed en breakfast.
Op de zolder liggen 10 matrasjes waar wandelaars op kunnen slapen.
Verder woont er gewoon een gezin in het huis. Er wordt niet voor je gekookt dat had ik verkeerd begrepen.
Je mag de keuken wel gebruiken.
Maquel is de andere gast.
Hij doet niet anders dan in dit soort huizen overnachten. Hij loopt met 8 kg
Dat is 10 kg minder dan ik.
Ik had in de supermarkt voor morgen eten gekocht dat deel ik en met iets extra couscous en tomaten soep heb ik toch genoeg en voor morgen ook mocht ik onderweg niets kunnen kopen.
Het huis is echt helemaal van hout zelfs de isolatie. De kozijnen zijn dan wel weer van aluminium.
Met Maquel is het moeizaam communiceren. Hij spreekt geen Engels.
We hebben allebei een vertaalprogramma en praten op die manier. Uiteindelijk een heel gesprek. Zijn dochter loopt ook een paar dagen mee. Hij is ook onderweg naar Rome. Hij neemt de route met de minste stijging. Hij zegt dat hij gemiddeld 35 km per loopt. Daar heb ik wel bewondering voor.
Ik upload het verslag en zag dat het razend snel ging. Ze hebben hier 5G
Uiteindelijk nog een heel gesprek gevoerd met Maquel.
Hij is 72 en ingenieur geweest in de voedselindustrie. Toen hij 45 jaar was kon hij met pensioen. Onvoorstelbaar.
Het leven is goedkoop in Spanje zegt hij.
Hij gelooft in Europa maar zegt dat Nederland erg nationalistisch is geworden en uit Europa weg wil.
Ik heb het wat genuanceerd. Vandaag 23 km gelopen

Geschreven door Wimisweg