We beginnen op onze hotelkamer met ontbijt en nemen met lichte spijt afscheid van deze lekkere plek.
Mieneke is er helemaal tot rust gekomen en het lijkt erop dat het dieptepunt voorbij is van de verkoudheid.
We lopen het dorp uit in volkomen rust, geen mens op straat, geen wind en de zon begint door te breken.
Het geeft prachtige vergezichten die ons tot aan Santa Domingo de la Calzada blijven vergezellen.
De eerste kilometer stijgen we flink daarna gaat het geleidelijk op en neer.
In het eerste dorpje Azofra nemen we koffie met een zoet broodje. Ik heb de 40 dagen tijd gevast van zoetigheid dus dat mag weer. Tijdens de stops in de barretjes komen we eigenlijk altijd mensen tegen die we eerder hebben gesproken. Na Azorfa merken we dat de wind is toegenomen en we hem pal tegen hebben. Dit maakt het koud en best wel hard werken. Zes kilometer voor de eindbestemming nemen we een lunch samen met Kathy een aardige vrouw uit Alabama, zij maakt ook de foto van ons op het bankje. Kathy is danslerares geweest en deed tours in Washington DC.
Van Trump moet ze niets hebben vind het onbegrijpelijk dat zoveel Amerikanen achter hem aan lopen.
Nu woont ze weer bij haar kinderen in Alabama. Haar man houdt niet van lopen dus doet ze het heel stoer alleen.
Er zijn ook 2 koreaanse echtparen die we steeds tegen komen. Ze zijn uiteraard erg vriendelijk maar de conversatie is lastig.
Verder komen we Richard de Engelse Ier weer tegen. Bijna elke dag sinds we begonnen zien we hem en spreken we hem. Steeds zegt hij dat hij meer gaat lopen, en dat de laatste keer is dat we zien, alleen lukt dat tot nu toe niet echt.
Via WhatsApp liet hij weten dat hij net voorbij onze eindbestemming in een hevige regenbui terecht komt met harde windvlagen.
Op het hoogste punt 2 kilometer voor de eindbestemming rusten we even op een ligbank en genieten nog even van het prachtige landschap dat achter ons ligt.
Bij aankomst hebben we voor het eerst niets geboekt. We lopen wat rond komen bij appartementen waar je alleen via internet kunt boeken en niet via booking.com dat is toch lastig. Dus gaan we een paar honderd meter terug daar is wel een receptie en omdat ik in het genius programma zit van booking.com krijg ik er extra korting.
Een prima kamer met eigen douche.
Mieneke hoest nog wel dus om nou op een stapelbed te gaan liggen lijkt ons niet zo slim.
We lopen naar de beroemde kathedraal waar een kip en een haan in de kerk worden gehouden als eerbetoon aan pelgrims uit de 14e eeuw.
Aan Dominicus wordt een wonder toegeschreven volgens welke twee onthoofde, gekookte kippen weer tot leven kwamen om te getuigen ten gunste van een pelgrim die ten onrechte werd beschuldigd van diefstal. Op de koorzolder van de kathedraal worden te allen tijde een paar nakomelingen van de kippen gehouden. Een mooi verhaal
Als ex kippenboer moet ik dat natuurlijk wel even zien.
We bestijgen de mooie toren en waaien boven bijna weg.
Ik bezoek nog een klooster wat verder aan de rand van de stad.
We gaan nog even wat eten in het stadje.
Na een volle dag zijn we blij dat we weer een eigen kamer hebben.

Geschreven door Wimisweg