Vandaag in ons hostel een kop koffie gedronken en onze yoghurt gegeten.
Onder ons raam verzamelen de schoolkinderen. Er is er duidelijk eentje jarig.
We wachten rustig tot ze weg zijn.
Dan gaan wij ook over een andere brug dan gisteren weer omhoog.
Het land is groen, erg groen en dat blijft de hele dag zo.
Soms is het druk met mensen soms lopen we alleen.
Na een paar uur halen we Kathy in. Samen met haar lopen we tot 4 kilometer voor onze bestemming. We delen verhalen, muziek. Hebben het over politiek en ons gezin. Zo samen oplopend doet de tijd voorbij vliegen.
We doen het rustig aan en gaan 2 keer iets drinken in een bar.
De eerste bar is helemaal ingericht om zo snel mogelijk zo veel mogelijk pelgrims te helpen. De tweede is leuker en authentiek. Bij Hospital de Cruz zit een een blinde man die mensen een stempel geeft en een zegen als je iets betaald.
Vrij snel hierna lopen we verder zonder Kathy. Ik dacht dat we er bijna zouden zijn. Het is echter nog 5 kilometer verder en van de route af.
We moeten even moed verzamelen omdat we dachten dat we er waren en we nog een uur moeten.
Uiteindelijk valt het mee. Het is vrij vlak en de omgeving is prachtig en we lopen een goed uur zonder andere pelgrims dat voelt wel wat vreemd.
Een kwartier voor we aankomen regent het nog even 5 minuten stevig.
In het landhotel is het warm en het ziet er mooi uit.
We kunnen er mee-eten en morgen ontbijt helemaal niets meer aan doen.

Geschreven door Wimisweg