Vandaag ontbijt en koffie in ons eigen appartement. Het begint dan toch een beetje alsof je vanuit huis loopt.
We kijken nog één keer naar de kathedraal en de letters LEON.
Dan lopen we de stad uit via best een mooie route die ons langs het Hotel Parrador voert die voorkomt in de film The Way.
Daar halen we Kathy in. De randen van een stad zijn bijna altijd lelijk. Net voor het einde van de stad is in een industrieloods een donativo waar we koffie drinken.
We lopen daarna door en een paar kilometer verder gaan we de natuur weer in. We lopen een hoogvlakte op waar het weer prachtig is. Wijdse vergezichten en ontbottende natuur. De koekoek begeleid ons weer en ook allerlei andere vogels zijn te horen. Ik weet niet altijd welke vogels het zijn. Dat geldt ook voor een 19-jarig Nederlands meisje die langs de weg zit met een verrekijker. Ze vind het leuk om naar de vogels te kijken maar kent de namen ook niet.
Samen met 3 andere Nederlanders lopen we de laatste 10 kilometer.
Het is heel prettig om niet langs een drukke weg te lopen.
Onderweg drinken we koffie in een mooie, haast gelikte aubergue. Zo kan het dus ook.
Om 14.00 uur komen we aan in Villar de Mazarife er zijn 3 opties 1e is mooi en kost het meest en er zit nog niemand. 2e is oud maar gezellig. 3 is op maandag gesloten.
Wordt dus optie 2 de Albergue de Jesus. Klinkt ook wel goed.
We zitten op een kamer met 4 bedden samen het Nederlandse meisje.
Zij begint niet super vroeg dus dat komt goed uit.
Twee andere Nederlanders zitten hier ook.
We kunnen er bier krijgen en een diner voor pelgrims.
Samen met een groep van 15 mensen eten we en vieren we de verjaardag van een Noorse man die 3 dagen na ons is begonnen in Saint Jean Pied du Port.
Wordt het weer heel gezellig.
Ik zit tegenover zijn vrouw die geriatrische neurologisch onderzoek doet. We hebben een boeiend gesprek over de aanpak van het groeiend probleem in onze landen wat betreft mensen dementie problemen.
Voor het donker liggen we in bed om morgen weer genoeg energie te hebben.

Geschreven door Wimisweg