Wederom een goed ontbijt. Er wordt zelfs een eitje voor ons gekookt.
Omdat we een rustdag hebben lopen we door het dorp waar een markt is van oude spullen. Je kunt je een beetje inleven hoe een gemiddeld huis 30 jaar geleden eruit zag.
We drinken koffie en bezoeken de crypte die vandaag wel open is.
Het is het oudste gedeelte van de kerk. Zo ziet het er ook wel uit. Sober en met eenvoudige versiering.
Dit hele weekend staat in het licht van het oogstfeest in dit dorp.
Het is wederom prachtig weer en het hele dorp wandelt zo'n beetje door de winkelstraat.
En overal worden standjes opgebouwd voor het hoogtepunt vanavond.
We hebben op verschillende plaatsen gevraagd waar de bus naar Radicofani vertrekt. Hij gaat maar 2x per dag om 8.00 en om 13.30 dus dat moet wel kloppen.
We zitten vervolgens op verschillende plaatsen in het zonnetje in het dorp.
De bus gaat op tijd het is eigenlijk een schoolbus. Hij zit half vol met tieners die moeten in Italië ook op zaterdagmorgen naar school.
Ik wil betalen in de bus maar dat kan weer niet we moeten maar gewoon gaan zitten.
Onderweg stuurt de chauffeur een scholier naar ons toe met de boodschap dat we goed naar links en rechts moeten kijken voor het mooie uitzicht.
Het is heerlijk om een dag niet te lopen en de behoorlijke afdaling en stijging met de bus te doen.
De kamer blijkt een compleet huis. Badkamer met bad wat een luxe. En we hebben ook nog eens een rustdag.
De eigenaar komt de sleutels brengen spreekt geen woord Engels maar we komen eruit. Hij heeft familie in Almelo.
Radicofani is een leuk dorpje met best wel wat roering.
We eten wat op het terras voor ons huisje en besluiten vanavond zelf te koken en op ons eigen terras te zitten.
Ik hoop en verwacht dat mijn voeten een beetje herstellen en dat ik de laatste 10 dagen lekker kan lopen.

Geschreven door Wimisweg