Vandaag vroeg vertrokken.
Het was vannacht nog lekker koel.
Om vroeg te beginnen is dan niet mijn natuurlijke wijze van beginnen.
Toch om 6.30 opgestaan de tent is nog erg nat. Verderop in een boom in de opkomende zon gehangen.
Het is een mooie ochtend lekker weer en om 7.30 ben ik op pad. Met de Bio-Lite. Ontbijt en koffie gemaakt. Dat ging weer prima. S'morgens zijn de takjes wel wat vochtiger door de dauw Dus morgen nog meer verzamelen voor de morgen, ik kwam vanmorgen iets te kort. Als snel zit het tempo er weer in ik moest even op gang komen omdat mijn linkervoet een beetje verkrampt voelt. Gaandeweg de dag gaat het beter.
De eerste 10 km tot Sittard gaan lekker.
Voor ik het in de gaten heb loop ik Duitsland in en uit.
Ik kom een paar wandelaars tegen, het komt niet verder dan kort gedag en even wat details van de wandeling uitwisselen.
In Sittard bij de Basiliek Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart een stempel gehaald. Een weelderige kerk met veel vrijwilligers die het mooi en vol passie onderhouden. Sittard verder snel doorgelopen het wordt nu al echt warmer. Vanuit Sittard loop ik de lijdensweg van Christus langs verschillende kapelletjes. Aan het eind is het tevens de plaats waar de zoon van de plaatselijke schoenmaker is vermoord.
Het lijden is de wereld nog lang niet uit.
De beker wordt nog steeds vergoten in Oekraïne, Amerika en zoveel plaatsen waar dagelijks tientallen mensen worden vermoord.
Ik loop verder en het wordt nog warmer.
Ik stop vaker en drink meer. Tijdens al dat stoppen lees ik de WhatsApp en mail berichten. Het is en blijft mooi dat zoveel mensen meeleven en meelezen.
Ruim een jaar geleden heb ik dat ook vol verbazing en dankbaar ervaren dat zoveel mensen aan me dachten toen ik doodziek in het ziekenhuis lag.
Het maakt alles lichter en mooier.
Gelukkig loop ik best vaak door holle wegen met veel bomen. Het is op zo'n weg gelijk veel minder warm. Ik denk dat ze in het verleden daar al rekening mee gehouden hebben, dat is slim gedaan.
De pauzes worden steeds langer en de afstanden ertussen korter.
Via Windraak, Puth naar Spaubeek.
Bij de supermarkt eten voor vanavond gekocht. Ik wil zelf koken. Het moet eigenlijk ook wel alle restaurants gaan pas op woensdag of donderdag open geen personeel staat op site van verschillende zaken.
Buiten de supermarkt eet ik een bak kwark en zoute noten. Een must volgens mijn nicht die naar Santiago de Compostella is gefietst. Bij warm weer verlies je veel zout.
Op de bank naast me zit een jong stel uitgeput door de warmte. Ze moeten nog naar Sittard maar zien het niet zitten, ze smokkelen een stukje met de trein. Ik geef ze groot gelijk. Volgens mij zou het anders erg laat worden voordat ze er zijn. Wel leuk om te zien dat jonge mensen, hij onder de tatoeages, zij in een strak pakje, ook het langeafstandswandelen hebben ontdekt. Niet iedereen hoeft meer ver te vliegen om een mooie vakantie te hebben.
Om 17.00 uur kom ik aan op camping. Niet erg vroeg maar wel lekker op tijd.
Het blijft nog lang warm dus tijd genoeg om rustig te settelen. De kraan zit bij de plaats, ideaal. Ik heb een stoel van het terras gekregen. Dat voelt als een luxe.
Het is een mooie gezinscamping 3 sterren meer dan de vorige volgens mij.
Vanavond een 3-gangen menu gemaakt met 4 handen houtsnippers die overal op de camping liggen. Tomatensoep vooraf. Hoofdgerecht is een gebakken courgette en paprika met kidneybonen en couscous. Een koel watertje erbij en koffie met een koekje toe. Wat wil de mens nog meer. Ik weet het inmiddels. Gezelschap. Alleen eten maken gaat prima maar opeten zou ik toch liever samen met anderen doen.
Morgen eet ik bij vrienden die op de camping in Epen staan. Volgens de berichten zal bbq aan gaan. Daar heb ik ook wel weer zin in.
Nog even nagerekend vandaag toch nog 26 km gelopen. Valt me mee.

Geschreven door Wimisweg