Vandaag begonnen vanuit huis door de Eng waar ik 50 jaar geleden ook liep met mijn oma door het hoge graan. We liepen dan naar een tante zij lag altijd op bed. Waarom weet ik niet zoiets kon toen nog.
Verder door buurtschap Westereng langs Harskamp door Eeschoten naar de Elze bos. De oude route over de Westerengsedijk naar een stuk land waar ik vaak met mijn vader naartoe ben gereden. Samen op de tractor. Soms werden de koeien er ook naartoe gebracht en ging mijn vader er s'morgens en s'avonds met de motor met zijspan naartoe om de koeien te melken. De melkbussen op het zijspan en hangend aan de motor.
Dit moet ook ongeveer de route zijn die mijn oma vd Top liep als ze naar haar oom en tante ging in Otterlo waar ze het grootste gedeelte van het jaar woonde.
Verder door het Roekelse bos. Mijn opa Broekhuizen kwam daar vandaan en heeft er vast ook veel doorheen gedwaald.
Dit is ook het bos waar de duvel in het jaar 1000 naartoe is gestuurd nadat Otterlo in brand had gestaan. Verder weg konden ze hem niet krijgen en daarna kwam hij ieder jaar met 1 hanentree dichter naar Otterlo.
Wanneer zou hij er aankomen?
Dit verhaal vertelde mijn oom die zijn hele leven in Otterlo heeft gewoond.
Na het Roekelsebos een stukje koeweg en even later aangekomen in Mossel. Ook een oude bekende boerderij van de familie Prangsma. Mij opa's en vader zaten met mannen uit die familie in verschillende coöperaties. Een heerlijk kopje soep gegeten en een uurtje rust genomen. Langs de Planken Wambuis.
Wat een naam trouwens volgens mij de houten broek zal wel te maken hebben met de Kiepenkerls hardwerkende mannen uit Duitsland die over Hessenwegen naar Nederland kwamen.
Verder onder de A50 door naar Wolfeze gedeeltelijk over het terrein van Pro persona. Even terug in mijn werk.
Geen ijsje gekocht, ik wil verder.
Al snel veranderend het landschap. Ik kom op de stuwwal, er zitten meer stenen in de grond en ik ga omhoog.
Tot de Westerbouwing. Met de kinderen zijn we er wel eens geweest. Als klein kind ben ik er ook vaak geweest. Het mooie uitzicht over de Betuwe blijft lang hangen.
En dan steil naar beneden, naar de Rijn. De eerste echte barrière.
Het pontje vaart, even rust. Twee schooljongens vragen waar ik naartoe ga. Ik weet niet of ze me echt geloven als ik zeg naar Jeruzalem, maar ze wensen me een goede reis.
Langs Driel en Arnhem Zuid waar ik regelmatig deelnemers van de zorgboerderij heb opgehaald, naar Elst. Het gaat zo goed dat ik de camping tussen Elst en Bemmel wel haal.
Ik heb in Elst gegeten bij een echte Italiaan; pizzeria "Roma". Dat is toch toepasselijk.
Ik voel mijn bovenbenen vooral en ben blij als ik de camping bereik. Vandaag ongeveer 40 km gelopen.
De camping is eenvoudig en schoon. Het is een boeren camping met een zorgboerderij. Ik mag de waterkoker gebruiken in de kantine. Wel zo handig voor koffie en ontbijt.
Het was een mooie dag.

Geschreven door Wimisweg