En dan word je wakker op Vlieland met allerlei vragen. Zou Fazzie er nog zijn? Staat er wind? Hoe gaat het met Pluis? Is de Galei voorzien van een broodrooster? Op sommige van deze vragen hadden we vandaag meteen antwoord. Om te beginnen met de laatste: Anouk voorzag ons van een heerlijk knisperend ontbijtje. Na het ontbijt ging ik een rondje rennen. Waar vorig jaar nog paden waren afgesloten vanwege de hoge grondwaterstand, daar was het nu aardig droog. Er stond maar weinig water in de poeltjes. Maar het landschap was alsnog fantastisch met al die kleuren en geluiden - volop leven.
Kasper wilde direct naar het strand want op Vlieland een dag niet op het strand geweest, is een dag niet geleefd. Wind was er niet, (dus) het was lekker zonnig en warm en we vermaakten ons met het bouwen van een klassiek fort. Hongerig togen we naar het dorpje waar we onze lunch op de dijk nuttigen. Vorig jaar waren ze hier druk aan het werk en nu ligt er een verstevigde, geasfalteerde dijk met apart voet- en wandelpad. In het dorp slaagden we verder nog voor hoognodige artikelen: een pet, een minecraft-tijdschrift, een volleybal, gebak, snoep van Toon en een nieuwe zonnebril (een pootje was gisteren op de boot afgebroken). Toen we niets meer konden bedenken wat we mogelijkerwijs nog nodig konden hebben, gingen we eens bij Pluis kijken. De buitenrit ging net vertrekken dus het was er gezellig druk. Pluis was gelukkig nog Pluis.
Na een kleine stop thuis gingen we... naar het strand. Het fort stond er nog (de kinderen die erin zaten gingen net weg, echt) en kon worden uitgebouwd. Volleyballen ging ook verrassend goed. Opnieuw helemaal rozig kwamen we tevreden weer thuis aan. En Fazzie? Die snatert vrolijk door.

Geschreven door Nelleke