Het Ringkøbing Fjord is nu een afgesloten meer, maar had tot ongeveer 1930 een directe verbinding met de Noordzee. Dat leverde vanaf eind negentiende eeuw een aardige vissersgemeenschap op. Begin twintigste eeuw werd ook het toerisme steeds belangrijker en kwamen er ook andere mensen (lees: stedelingen) naar de kust.
Wij stedelingen dompelden ons vandaag onder in het leven aan de kust. Ron had nog stille hoop op een rondje kiten op het fjord, maar in de haven aangekomen bleek er te weinig wind en bovendien aflandig. Er was één kiter bezig, maar die ging al wandelend terug (het fjord is ondiep, je kunt overal staan). We maakten gangenstelsels op het strandje en zochten harde stenen, vuurstenen, pijlpunten, laat je fantasie de vrije loop. Na een broodje begon het wat te druppelen en besloten we nog een tweedehandswinkel te bezoeken die we op de heenreis hadden gezien. Het was weer een fraai allegaartje waar we weer wat snuisterijen konden vinden.
Nymindegab was zo'n bekende visserplaats die zich had gevormd bij de doorgang naar de Noordzee. Er is nu een museum over die tijd, eind negentiende eeuw tot ongeveer de tweede wereldoorlog, met aandacht voor het leven van de vissers, het toerisme en in het bijzonder de schilders die werden aangetrokken door het licht en het kustlandschap (een bekend fenomeen). Het museum overtrof de verwachtingen, was heel mooi ingericht, informatief en had leuke hoekjes met kleine activiteiten voor de kinderen. Buiten lag ook nog een potvisskelet, aangespoeld in 1990, stond een zaagmolen waarin schepen werden gemaakt en een voorbeeld van een typerend driehoekig vissershuisje, lag een prachtige bloemen/moestuin en was wat te spelen. Ook hier weer historisch steltlopen haha. Er waren ook lekkere taartjes en ijsjes in het cafe te krijgen en de mevrouw was bijzonder aardig. Ze vertelde dat het museum in 2020 helemaal heringericht was en dat was te zien. Echt een aangename verrassing.
Vanavond heeft de aangekondigde onweersbui ons dan toch bereikt en inmiddels regent het flink.

Geschreven door Nelleke